Spoko – to nastąpi. Logos i psyche. Obywatel duchowego świata. Widziałem od drugiej strony. Niech to inteligencja rozważy.

[Jacek_Dyć]

Materialne niedostatki cierpisz i ciała zniedołężniałego ból,
dzięki temu ścieżek do Zbawcy częściej skłaniasz się szukać,
po wymuszonej bogobojności otrzymasz ciało wypasione ful,
ono to sprawia zapomnienie, że należy wyrzekać się i pukać,

mówisz spoko, wszystko cool jest i życia używasz na masę,
z beztroski w pełni zdrowia, że Boga chyba nie ma się sądzi,
by sobie przypomnieć, że On jest, powtarzasz cierpień klasę,
w gorszym standardzie ciała naradza się każdy, kiedy błądzi,

i ponownie zbiera cięgi niczym w przysłowiowy kaczy kuper,
więc w niedoli, bez głębszej wiary do Boga zanosi błaganie,
nie zawsze będzie niedziela, więc bezmyślnie nie mów super,
spoko wiem, ty masz o tym wszystkim swoje odmienne zdanie,

lecz ja nie ślę tobie chamskiego pozdrowienia fuck,
mimo, iż ono stało się w złości błogosławieństwem,
może to nawet dla ciebie nie być zupełnie w smak,
ale nasze współczesne życie graniczy z szaleństwem,

w nim pogrążamy się na maksa głupiejąc do oporu,
myśl że jesteśmy numer one i wszystko jest the best,
udziela nam w fałszu kpiarza wisielczego humoru,
zatem to nie wy, ale ja pomóc wam chcąc mam gest,

do piekła częściej, niż do nieba może prowadzić ślepa wiara,
umysł hoży, czas by dociekać przyczyn cierpień i powodzenia,
na akcent duchowych prawd, nie odpowiadaj skrótowo, nara,
ten etap wcieleń się skończy i formy ludzkich ciał - dowidzenia,

w formach ciał ludzkich lubisz przyozdabiać się w cudze pióra,
większej wagi nie pokładasz w to, że twe jadło żyło i cierpiało,
przez co też cierpisz i ciało dostaniesz pełen wypas, jak kura,
na pożywienie roślin które nie uciekną w lęku, masz nie mało,

ciało to tymczasowe i nietrwałe przymusu siedzisko dla duszy,
gdy w nią nie masz wiary, to po prostu nie wierzysz w siebie,
by nie spekulować, są sposoby by dowieść kto w ciała głuszy,
umysł zdrów, dociekaj tożsamości swej, nie tylko w potrzebie,

mową i piórem wyłuszczam o duszy prawdę wielokroć razy,
byś mógł uzmysłowić sobie swoje nieszczególne położenie,
owszem odpowiadasz, że rozumiesz, a i tak nie czaisz bazy,
ponieważ z przeszłości swe rodowe wyszukujesz korzenie.
10 sierpnia 2013

Logos i psyche.

Odrobiną wolnej woli, materializm lub duchowość do wyboru mamy,
jednak w swej duchowej tożsamości, bez wyjątku pozostajemy święci,
i nie ślepym to losem, jako chromi, głupcy, czy zdrowi się naradzamy,
praw Boga nie przestrzegając, grzechem jesteśmy w ciała zamknięci,

nie musiał Mojżesz aż przez czterdzieści dni rzeźbić na górze Synaju,
czyż Bogu tyle trzeba by przekazać kodeks moralnego postępowania,
i dzisiaj też Hawaje uchodzą wysoce ucywilizowanym za kolebkę raju,
a zasady regulujące życie duchowe, były ludziom już dane u zarania,

jęzory lawy gonią z hawajskiego raju niczym ognisty miecz Archanioła,
i nikt, jako grzeszne postępowanie tubylców tego faktu nie przedstawia,
klechdy, baje i legendy jako to niezbite fakty z latami ustalają się zgoła,
tak to na przyszłość boginkę Pele, jako bezspornego boga lud ustanawia,

w wyniku czasu zacierającego pamięć, oddajemy cześć komu popadnie,
tak i Abraham nogi mył nie Bogu, lecz z pewnością świętemu mędrcowi,
czas zatarł ślad, co faktem, a co mit, gdy cenzor się wkradł, nie zgadnie,
toteż Bogu winniśmy składać głębokie pokłony jako naszemu Praojcowi,

