Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Piję wodę
Ta wreszcie mnie orzeźwiła
Staję na nogi
Brud wychodzi twarzą z każdej strony
Wyciskam z siebie pozostałości
Nurtem płynąć chcę
Wyrwany z rzeczywistości przykrości
leczy mnie woda
Dodaje sił każdego dnia
Wstaje z podłodi
Piję wodę
Niezaśmieconą
W koronie przejdę po życia drodze snem,
wyrzucając czarne charaktery
Z czystą twarzą
Trące ziemie łokciem, obróce
Nie zostane na tym swiecie nikim
Piję wodę

Opublikowano

Rozbudowywuje wene

Piję wodę
Ta wreszcie mnie orzeźwiła,staję na nogi.
Brud wychodzi twarzą z każdej strony,
wyciskam z siebie pozostałości przeszłości.

Przy spokoju nurcie przejdę
bród, nie paląc mostów, nie chlapiąc, nie zostając tu.
Wypłynę dalej w rzekę , by łowić życie głęboko.
Glupiec w brodziku pławi się.

Wyrwę się z rzeczywistości przykrości,
leczy mnie woda,
daje sił każdego dnia,więc wstaje z podłogi-padnę jedynie, by całować ziemie.

Piję wodę
Niezaśmieconą
W koronie przejdę przez życie( moja korona nie spadnie)
snem chylę czoła czarnym charakterom,
z czystą twarzą, każdej nocy bardziej.

Trące ziemie łokciem, obróce
Nie zostanę na tym świecie nikim
Piję wodę

Wrócę.


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...