Już Ostygło....

[Agnieszka_Gruszko]

klątwa
roztopionego żelaza
wlanego do serca
skrzepłego
w jego kształt
już ostygło
jak każda żadza
rozkaz
by wciaż podążać
za zjawą
splecioną przez zręczne
długie palce
blade
nie przypominaj
moich łez
wtopionych w poduszkę
wróconych ziemi brunatnej
kiedy uśmiech niknął
na chwilę
ze wzruszenia
zapomniałam o czasie
i ukryta
wśród pustych butelek
przetrwałam
a teraz...
otwieram oczy
i ciężkie powieki
z trudem
unoszę
odsłaniając żyły
pustego istnienia
i krew zmienioną na popiół

[Mirosław_Serocki]

Yhm..... Jeszcze myślę, ale "yhm" nasunęło mi się jako pierwsze

[agnieszka puczynska]

Chciałam zobaczyć czemu mnie z tobą pomylili:) ale nie wiedze podobieństwa, ale przyznam, że jesteś bardzo wrażliwą osobą chyba i tego ci zazdroszczę, pozdrawiam aga

[agnieszka puczynska]

no tak, po dzisiejszym rajdzie, nawet pisać nie umiem:) sorki za błędy:) aga

[Agnieszka_Gruszko]

nie ma to jak wiersz skomentowany monosylabami:(

[Agnieszka_Gruszko]

to plizzz, miej jakieś:)
nie lubię jak sie coś przyjmuje bez zastrzeżeń... znajdź mi chociaż jakiś błąd ortograficzny,

[magda]

I ten jest piękny. Prawdziwe studium.

pozdrawiam
m.