Machina

[onyx]

Zrób coś, żebym poczuła się istotą,
Otwórz na czucie, jak owoc, do krwi.
Milcząc, spoglądasz na mnie,
Twój dotyk ze mnie drwi.
I czuję, w korzeniach lędźwi rozkwitający
ból.
Na wargach się rozgościł karmazynowy król.

..............................................

Zazdroszczę czasem klamkom
pieszczoty obcych rąk.
Ja - wciąż machiną jestem,
i w trybów wpadam krąg:
Uprać, umyć, zapastować,
ból poskładać, zaprasować.
Ból poskładać, zaprasować.
Bólposkładaćzaprasować...

[bazyl_prost]

machina,
trudna sytuacja
wyzwolenie z nadmiaru emocji
świadome życia ważenie
życia niepoczętego równowaga
bez wielkich nadziei
i wielkich runięć
alarm to nie temat

[onyx]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jakkolwiek - dzięki za czas.

[onyx]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kario, dziękuję Ci.
Mam podobne odczucia co do Twojej prozy - ostatnio jednak zaniedbałam ten portal i mam co nadrabiać :)
Do poczytania zatem, dobrego wieczoru.