Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

prawda bywa szokująca
aż po detale obnaża zmarszczki
pod maską cynfolii

jesteś kimś innym
pachniesz i błyszczysz
w świetle jupiterów
jak pajac klepiąc
trzy po trzy

lustro nie ma wątpliwości
ty to ty zetrzyj róż
z odwagi a rozpoznasz
siebie

nawrócenie uzdrawia niewidomych


2014-12-07

Opublikowano

@teresa943
ostatni wers do trzeciej strofki i bez daty, którą i tak widać pod kreską przed imieniem Autorki.
z tą datą to ktoś mądry zwrócił mi kiedyś uwagę, że dobry wiersz jest ponadczasowy :)
owszem, można czynić wyjątki od powyższego (rocznice, dedykacja itp.) ale tutaj jakoś i on nie wychodzi.

Opublikowano

@oskari_valtteri
Nie rozumiem... data jest poza wierszem, więc co ma wspólnego z ostatnim wersem?

Jeśli się ma setki wierszy, pomaga autorowi w chronologii segregowania w/g czasu powstawania... zaczęłam stosować od niedawna...

No chyba, że to w/g Ciebie decyduje o wartości wiersza, to być może czepiasz się ... trudno ;)

Opublikowano

@teresa943
Od jakiegoś czasu nie lubię luster,
codziennie gorzej wyglądam :)

Czasem umieszczam datę pod wierszem, szczególnie
pod starszymi. Liczę w ten sposób na wyrozumiałość czytelnika.
Co niektórych nawet się wstydzę, wydają mi się kalekie, nieporadne.
Jednak uśmiercić ich nie potrafię, w końcu są jakąś częścią mnie.

Słonka :)

Opublikowano

@teresa943
ej nie czepiam się :) obrazowo widzę tak:

"w lustrze

prawda bywa szokująca
aż po detale obnaża zmarszczki
pod maską cynfolii

jesteś kimś innym
pachniesz i błyszczysz
w świetle jupiterów
jak pajac klepiąc
trzy po trzy

lustro nie ma wątpliwości
ty to ty zetrzyj róż
z odwagi a rozpoznasz
siebie
nawrócenie uzdrawia niewidomych"


bo data jest tutaj:
________________________________________________
"Dnia: 2014-12-07 14:13:16 napisał(a): teresa943"


gdybym się czepiał to powiedziałbym tak:

wychodzi mi że "nawrócenie uzdrawia niewidomych 7 grudnia 2014r."

naprawdę, nie czepiam się :)
ale jeśli to jakiś problem to potrafię dla świętego spokojnie zupełnie się odczepić.
jak dla mnie w odbiorze liczy się każdy detal. czytanie wierszy to chyba nie jest jedzenie orzechów nawet z odrobiną twardej łupiny...
:)

Opublikowano

Podoba mi się pomysł z uzdrawianiem niewidomych przez nawrócenie. Ślepota niekoniecznie dotyka ciała; czasami pada na duszę i umysł. Niby to truizm, banał, a jednak warto o tym przypominać; zwłaszcza że ślepota doskwiera najczęściej wtedy, gdy patrzymy w lustro. Pozdrawiam.

Opublikowano

@Alicja_Wysocka
Dziękuję Alu za obecność i komentarz. Brakuje tu Ciebie i nie tylko, dlatego jestem szczęśliwa, gdy ktoś z dawnych się pojawia. A lustro? Już przestałam się bać... staję przed nim w prawdzie o sobie i zaczynam coraz bardziej doceniać te chwile, które jeszcze są mi dane ... pomimo :)

Serdecznie pozdrawiam :)

Opublikowano

@Kajetan_Kass
Witaj, Kajetanie :) Bingo! Wydaje mi się, że wokół tyle zamętu dlatego, że nie patrzymy w swoje własne "lustro" i niestety nie widzimy "belki we własnym oku", natomiast idealnie dostrzegamy "źdźbło w oku bliźniego" nawet z daleka...

Dziękuję za merytoryczny komentarz i serdecznie pozdrawiam :)

Opublikowano

@Stary_Kredens
codzienność też jest "zgrana" a jednak dla konkretnego człowieka ważna i niepowtarzalna w niespodziankach - sumienie nie może być "zgrane", bo wtedy po prostu jałowieje... mówić można i trzeba o wszystkim, co dotyczy człowieka, o ile jeszcze "człowiek" coś znaczy ...

dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

Opublikowano

@oskari_valtteri
jeszcze tylko dodam, że to zbieg okoliczności, iż wiersz napisany tego samego dnia, co opublikowany... niektóre są publikowane nawet po dwóch latach od napisania, więc nadal nie rozumiem, dlaczego ja się z tego tłumaczę ale zostawmy to...

dziękuję za drobiazgowość i zapraszam do następnych :)

pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Witaj Krysiu :)
Ciut mnie nie było

Żeby prawda o sobie była szokująca
więc oczyszczająca
trzeba pokory i miłości w sobie

Niewidomych jest pośród nas wielu :)
nawet na własne życzenie

Dla mnie wiersz jest spowiedzią
oczyszczeniem z wirtualności o sobie
z różu :))

Serdecznie pozdrawiam poetkę :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...