Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ty i ja

Paweł_Fiedosiuk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Paweł_Fiedosiuk

Paweł_Fiedosiuk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

moje myśli płyną ku twojej ziemi
spalonej wspomnieniami pustyni

rozbijają się w miliony kropel
o wysokie skały małej wiary

ale w każdej z owych pereł
odbita tęcza twoich oczu

i skrawki serc, pełnych wdzięczności
za to, że ty i że ja ... że my

stajemy się darem dla siebie
miłym odwiecznej miłości

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      na krawędzi snu

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      ona przyszła jakby pamiętała to miejsce z innego życia   brzeg podnosił się i opadał jakby oddychał razem z nią morze nie miało wody tylko senną mgłę   on czekał jak czekają ci którzy już raz utracili miłość   nie było imion nie było słów tylko pamięć ciała nie całowali się rytuał nie zna pośpiechu ich oczy nie szukały cudu one nimi były   stali się kochankami spóźnionymi o jedno życie   potem odeszła nie w gniewie nie w żalu jakby ktoś przywołał ją z innego brzegu horyzont wchłonął jej sylwetkę łagodnie jakby czas zrezygnował z istnienia on został i czekał z nadzieją że kiedyś znów przyjdzie  
    • Annna2
      Modry Ponie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97 dziękuję @[email protected] Nie trzeba podziwiać, ale dziękuję
    • Jacek_Suchowicz
      niewiersz

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski @Roma   może zacznę od tego; Każde z Was zapewne czytało Chłopów - Reymonta czy trylogię i jeśli czytaliście uważnie na opisy przyrody stwarzające klimat. Gdyby taki opis wyrwać z tekstu odpowiednio poszatkować powstałby współczesny wiersz wolny. np:  "A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego, że ani im początku, ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!"  - Chłopi a teraz metamorfoza   A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego , że ani im początku ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!   i mamy wony wiersz - dopiszę jeszcze zjawiskowy, cudowny ...   Robercie - odwalasz kawał dobrej roboty przypominając fakty historyczne, do których ja bym nigdy nie dotarł Romo - ubierasz uczucia i emocje w rymy - chwała   Alicja i Naram-sim mają rację: inspirująca treść zamknięta w zasadach poetyckich zarówno wierszy rymowanych jak i wolnych (wiersze wolne też mają swoje zasady - dla mnie najtrudniejsze do przestrzegania) tworzy dobrą poezję. Pozdrawiam
    • Ewelina
      Modry Ponie

      Przez Ewelina · Opublikowano

      @Annna2 piękna modlitwa i wzniosła.  Pozdrawiam:)
    • Berenika97
      schadzka

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MIROSŁAW C.Czuję zapach maciejki i smak lipowej herbaty, pięknie! 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...