Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

może w końcu przytuli nas jesień
skryje gdzieś wśród liści kasztanów
odnajdziemy na srebrnej palecie
nowe barwy nikomu nie znane

odkryjemy tonacje kolorów
zwiewny czar nastrojów i uczuć
ciepłem dłoni płynące wieczory
słowa pełne pokory i skruchy

wiosna różem w pamięci przebija
grzmoty burz rzęsiste ulewy
polna droga wijąca się nijak
ból cierpienia wśród malin i jeżyn

lato przyszło lecz nie wie nikt kiedy
worek spraw przynosząc ze sobą
którym koran nie pomógł ni wedy
zostaliśmy nie razem lecz obok

może teraz nas jesień przytuli
ciepłem barw na ziemi i niebie
kiedy życie już toczy się z góry
czy zdążymy powrócić do siebie

Opublikowano

może teraz nas jesień przytuli
ciepłem barw na ziemi i niebie
kiedy życie już toczy się z góry
czy zdążymy odnaleźć znów siebie

nie pytaj czy zdążymy, lecz bierz się do dzieła
im szybciej zaczniesz tym czasu więcej
ile nam go zostało, zastanawiam się nieraz
więc kochajmy im starsi tym goręcej

Pozdrawiam Jacku :D

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz


Pięknie Jacku :)


wszak na sercach nie robią się zmarszczki
żadne nie wie czy wrzesień czy kwiecień
więc u licha dlaczego to śmieszne
gdy się biciem gorętszym zaniesie

jakie smutne żałosne jest życie
pozbawione i sensu i treści
gdy ją przeklniesz odrzucisz choć twoja
bo w kalendarz nie może się zmieścić

to nie o nas na szczęście spójrz miły
znowu jesień się wdzięczy brokatem
lecą liście do nieba w kałużach
weź parasol pójdziemy na spacer

Z pozdrowieniami :)

Opublikowano

W kolorach jesieni ale niekoniecznie o jesieni. Odnosi się do życia jak mało który. Trzecia i czwarta dla mnie wspaniałe. Samo życie - młodość i lata dojrzałe. Reszta też bardzo dobra. Gratuluję MM.
PS. Wybacz ale pozwolę sobie:
http://www.poezja.org/wiersz,1,139940.html

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


doskonały wiersz aż zmusza do dyskusji

fakt na sercach nie robią się zmarszczki
i choć nikt miesięcy nie liczy
lecz czas płynie miarowo uparcie
czy ściga się ze słońcem z księżycem

życie także upływa miarowo
zachowując kolejność wydarzeń
cóż że nie jest odzieżą markową
i piętnuje nas zmarszczką na twarzy

lecz sens skrywa bo bólu głęboki
niosąc treści pozornie niespójne
miła pomyśl i otwórz swe oczy
spróbuj widzieć a wszystko zrozumiesz

bo to wszystko stworzone jest dla nas
liście z nieba i brokat w kałużach
ta komedia tragedia i dramat
żółte słońce i deszczyk i burza

trzeba tylko wyzwolić swój umysł
poukładać wartości na nowo
zniwelować różnice i sumy
pielgrzymować z otwartą wciąż głową
:)))

pozdawiam Jacek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



@Jacek_Suchowicz

trzeba tylko - to mało czy wiele,
któż nam słowa poważy, wyceni
jak do trzeba by podejść i dźwignąć,
lekkość tylko na wartość podmienić?

trzeba, trzeba ja wszystko rozumiem
widzę sensy w rozmglonym widziadle
jakąś cichość i jasność pogodną,
ale sama nie zmyślę, nie trafię

spójrz, ławeczka, a na niej wspomnienia
jak sieroty zostały tu same
przysiądziemy? liść piękny znalazłam
pordzewiałą w kształt serca ma plamę


