Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wena traumatyczna odeszła
opisana skurczyła się do nieczasu
nie brak mi jej
może przyjdzie odmieniona
i bez bólu
czysta jak kwarc
nie żal mi tej poprzedniej
niech ginie w obłokach
delikatnie
chwila po chwili

niech piekło zgaśnie
i zjawi się tęcza

Opublikowano

na przedwiośniu króluje
ozimina
przesilenie mija i tama
na szerokie wody łódeczkę wynosi
ciepło kroplami serce łagodzi
chwila po chwili
spokój dzień wydłuża
w kryształowej toni błękitu
zielony jest kolor nadziei
i żółty wiosenny poranek ćwili
chwila po chwili

Tak mi poszło z palca ale to impresja, bo z przyjemnością czytam Twoje zdania.



Opublikowano

@bazyl_prost
nie wiem o czym piszesz, i nie mam na to wpływu.
nauczyłam się, że gdy się we mnie budzą emocje od cudzej energii, to sprawdzam co to, jak potrzeba, i skąd się haczę. tyle teorii.
ty mi w niczym nie ufasz - a może sobie?

Opublikowano

Podoba mi się wiersz bez ostatnich dwóch wersów. Zbyt górnolotnie,
nienaturalnie. Jak ładnie to brzmi:
"nie żal mi tej poprzedniej
niech ginie w obłokach
delikatnie
chwila po chwili"
W krysztale zwykle promień wyzwala tęczę, ja bym piekła tu nie wstawiała, ale to tylko moje odczucia.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...