onyx

@Iru_De Dziękuję :)

@stanisław_prawecki Dziękuję, racja. Zmienię to. I raz jeszcze - dziękuję :)

od miesiąca nie ma Cię w domu dzisiaj - śmierci Twej czułam zapach mały pokój skarży się chłodem w dużym - sprzęty śpią po kanapach wieje piec - posłuszny jak nigdy (dzięki, że czuwasz w górze) dymić przestał. Kot za firanką uporczywie przygląda się chmurze. jest mi cicho liście opadły zapłaciłam mieszkanie w terminie czapkę noszę podlewam kwiaty tęsknię wiem, że nie minie

od dnia tego będę kroczyć ścieżką: "co też by powiedziała?" że tak być już musi? a grunt - to wychowanie? i - wspomnę jej słowa - nosił wilk razy kilka obyś cudze uczył odtwarzać będę wytrwale historie o pani na huśtawce wakacjach w Skarżysku pierwszym psie śwince Kaśce i sukience w kratę a nocą modlitw szeptem nasłuchiwać trwożyć się że umilkły że cisza i ciemność

Dziękuję.

Wszystko jest takie proste. Wszystko to - tylko się śni. Wystarczy zadrzeć głowę, i iść, nie licząc dni. Powoli stopy stawiać lub biec - wedle uznania. Wszystko jest proste przecież, gdy oczu nie zasłaniasz. I nawet - jeśli czasem zdarzy się upaść we mgle - wszystko to, co się zdarza, jest proste. Przekonasz się.

@Natalia__Rainbow Dziękuję Ci.

kołacze mrówka do drzwi ślimaka żmudnie pod kwiatem maku

Odchodzi, bo nie dochodzi do wniosków orgazmów pieniędzy Wlokąc za sobą walizkę niedomkniętą od pretensji, z ciągnącym się paskiem wyrzutów, o który potykali się razem. Odchodzi, bo tak Postanowiła, gdy on lewym butem zaginał czasoprzestrzeń, krztusząc się wymiocinami wymówek. Mową, uczynkiem, głównie jednak myślą - Od niego, siebie, zmysłów, bo może pomiędzy lukrowaną obietnicą a rozsypaną solą natrętne chęci poddusić na raz następny.

szkaradnie szkarłatnie kropla po kropli wypływa ze mnie dowód Twego nieistnienia

@traum_zeit Moja prostacka natura dławi się czasem pięknym słowem :) Trzeba wtedy wypluć to, co na końcu języka. ;) Pozdrawiam.

@Karia_Łagodna Dziękuję Ci, Kario :) Ciepło ściskam. P.

Kliknij mnie, losie, swoim klikadełkiem, abym nie sterczał jako kołek w płocie ani gwóźdź w trumnie, ani drzazga w dupie, ni też sól w oku co gorzej widzących. Kliknij mnie losie na zapas, przypadkiem, nie dość pobieżnie, ni nazbyt głęboko, abym się otwarł w całkiem nowym oknie lub bezboleśnie szybko zrestartował.

Jedz. Czekolada dobra jest na biegunkę sumienia na pokątny smutek bezsilnych lędźwi. Pij. Od dna sięgaj, w odmęty sine od mętów myśli gorzkich zakrzepłych żywicą życzeń. Do porzygania dniem.

Pozbawiłam się myśli brzytwą tamtego słowa spłynęło lepką strużką w zaciśniętą pętlę dnia. Wytrwale szoruję głoski koniuszkiem języka potwierdzam praca to stosowna i na tyle nieważna by w niej wytrwać. W barłóg samotny lekki by... najpierw praca potem przyjemność.

Zręczny, trafny i konkretny. Pozdrawiam :)

@bazyl_prost Piękne.

@Darek_Otel onyx - choć kamień - na liściastym latawcu - fru - odlatuje Dobrego wieczoru :)

@bazyl_prost Pokochałabym puentę, gdybym w nią wierzyła. Ale przytulam się do niej i tak.

@Darek_Otel bliżej - bezpieczniej sina dal bywa solą w oku astygmatyka

powietrze tęskni do objęć słońca miękkich jak ptasie pióro

wyścig z kasztanem ulewa na finiszu wiatr sekunduje

Świetne, bardzo zręczne, uśmiałam się :) Pozdrawiam gorąco!

Popracowałabym nad nim trochę. Skondensowała. Podoba mi się. Lubię brutalnie gorzkie wiersze. Pozdrawiam.

Bardzo dziękuję. Jakoś - nie mam śmiałości sięgać wyżej. Może z czasem :) Pozdrawiam!