Marzenia

[Piotr_Powązka]

Znowu widzę Ciebie, kwieciem usypaną
W pościeli wzorzystej, czystą, rozebraną
Czekającą na odwieczne spełnienie
Spełniającą me najskrytsze marzenie

Te marzenia jasne, ukryte głęboko
Próbuję wykopać, a one wysoko
Aż pod nieba chmurą. Kiedy się tam wzbiję
Zbledną i uciekną. Chyba nie przeżyję.

Wybity z natłoku życia codziennego
Rozdzielony z Tobą, pytam się: dlaczego
Życie wciąż przynosi gorycz kwiatu róży.
Z zewnątrz jest tak piękne, lecz ból jest zbyt duży.

Gdy próbuję posiąść całość jej istnienia
Cierń jest namacalny, a kwiat to marzenia.

[Natalia__Rainbow]

pierwszy raz zawsze bywa bolesny... :)
co do wiersza.. mogłoby być lepiej, bez powtórzeń, bez ukwieceń i uniesień, rozumiem jednak niesiony wierszem ból i tęsknotę

[Pola_Paris]

Witam,
w tym wierszu widzę wiele problemów, bardzo typowych dla początkujących twórców:
1)Gramatyczne rymy - są to rymy bardzo banalne, najprostsze, polegające na rymowaniu tej samej części mowy, tak samo odmienionej np. usypaną-rozebraną, spełnienie-marzenie. Takie rymy są już bardzo oklepane w poezji polskiej, dlatego nie należy ich stosować.
2)Inwersje, nienaturalny szyk wyrazów - niepotrzebnie wysuwasz epitet na koniec wersu np. kwieciem usypaną, rozebraną, życia codziennego, zamiast usypaną kwieciem, codziennego życia. Taki szyk jest archaiczny, brzmi pompatycznie, sztucznie, wręcz śmiesznie. Bez wyraźnej potrzeby nie należy go stosować.
3)W wierszach zaimki osobowe piszemy raczej z małej litery, gdyż to nie list.
4)Krótkie, archaiczne formy wyrazów "me" nie powinny być raczej stosowane, chyba że wiersz w całości stylizowany jest na język dawnej epoki.
Poza tym treść jakoś szczególnie mnie nie zainteresowała, posługujesz się oklepanymi motywami krążącymi w popkulturze, stylizujesz tekst na pseudopoetycki, patetyczny język, który brzmi źle, nie proponujesz nic nowego, świeżego.
Myślę, że jeszcze długa droga przed Tobą, ale każdy jakoś zaczyna,
Pozdrawiam serdecznie