Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pułapka numer kolejny z serii ruchów nieuważnych


vice

Rekomendowane odpowiedzi

przechodzi się owalem wpada i cisza;
rozbrzmiewa echo dudniące przeszłość
zatacza krąg. wsadza się palec wciska
głowę i wisi z ramionami przeciągniętymi
na zewnątrz - z nim pod pachami.

trzymam się. od dołu badany puls wymierza
sprawiedliwość dużo szybciej niz patrząc
na wszystko z góry. wtedy klęczenie ma swoje
usprawiedliwienie a chylenie czoła w celu sprawdzenia
- jak w buncie przeciw samemu sobie; każdy schodził

albo miał jakieś poczucie. to nieważne. byłem.
od dołu otwór gdzie światło padało ukradkiem
jakby tylko dla tych chętnych wyglądał na koronę;

słońca przestrzeni nieosiągalnej wody chmur
płaszczyzn niezrównanych wzgórz bez tchu.
tam nie będzie się wchodzić. na razie
chcę tylko popatrzeć bez żadnego ograniczenia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

przeczytałam go trzy razy..
myślałam, że może nie skupiam się, nie rozumiem czy coś..
ale czytam i czytam i dalej nic nie znajduję..
początek jakiś obraz w głowie zaczął kiełkować ale potem wszystko się rozpadło
nie wiem co to, nie wiem o czym, nie wiem jak interpretować..
nieczytelny, niejasny, niezrozumiały
zupełnie bez emocji
jeśli czegoś nie rozumiem - to nie podoba mi się

pozdrawiam
Emilka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...