On najwyższym duchem, zatem cześć w duchu winniśmy oddawać Jemu,
jak ewangelii słowo głosi; ci co w ciele są, nie mogą się podobać Bogu,
pierwotne i nieprzekłamane słowo Boże może na dobre wyjść każdemu,
gdyś zdrów na umyśle, dociekaj prawd, nie bądź niczym tabaka w rogu,

uświęcisz się, umysł oczyszczając z uczynków dobrych, złych i pragnień,
mimo iż w ciele, lecz jako święta osoba, Bogu spodobasz się z pewnością,
nie w tym ciele, to za miliony lat skłonisz się do duchowych zagadnień,
bo powrót do Boga nie pamiętających swej tożsamości, jest powinnością.
2 sierpnia 2004

Obywatel duchowego świata.

Bez wiz i dewiz pomknąłem na krańce materialnego świata,
swego wulgarnego ciała granice bez paszportów opuściłem,
sygnał - z prędkością myśli powracam poprzez świetlne lata,
krótki w ciele pobyt i ponownie nad kulę ziemską się wzbiłem,

bez statku kosmicznego oglądam dalekie lądy, wyspy i oceany,
i nikt nie zdoła mnie powstrzymać od pozacielesnych podróży,
jest i duchowy świat, do niego jestem powrócić zdeterminowany,
tylko że w powrocie do świata Bożego astralne ciało nie służy,

służbą miłosną dla Niego i imieniem Jego na popiół je spalę,
żył będę jak w Bożym świecie w wulgarnym ciele egzystując,
gdy czas odpowiedni przyjdzie z jednego i drugiego się oddalę,
każdy może do Boga powrócić, do zaleceń guru się stosując,

mój guru z bezprzyczynowej miłości wyjawił sekret,
jak łask Bożych w powrocie do Najwyższego dostąpić,
każdego kto się podporządkuje obejmuje Boży dekret,
jedynie swego zaangażowania nie trzeba Bogu skąpić.

Widziałem od drugiej strony

Podczas snu, jak złodziej z ciała się wymknąłem,
charczenie do mnie dobiegało i krzyk przeraźliwy,
tam podążając na koszmarne istoty się natknąłem,
a na śmiertelnych marach leżał człek ledwie żywy,

nad nim pochylali się pana śmierci słudzy transcendentalni,
ich widok niesamowity wzbudził i we mnie strachu odczucie,
będąc poza ciałem mogłem ich ujrzeć, a tak byli niewidzialni,
pod eskortą sług Jamaradży odbywa się grzeszników wyzucie,

oni to powrozami z ciała wyciągali duszę piekieł wysłannicy,
a ten widząc przybyszy, darł się w niebogłosy z przerażenia,
rodzina umierającego wraz z księdzem używała kropielnicy,
kropienie im nie wadziło, czynili swoje, co mieli do zrobienia,

wyciągnąwszy duszę, jej ciało subtelne zabezpieczyli,
z niewyobrażalną szybkością pędzili na planety piekła,
ona się potykała, oni jej razów batoga nie szczędzili,
a wokół horda zwierząt dzikich zajadła i wściekła,

zapamiętale rozszarpywała zesłańca subtelne ciało,
poprzez umysł dusza niewyobrażalne męki cierpiała,
gdy ciała już nie było, to na nowo się regenerowało,
i że na pewno w przyszłości się poprawi, obiecywała,

lecz nadal utożsamiała się ze swoją cielesną powłoką,
myśląc, jak wiele stracił po odejściu z ciała ludzkiego,
w kolejnych wcieleniach zawsze będzie wieczną istotą,
i cierpieć będzie nie powracając do świata duchowego,

a teraz, za czyny swe po odbyciu na planetach piekieł kary,
na planetę ziemia powracając w ciało zwierzęcia się wcieli,
relacjonuję to co sam ujrzałem, choć brzmi to nie do wiary,
by uratować się od tego, nie grzesz od niedzieli do niedzieli.

