Nie mów

[anna_barbara__czuraj-struzik]

ale wciąż jeszcze
jest ta godzina
ten dzień
ten rok
to stulecie
ale wciąż jeszcze
za oknem mądrość nieba
i jakoś to życie się plecie

więc nie mów mi proszę
że jutro
że przyszłość
że czas wyzwania na wagę snów przyniesie
bo póki co
chcę cieszyć się że dzisiaj
że słońce
że spacer po lesie

[Pola_Paris]

Witam Anno Barbaro,
ten wiersz niestety nie przypadł mi do gustu.
Zbyt banalny jest, zbyt wyliczankowy. Złe wrażenie pogłębiają tylko częstochowskie rymy.
Nie widzę tu niestety nic wartego uwagi, brakuje ciekawego pomysłu.
Pozdrawiam serdecznie

[Jansie]

A mi tak :)

[anna_barbara__czuraj-struzik]

witam :)
dziękuję serdecznie za obydwie opinię. Pierwsza zmusza mnie do rozmyślań, druga sprawia radość...
trudno dyskutować w kategorii upodobań.

Istota rzeczy tkwi raczej w lekkości przekazu, przekonałam się już wielokrotnie, że napisanie prostego utworu wcale nie jest łatwe. W założeniu nie o pomysł chodziło, ale raczej o uchwycenie pewnej emocji, jednak rozumiem że nie każdy musi myśleć czy odczuwać podobnie. pozdrawiam