Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O! Ojczyzno, moja kochana.
Ten Polak, który w pokoju pluje na Ciebie.
W zagrożeniu utraty oddaje życie,
Abyś tylko istniała na tym świecie.

A bywa i tak, że Polak gardzi Polakiem.

Dziwny to naród i kraj
W którym przyszło mi się żyć
I być Polakiem.

Czasami wstyd mi za moich rodaków.
Czasami duma mnie roznosi,
Że tyle wiary w moim narodzie.

O! Polsko, Ty moja, przodków
I dzisiaj żyjących Polaków.
Dziwny to kraj, dziwnych rodaków,
Którzy kochają Ojczyznę tak,
Jak Ojczyzna im się przysłuży.
A nie tak jak rodacy Ojczyźnie.

Tak tylko Polak potrafi.

Z autopsji wzięte - własnych obserwacji, doświadczeń.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...