jak trudno

[Kraft_]

w kilku światach nieprawdy
odnaleźć tę jedną pośrodku
wszystkiego jedyną posuniętą w latach
zaćmień zaobrączkowanych na zachętę

ostatni raz podaj mi dłoń
nie bój się_ przecież gryzę jak zawsze
kiedyś w końcu przestanę się dziwić
brakiem twojej szminki na ustach

innego końca świata nie będzie
antidotum to nienawiść zmieniona w powrót
tak blisko do niej na twoje podobieństwo
bo wciąż miłością pozostajesz łzą

w oku już jedynie suchość nocy
z przepisem na jutro drgające za mgłami
miedzy północą a świtem
czas zawsze daje odpowiedź

zostań jeszcze choć na chwilę
niech nasycę ostatnie pożegnanie
tych szczęść księżyca pełnych od wzruszeń
kiedy bez złości mówiłaś kocham

[Penelope_Coal]

@Kraft_
Ludzie często lekceważą sobie miłość, z silnych uczuć pozostaje popiół, czasem też jest tak, że to co wcześniej nie przeszkadzało nagle staje się nie do przejścia. Czasem ludzie nie potrafią się przyznać, że do siebie nie pasują. Różnie bywa. Powodzenia!

[Kraft_]

@Penelope_Coal
Masz całkowitą rację P_C... ;)
Serdecznie pozdrawiam :))

Kraft

[teresa943]

@Kraft_
Liryczny wiersz o nieszczęśliwej miłości... wzrusza.

Pozdrawiam :)

[Waldemar_Talar_Talar]

@Kraft_

Witam - ciekawie namalowany obraz o miłości .
Zmusza do refleksji - tak inaczej o czymś wzniosłym .
Podoba mi się owe gryzienie - takie szczere wyznanie ...
pozd.

[Gryf]

@Kraft_
Ciężko jest uwierzyć w "amor omnia vincit", bo dziś jest ona trudniejsza, ale puki jest to i nadzieja się pojawia.
Bardzo pięknie, pozdrawiam