Dziękuję Jacku za inspirację, pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


i kto tu kogo inspiruje:

na ławeczce już siedzą wspomnienia
nie sieroty nie same od teraz
razem z nami rozstrzygną dylemat
czy coś trzeba nie trzeba pozmieniać

garstka zmyśleń nie wchodzi w rachubę
ani sensy w widziadle rozmglonym
zaś dogmatom nie trzeba nam ulec
lecz logika tu rządzi i koniec

niezależnie czy plucha czy słońce
musisz patrzeć na życie z uśmiechem
i mieć dystans do dysput gorących
unikając jak ognia trzech rzeczy

pierwsze primo jak dawniej mówiono
nie ulegać nastrojom złej chwili
chłodno ważyć zdarzenia minione
by w przyszłości się więcej nie mylić

drugie primo co chodzi wśród ludu
(bo secondo nie znane już prawie)
miast narzekać nadzieję obudzić
i z aniołem niebiański pakt zawrzeć

trzecie primo (o tercjo nikt nie wie)
czerpać radość z chwil choćby najmniejszych
i w radości a nigdy nie w gniewie
siąść napisać kolejnych plik wierszy
:)))

pozdrawiam Jacek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



@Jacek_Suchowicz

kilka wierszy, powiadasz poskładać
w proste wersy, jak krawędź w alejce
złote liście się sypią na zwrotki
słowo myślą się staje czy kleksem?

i cóż robić jak, co rusz to któryś
na rym spadnie, przylgnie, przyliści,
że aż nie wiem, o czym to chciałam
i poczekać, zmyślić czy wyśnić?

kilka wierszy, po co i komu?
senna puenta na rzęsach majaczy
może z tysiąc bym mogła i więcej
a on przyjdzie przeczytać, zobaczyć?

dobrej nocy :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


cieszmy się każdą chwilą
nie pozwól jej zmarnować
odnajdźmy naszą miłość
ubierzmy w piękne słowa...

miłość ubrana w czułe słowa
nie umrze na anoreksję
bezpiecznie ją w sercu przechowam
ot, taką wysnułam refleksję


:D:D Dobrego jutra Jacku :D
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


czy on przyjdzie przeczyta zobaczy
oj zwątpienie Cię chyba ogarnia
kiedy wersy przenoszą plik znaczeń
w metaforach pluskają się zdania

pewno biegnie by czytać zrozumieć
wznosić podziw i sensem napawać
kto dziś jeszcze potrafi kto umie
myśli rymem zamykać w wiersz składać

miłego dnia:))

Jacek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



@Jacek_Suchowicz

może biegnie, lecz tego już nie wiem
braknie sensu by ważyć, gotować
stygną puenty, gęstnieje zwątpienie
boli serce i ręce, i głowa

widać nie ma w tym nic szczególnego,
przyznasz, głupio do siebie wciąż gadać
więcej świeczek nie będę zapalać
i naczynia nietknięte poskładam

wreszcie puka cichutko świt w szybę,
aż rozsądek nieśmiało zaskomlił
ile razy mam jeszcze powtarzać?
zostaw wiersze, to szybciej zapomnisz
Opublikowano

@Alicja_Wysocka
mi wystarczy że czytasz i piszesz
no i czasem dorzuci ktoś słówko
już słyszałem poeta za dychę
od półwieku rzuciła rym ludzkość

metafora z sentencją prym wiodą
tylko przekaz się ostał w tym szumie
a ja wyznam radośnie z ochotą
jak to dobrze że pisać tak umiesz
:)))))

