Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Oboje patrzymy na ten sam księżyc, w tym samym świecie.
Tą samą nicią jesteśmy połączeni z rzeczywistością" (H. Murakami)

Kołysze mnie w ramionach cisza
Otula do snu blask księżyca
A ty gdzieś tam daleko czekasz
I westchnienia nocy moim imieniem oblekasz

Twoje oczy
jak nieskażonego oceanu głębia
w którym duszę zanurzam
by obmyć ją z cierpienia

Czy to serce śpiewa
czy to ty szepczesz
miłosne zaklęcia
pośród diamentowej nocy
atłasowego nieba?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Paulino,
Ciepły, tęskny, klimatyczny i kobiecy. Fajnie, to mi się podoba :)
Masz romantyczną naturę, która przecież nie jest niczym nagannym.
Może tylko trochę ten nadmiar zaimków w tak niewielkiej przecież formie.
(to moje zdanie) sprawia wrażenie natłoku i ciasnoty.
Gdyby się tak ich pozbyć, przynajmniej niektórych, byłoby luźniej wyobraźni.
Popatrz:

Kołysze w ramionach cisza
Otula do snu blask księżyca
A ty gdzieś daleko czekasz
I westchnienia nocy imieniem oblekasz

Pominęłabym 'mym' bo jest passé, jeśli już musisz, to raczej używasz pełnej formy zaimka moim, a nie skróconej, prawda?
Przecież nie mówisz - mym zdaniem, rzecz ma się tak i tak-
Tylko mówisz - moim zdaniem, rzecz ma się tak i tak.
Podobnie ze 'swą'

Nie mówię, że zaimki są złe, bez nich wychodziłyby okaleczone wiersze, mówię o nadmiarze. Przecież kiedy piszesz, że "czekasz" to tam już jest podmiot domyślny (ty)

Kurczę, kiedyś mnie stąd na taczce wywiozą :P
Słonka i serdeczności :)
Opublikowano

@zamiatacz_ulic
Jest w Słowniku Języka Polskiego
słowo - autko, jest nawet auteczko

http://sjp.pwn.pl/sjp/auto;2551243.html
A może byś tak coś poczytał o neologizmach


Zamiataczu_ulic,

Niektórym nie warto mówić prawdy

"Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę"

Paulina podziękowała, znaczy jest mądrą dziewczyną, więc nie rób jej krzywdy.



Opublikowano

@Alicja_Wysocka

Witam,
Szczerze powiedziawszy to przyjęłam z pokorą krytykę,
gdyż zagłębiając się w pani utwory stwierdziłam,
że mam do czynienia z profesjonalistką.
Wiersze jak z tomików poezji...

Pozdrawiam serdecznie:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...