Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Podróż


Joanna_Obojska

Rekomendowane odpowiedzi

Myślę czasem o ucieczce
O spokojnym życiu gdzieś
Może to by było lepsze
Niż agonia w świecie łez.

Marzę czasem o porankach
już nie samej lecz przy boku z kimś
Kto uwierzy jeszcze we mnie
Bo ja już nie wierzę w nic.

Nie mam siły na skiełczenie,
O tym jak mi w życiu źle,
Nie mam siły by coś zmienić
I trwam tak i czekam i... nic.
Nic nie zmienia się.

Ja już nie wiem co to akcja,
Jak to życie w garści wziąć.
Nic już nie wiem o miłości nic.
Bo miłości nie mam wciąż.

Czekam więc tak nieskończenie,
Na ten moment, chwile dwie,
Co odmienią moje życie,
A nadejdą. Ja to wiem.


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Joanna_Obojska

Miast uciekać precz od siebie,
lepiej wglądaj w swe uczucia,
żyj na ziemi a nie w niebie,
wartościowo. Dość bidusia...

Łzy na lepsze nic nie zmienią,
najwyżej przemyją oczy.
Raduj się przepiękną ziemią,
pomaga w tym duch ochoczy.

Swe marzenia urealniaj,
iszcząc zamierzenia dobre,
gest przyjazny odwzajemniaj
- uszczęśliwia serce szczodre.

Sił dodaje pewna Księga
- obfituje w mądre słowa
- roztropny wciąż po nią sięga.
Dał ją w darze Bóg Jehowa.

Traktuj życie jak przygodę
- pozwól się zaskoczyć często.
Pielęgnuj ducha pogodę.
Cenisz miłość Bożą? Przeto...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...