Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi


zwabił kilkoma błahostkami dorosłe okazy drapieżnych dni
teraz spokojnie łaszą się do jego rozrzutności
zostawi je kiedy znudzi mu się władza nad pewnością siebie
nienasycone będą krążyły przy legowiskach

dzisiaj do ułożenia pozostało jeszcze kilka bezpańskich dat
skundlonych przez noce silniejsze od snów
powinien już zacząć oswajanie się z myślami o śmierci
ale z wrodzoną lekkością marnotrawi czas
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pozdrawiam i dużo zdrowia życzę.
Krzysiek

Krzysiu , jeszcze wracam o tej tresury , z zapytaniem , gdyby tylko tak można to ja pierwsza,,,,!
PS.
Za życzenia dziękuje serdecznie I PAMIĘTAM!!!
Wzajemnie ,życzę tego czego najbardziej ,,,,,,,,!
Serdecznie!
Hania
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W ilości wyświetleń - połowa jest moja... :)
Czytałam ten wiersz niemal codziennie, bo jest bardzo dobry, ale coś mi nie pasowało...
Chciałam to przemyśleć. Czasem długo myślę.. ;)
Nie lubię tego tytułu!.... Ma jakiś...cyniczny wydźwięk..
Ale - to tylko moje wrażenie - nic ważnego..
Natomiast wiersz dotyka bardzo...
W każdym wersie jest coś, co zatrzymuje i zastanawia na dłużej.
Dwa ostatnie wersy - nie mogłam się od nich oderwać od początku... Stanowią istotę mojej filozofii życiowej.. Hehe.
Wiersz zyskuje z każdym czytaniem.
Poczytam zatem jeszcze nieokreśloną ilość razy.
Ponieważ kocham marnotrawić czas w ten sposób. I także czynię to z wrodzoną lekkością.
Nie pochwalam tego, ale kogo to obchodzi?
:)
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak od zachodu jest dużo lepiej dla roślin.
    • Ślicznie ujęte językowo :)  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        To była metafora nie mająca nic wspólnego z prawdziwą salą podobnie jak ta w poprzednim poście z cukrem.   A drzewom to najbardziej szkodzą pazerni ludzie, którzy je wycinają pod budowę nowych biurowców i apartamentowców tak jak na moim osiedlu ostatnio się wydarzyło w ramach jeszcze większego zagęszczenia zabudowy w Śródmieściu i tak się dzieje od epoki kamiennej coraz "nowocześniejszymi: narzędziami.
    • Istota szacunku             Bo naprawdę ci, którzy żądają szacunku: nie mają go dla innych obywateli, istnieje pewnego rodzaju miara: dla osoby doświadczonej, samodzielnej i dojrzałej - darzenie szacunkiem osoby niepełnosprawnej fizycznie, intelektualnie i duchowo jest po prostu ogromnym upokorzeniem, szacunek podobnie jak dobrowolna pomoc jest wykorzystywany w celu ubezwłasnowolnienia osoby świadomej: świadomej - wolności, godności i wartości - świadomej własnego poczucia cielesnego, umysłowego i duchowego, potrójnej harmonii własnego jestestwa - ja.           Wy nie macie jakiegokolwiek prawa żądać ode mnie szacunku, wy macie obowiązek używać merytorycznych argumentów formalnoprawnych z pełnym uzasadnieniem podczas erystycznej dyskusji - polemiki i wy macie pokornie akceptować bolesną, zimną i okrutną prawdę: rzeczywistość - fakty, zrozumcie: nieuctwo, zazdrość, chamstwo, żebractwo, analfabetyzm, pasożytnictwo, nienawiść, megalomania i mściwość to paskudnie emocjonalne zezwierzęcenie - zaprzeczenie istoty człowieczeństwa.           Polonus sum, Poloni nihil a me alienum puto - oto moje motto życiowe, więc: naród nie jest zbiorowiskiem anonimowych jednostek społecznych, tylko: prawną osobowością personalną, która zawsze pragnie osobistego rozwoju cielesnego, umysłowego i duchowego, a takie rozumowanie życiowego bytu człowieka jest niewiarygodnie ogromnym zagrożeniem dla świętej wiary katolickiej, bo: ona jest oparta na nieświadomej zbiorowości jednostek społecznych.           Szanuj historię, architekturę, filozofię, polszczyznę, teatr, poezję, wojsko i Świętą Matkę Natury, poddawaj merytorycznej krytyce instytucjonalne systemy: państwo, samorząd i kościół i szanuj moją elokwencję, erotykę, erudycję i empatię, zapamiętaj: Polska jest miejscem Wolności i wszystko: co polskie - nie jest mi obce!   Łukasz Jasiński (Warszawa: 2019)
    • Napalili, Hilil. A pan?    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...