Zbieranie orzechów

[Piotr_Płoszaj]

@gabrysia_cabaj
Ten tekst jest przedstawiony w formie jakby nie z tej epoki, brzmi to sztucznie, zbyt wzniośle, tak bardzo, że aż śmiesznie.
Może by tak liznąć na sposób bardziej współczesny?
pozdrawiam

[gabrysia_cabaj]

@Piotr_Płoszaj
tylko się pytam, dlaczego?
czyli w jakim celu?
żeby upodobnić go do tych, wyuczonych na warsztatach poetyckich?
możliwe, iż zbieranie orzechów spod drzewa, to bardzo śmieszne zajęcie
pewnie i czytanie to bardzo śmieszna czynność, i umieranie, pogrzeby, motyle, rodzina zgarbowatych,
pewnie pisanie tak w ogóle też jest śmieszne, ja nie wiem

pozdr.
G.

[Piotr_Płoszaj]

@gabrysia_cabaj
Gabrysiu, nie miej do mnie żalu, czy coś...

Ale apostrofa do gwiazd, używanie zwrotu typu złotogłowie, białe nimfy. To brzmi jakby w podmiot liryczny wbij się Mickiewicz jakiś, a to nie ta epoka. Po co pisać takim głosem? Wiersz, moim zdaniem, upodabniać należy tak, by trafiał do odbiorcy... w sposób jak najmniej sztuczny, a prawdziwy, szczery. To tylko moje zdanie, nie zmuszam... ale zastanowić się można, po prostu. Chodzi mi tylko o formę językową, nie o to, co w przedstawione w wierszu.

Ale nie kłócę się, broń boże. Jeśli uważasz to za słuszne, ok... Autor powinien być świadomy, co robi, jak pisze i do kogo chce trafić. Może twój sposób jest słuszny.

Jak dla mnie, nie do końca. Do zastanowienia.
Pozdrawiam

[gabrysia_cabaj]

@Piotr_Płoszaj

myślałam nad tym, co napisałeś i zmieniłam na inną matkę - tak jak mówię
a do nimf się nie można przyczepiać, ponieważ to są młode zgarbowatych

[Dariusz Sokołowski]

@gabrysia_cabaj
"Orzechowa matko w złotogłowiu, obejmij mnie
swoimi ramionami, matko orzechowa, w swoim nagim cieniu,
drzewo,
a ja wszystkim twoim maleństwom zerwę kruche nitki pępowin
i poślę
w wiklinowym koszu w akcie łaski
- przez morze narodzin
i śmierci -
do domu."

Wiersz jakby w celu podniesienia prozaicznego "zbierania orzechów" do rangi czynności "dla wtajemniczonych". Zamysł Autorki niby przedni i zasadny, ale egzaltacja podmiotu tylko "zadnia".

Pozdrawiam.

[gabrysia_cabaj]

@Dariusz_Sokołowski
oj egzaltowała się peelka, oj bardzo - mogła te orzechy zostawić w cholerę, bo i tak później nikt nie chce ich brać, ale szkoda jej, żeby tak czezły całkiem bez sensu

Pozdr.
G.

[al_meriusz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a tak nieco poważniej darku, to może spróbuj sobie wyobrazić, że są ludzie, którzy nie bardzo wiedzą, czym jest rzeczywistość, ale starają się...


Kiedy umrę, zobaczę podszewkę świata.
Drugą stronę, za ptakiem, górą i zachodem słońca.
Wzywające odczytania prawdziwe znaczenie.
Co nie zgadzało się, będzie się zgadzało.
Co było niepojęte, będzie pojęte.

- A jeżeli nie ma podszewki świata?
Jeżeli drozd na gałęzi nie jest wcale znakiem
Tylko drozdem na gałęzi, jeżeli dzień i noc
Następują po sobie nie dbając o sens
I nie ma nic na ziemi, prócz tej ziemi?

Gdyby tak było, to jednak zostanie
Słowo raz obudzone przez nietrwałe usta,
Które biegnie i biegnie, poseł niestrudzony,
Na międzygwiezdne pola, w kołowrót galaktyk
I protestuje, woła, krzyczy.

(miłosz, sens)

pozdrawiam

[Dariusz Sokołowski]

@al_meriusz
Napiszę prosto, bez siania animozji; zrób analizę tego wiersza, a potem wyciągniemy wnioski.

[al_meriusz]

darku,

to tak jakbyś mnie poprosił o przeprowadzenie analizy człowieka modlącego się przy drodze, na której tragicznie zginęła bliska mu osoba


serdecznie pozdrawiam


ps
to miłe, że świadomie zdecydowałeś się nie siać animozji; mam nadzieję, że nie kosztowało to ciebie zbyt wiele wysiłku ;-)

[Dariusz Sokołowski]

@al_meriusz
To ani miłe, ani kosztowne -prawo dyskusji. Jak kiedyś będziesz gotowy wymienić zdanie, poznasz smak. Na razie wzdychaj sobie swobodnie na tej drodze... ;) Pozdrawiam, również serdecznie.

[al_meriusz]

darku, jeśli napisałem, że 'to miłe', to naturalnie miałem na myśli moje odczucie. czujesz smak?