Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na parkiecie białą farbę rozlać
kwiat wyrzucić precz
zniszczyć bliski sercu piękny obraz
już nie ważna rzecz

zwinąć wszystkie czerwone dywany
bo straciły blask
zmienić meble pomalować ściany
nim zrobi to czas

pozostawić wszystkie domy z piasku
niech rozwieje wiatr
obudzić się w kolorowym brzasku
dostrzec inny świat

jedną myślą schematy obalić
napiętnować zło
zniszczyć bestię wraz rózgą ze stali
z wiarą tworzyć los

Opublikowano

Jacku myślę ,ze pod przykrywką tych metafor kryje się zupełnie inne przesłanie- ba poleciałeś po ówczesnym ,,,,,,,!
I to świetnie , bo to sztuka , w namalowane wtrącić to co się .....!
Przepraszam ,ze nie piszę wprost , ale dam upust czytającym!
Pozdrawiam!

Opublikowano

Tekst się rwie, chociaż konsekwencja przemiennych rymów żeńskich i męskich w układzie krzyżowym jest zachowana, to jednak źle się czyta. Rozumiem, że teraz trzeba wymyślać różne formy stylu tradycyjnego tzw szlachetnego wiersza, ale ten zapis nie daje nic, degraduje szlachectwo w głębokie średniowiecze.
Pozdr.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a moę nie ma już zbiorów pustych są zamknięte i otwarte


kolorystyka dobrana do sytuacji a czerwony nic nie przyśpiesza

pozdrawiam


czerwony przyśpiesza bicie serca lub odwrotnie, zależy od rodzaju psychodramy i tego kto jest kim , pozdrawiam umiarkowanie, czerwień to tandeta

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Już pierwsza gwiazda wzeszła – zimna i szklana, Jak oko Boga, co patrzy z nicości na pana. Śnieg otulił ten dworek całunem milczenia, Zgasły dawne hałasy, zgasły uniesienia. Stół stoi biały, wielki – jak lodowa kra, A na nim drży płomykiem samotna łza. Obrus lśni krochmalem, sztywny jak sumienie, Pod nim siano nie pachnie – lecz kłuje jak ciernie. Jest talerz dodatkowy... dla wędrowca, mówią? Lecz dzisiaj cienie zmarłych w nim usta swe lubią Zanurzać bezszelestnie. Nikt nie puka w drzwi. Tylko wiatr w kominie swą kolędę brzmi. Biorę w dłoń ten opłatek, kruchy chleb anioła, Lecz komu go połamać? Gdy pustka dookoła! Wyciągam rękę w przestrzeń – dłoń w powietrzu wiśnie, I czuję, jak ten mróz mi serce w kleszcze ściśnie. „Wesołych...” – szepczą usta do ściany, do cienia, I kruszy się ten chleb w pył... w proch zapomnienia. Choinka w kącie stoi, strojna jak na bal, Lecz bombki w niej odbijają tylko wielki żal. Patrzę w nie jak w zwierciadła – widzę twarz starca, Co przegrał życie swoje w te karty u szulera, u marca. Gdzie gwar dziecięcy? Gdzie matki krzątanie? Jest tylko „Bóg się rodzi” – i moje konanie. O, Panie, co tej nocy zstępujesz na ziemię, Czemuś mi włożył na barki to samotne brzmię? W stajence było zimno, lecz byli pasterze, A ja tu, w ciepłej izbie, w swą pustkę nie wierzę. Więc siedzę i czekam, aż świeca dopali, Aż noc mnie tym czarnym płaszczem, jak kir, przywali.
    • @KOBIETA gdyby nie kobiety, nie byłoby świata:)
    • @violetta zobacz Violetta …jednak my dziewczynki ;) o wiele więcej i szybciej rozumiemy:)  Spokojnych Świąt dla Was

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ️  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...