pozdrawiam Jacek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma to ja jeszcze powiem, że ta moja "cisza" to takie moje idee fixe.  Prześladuje mnie.  Dziękuję Roma. Dobranoc.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zawsze wesprzesz dobrym słowem Waldku :) Miłego weekendu.
    • Pieszo—tup—tup—tup—tupiemy przez Afrykę Krok—krok—krok—krok—tupiemy przez Afrykę (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa!) Nie ma zwolnienia na wojnie!   Siedem—sześć—jedenaście—pięć—dwadzieścia dziewięć—dzisiaj mil— Cztery—jedenaście—siedemnaście—trzydzieści dwie mile wczoraj (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa!) Nie ma zwolnienia na wojnie!   Nie—nie—nie—nie—patrz co przed sobą masz. (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa) Lu—dzie— lu—dzie— wariują gdy wciąż widzą je, Bo nie ma zwolnienia na wojnie!   Licz—licz—licz—licz— naboje w ładownicach. Gdy—spuś—cisz—wzrok—zaraz dopadną cię! (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa) Nie ma zwolnienia na wojnie!   Pró—buj—pró—buj—myśleć o czymś innym—  O—mój—Bo—że—nie daj mi oszaleć! (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa!) Nie ma zwolnienia na wojnie!   Mo—że—my—prze—trwać głód, pragnienie, wyczerpanie, Ale—nie—nie—nie—nie to ciągłe patrzenie na—  Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa, Bo nie ma zwolnienia na wojnie!   W dzień—nie—jest—tak—źle bo koledzy są, Lecz—noc—to—sznu—rów—ki czterdziestu tysięcy milionów Bu—tów—bu—tów—do góry raz, o ziemię dwa Nie ma zwolnienia na wojnie!   Sze—dłem—sześć—ty—godni w piekle i mówię Nie—o—gień—dia—bły, ciemność czy coś, Lecz bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa, Bo nie ma zwolnienia na wojnie!   W 1900 British Army przemaszerowała od Cape Town do Pretorii (1500 km) - tak ten marsz zapamiętał Kipling.  Fraza - nie ma zwolnienia na wojnie - pochodzi z Księgi Koheleta 8,8: Nad duchem człowiek nie ma władzy, aby go powstrzymać, a nad dniem śmierci nie ma mocy. Tak samo nie ma zwolnienia na wojnie i nie uratuje nieprawość tego, kto ją popełnia.  I Rudyard: We're foot—slog—slog—slog—sloggin' over Africa  Foot—foot—foot—foot—sloggin' over Africa (Boots—boots—boots—boots—movin' up and down again!)  There's no discharge in the war!     Seven—six—eleven—five—nine—an'—twenty mile to—day— Four—eleven—seventeen—thirty—two the day before   (Boots—boots—boots—boots—movin' up and down again!)  There's no discharge in the war!     Don't—don't—don't—don't—look at what's in front of you. (Boots—boots—boots—boots—movin' up an' down again); Men—men—men—men—men go mad with watchin' 'em,  An' there's no discharge in the war!     Count—count—count—count—the bullets in the bandoliers.  If—your—eyes—drop—they will get atop o' you!  (Boots—boots—boots—boots—movin' up and down again)  There's no discharge in the war!     Try—try—try—try—to think o' something different—  Oh—my—God—keep—me from goin' lunatic!  (Boots—boots—boots—boots—movin' up an' down again!)  There's no discharge in the war!     We—can—stick—out—'unger, thirst, an' weariness, But—not—not—not—not the chronic sight of 'em—  Boots—boots—boots—boots—movin' up an' down again,  An' there's no discharge in the war!     Tain`t—so—bad—by—day because o' company, But night—brings—long—strings—o' forty thousand million  Boots—boots—boots—boots—movin' up an' down again  There's no discharge in the war!     I—'ave—marched—six—weeks in 'Ell an' certify It—is—not—fire—devils, dark, or anything, But boots—boots—boots—boots—movin'up an' down again,  An' there's no discharge in the war!  
    • @Migrena mi właśnie też odpowiada, ale ja już tak mam, że zaczynam kombinować. A, że akurat na taką wersję? Myślę, że byłaby bardziej czytelna, ale niech tam... Zostanie tak jak jest :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      No to tu mamy odmienne zdania, ja tam swoją poezję uważam za dość szorstką, a Twoje "i niech cisza domknie wiersz" mogłoby, przynajmniej ten wiersz, złagodzić. Choć nie będę ukrywać, że podoba mi się to, że widzisz w niej subtelność Tu odpiszę tylko tak. Do mnie Twoje wiersze trafiają, podoba mi się i Twój styl i tematy o jakich piszesz, bardzo. Jeszcze raz, dziękuję :)     Aaaa i zanim zapomnę. Ja nie raz potrafiłam doprowadzić do tego, że z wiersza nie zostało nic, bo co chwilę coś, albo to, albo tamto nie pasowało, więc wiem o czym mówisz.
    • @Alicja_Wysocka Alicjo a Twój komentarz przecudny-:)…zapachniało „mgiełką”” prawdą w kolorze soczystej zieleni mnie realistkę…” oczarowało…nie wiem…ale wiem że lubię Twoje komentarze przemyślane też…Pozdrowienia
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...