Po upływie pewnego czasu udałem się na ciał wysypisko,
pośród grobów odnalazłem ekskluzywną płytę nagrobną,
na niej wydłubano napis chyba jedynie na pośmiewisko,
gdyż zmarły był wielkim hulaką i nie był osobą nadobną,

i widziałem gdzie po opuszczeniu ciała dusza ta się udała,
zaś na nagrobku napisali, iż powiększył on aniołów grono,
na planety nieba materialnego nie mogłaby wejść zakała,
do nieba idzie się wyłącznie w nagrodę, pro publiko bono.

Niech to inteligencja rozważy.

Cmentarze to miejsca utylizacji pozostawionej przez duszę materii,
dusza okryta subtelnym ciałem w inne wulgarne się znowu odzieje,
subtelne utkane na planie pragnień i uczynków mentalnej mizerii,
za pobytu w ciele, ciała powozy szykujecie sobie niczym kołodzieje,

przyjmując kolejne wcielenia jesteśmy raz na wozie, raz pod nim,
z obserwacji dobrze wiecie iż ciało się rozkłada i zżerają je robaki,
wszem też wiadomo, że dusza z niego jak kamfora ulata, lub dym,
ale wy myślicie iż jesteście młodzi, starzy, dziewuchy czy chłopaki,

te cechy są przynależne, niczym etykiety ciałom materialnym,
my w nich uwięzieni okrywamy się ułudą, jak liszka kokonem,
w realizacji duchowej imiona Boskie są środkiem genialnym,
jesteśmy wiecznymi istotami i nie przeminiemy z ciał zgonem,

przeto bądź inteligentny i wypowiadaj z rozwagą swe słowa,
bo czy może mieć wieczną duszę materialne ciało nietrwałe?
wszak ubiór nie jest posiadaczem ciała, gdy wystaje głowa,
owszem ciało to wehikuł dla duszy, jej narzędzie doskonałe.

[Mariusz_Sukmanowski]

Miewam potrzebę "ślinotoku" ,ale wszystko można stopniować.
W twoim przypadku nic się nie zmienia.
Naprawdę nie wiem czy bać się takiego podejścia do pisania ,czy muru jaki stawiasz- nieprzenikalnego ,czy zwyczajnie to wszystko- może nie zwyczajnie-kolokwialnie: olać.

Mam jeszcze jeden pomysł.

Jeśli jest to rodzaj rapu ,rapingu ,melorecytacji, to chociaż niech temat się zmienia.
Jest w tym czymś jakiś przekaz ,ale trzeba go WYRWAĆ !!!!!!!!!!!!! z obłędu ,a potem .......... szlifować ,szlifować ,szlifować.

" ja nie ślę tobie chamskiego pozdrowienia fuck," - to przecież nawet "mizerii" ubliża.

Nie ma we mnie żadnej złośliwości.
Odejdź od tego "mesjanizmu" i to już będzie jakiś początek.
pozdr

[Jacek_Dyć]

Ty wciąż natrętnie patrzysz na formę, a nie przekaz, a bazy i tak nie zaczaisz. Daj sobie spokój Mariuszku, widocznie to nie pod twój adres. Ja nawet gdy czytam czyjeś wypociny to nie krytykuję, bo i po co, czy mi to, albo tobie coś daje, że skrytykujesz. Okazywanie jaki nie jestem elokwętny, płaski to sposób postępowania.
Pozdrawiam

[Mariusz_Sukmanowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Żeby był przekaz musi być forma.
Masz rację, nie zaczaję.
To nie pod mój adres.
Daje sobie spokój.

[teraa]

taka forma to dla mnie sztandarowy przykład trollingu a'la oyey. chylę czoła przed napisaniem takiej masy nieczytelnych bzdur. prawdziwy oyey czułby się obrażony.