Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

A Bóg łapał właśnie oddech

Wawrzynek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Wawrzynek

Wawrzynek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Proszę,
aby procedury działały według zasad unii wyzwolenia z ciał.
Przewoźnik machał mi przed oczami
dyplomem, prywatnej uczelni, a nie potrafi wypłynąć z szuwarów.
Dziś sobota, na pomoc nie ma co liczyć.
Moja konsternacja sięga szczytu, nie wiem czy płynąć
Styksem wpław, czy poddać się martwej fali niemożności.

Dziękuję,
że mnie nie utopiłeś przy samym brzegu.
Choć może chciałeś się zabawić nowym stylem pływania.
Dziękuję
też za to, że jak Pan Bóg stworzył nie jest moim
okryciem do końca weekendu,
miałbym gwarantowane zapalenie płuc.

Przepraszam,
za tę wiadomość w skrzynce głosowej.
Będąc między, nie wiem czy pracujesz czy wypoczywasz.
Zgodnie ze swoimi wytycznymi.

Epilog.
Głośne oklaski dłonią w policzek.
Czy pan wie gdzie pan jest?
Jak się pan nazywa?
No, to mamy go z powrotem.

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Człowiek z zasady jest niepokorny i pewnie dlatego te oddechy wymagające "łapania".
Fajnie napisane.

marek_miros

marek_miros

Opublikowano
Opublikowano

Proszę, Dziękuję, Przepraszam. Jak widać te trzy słowa, które wpajali nam od przedszkola zawsze mogą się przydać. Z drugiej strony czy nawet w chwili ostatecznej nie możemy się wyzbyć konwenansów. Ale jak widać: Co ma wisieć nie utonie. Mi się podoba. Pozdrawiam MM.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Jasiński
      Pustynia

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      A polityczne starcie pomiędzy światem pana Jarosława Kaczyńskiego, pana Grzegorza Brauna, pana Roberta Bąkiewicza i pana Karola Nawrockiego i światem tak zwanych demokratów - będzie bardzo poważną polityczną konfrontacją - nie ustąpię ani o krok - mówił pan premier Donald Tusk.   Źródło: TVN24   I bardzo dobra decyzja: Naród Polski już przez blisko trzydzieści lat nie miał żadnych męczenników, otóż to: tylko pan Jarosław Kaczyński z racji wieku dostanie osobną celę, pan Grzegorz Braun z racji elokwencji - będzie słuchamy przez więźniów, zresztą: już siedział kilka razy w areszcie śledczym, pan Robert Bąkiewicz i pan Karol Nawrocki - wiadomo - potrafią dać w mordę.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
    • infelia
      „Zabrałaś mi dzieciństwo”

      Przez infelia · Opublikowano

      @Nela Ależ to jest z życia wzięte. Moc ekspresji, żal i złość. To jak antylaurka dla rodzica? Wiersz zrobił na mnie wrażenie. A o takie na tym portalu trudno. Pozdrawiam.
    • Łukasz Jasiński
      Muzeum Bezdomności

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      I ekipa nieudaczników pana Donalda Tuska oszukała miliony Polaków - nie dotrzymała obietnic i w efekcie przewaliła wybory nie do przegrania.   Adrian Zandberg
    • Relsom
      Zaduma z gitarą

      Przez Relsom · Opublikowano

      Muszę porozmawiać. Nie z tobą, nie z nimi. Z godziną, co płynie beznamiętnie w ciszy. Dokąd jadę – nie wiem. Bilet mam w kieszeni, lecz port się rozmywa w przedświcie i mgle. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (II) Kocham ją – bez słowa, bo słowa są kruche. Poddaje się dłoni jak noc snom bez celu. Czasem zapłacze razem z moim ruchem, czasem zadrży jak skrzydło w tunelu. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (III) Nie pytaj, co dalej. Nie wiem. I nie muszę. Podróż to nie mapa – to oddech, to cień. Czasem ją stroję z roztrzaskaną duszą, a ona wciąż mówi: „zagram, jeśli chcesz”. (Refren) Bo moja gitara to cały mój głos. Nie zdradzi, nie odejdzie, nie powie: dość. Gdy wszystko umilknie, gdy zgaśnie mój ton – z jej pudła unosi się jeszcze mój dom.
    • Berenika97
      Męski punkt widzenia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Tak pięknie napisałeś o kobietach, że aż musiałam przeczytać kilka razy. Postawiłeś płeć piekną na piedestał.  Mało jest takich wierszy.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...