Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W naszym domu gdzieś w kącie
mieszka skrzatów gromada
widzi je tylko żona
i ciągle z nimi gada

Czyktoś Tuktoś i Miktoś
nieodłączne kamraty
biegną na jej usługi
ledwie krzyknie a zatem

gdy tylko staje w progu
torbami objuczona
czy jest Tuktoś tak woła
te skrzaty moja żona

niech Miktoś tu pomoże
Czyktoś torby odbierze
dobre skrzaty pomogą
zawsze święcie w to wierzę

w mecz piłkarski wpatrzeni
ja syn jeszcze dwa żubry
żona krąży po kuchni
kadra znów bierze w pludry

Czyktoś wreszcie się zjawi
wiążę zszarpane nerwy
niech Miktoś wreszcie ulży
znów dwa zero do przerwy

Niech Tuktoś zaraz przyjdzie
jest który ten czy ten
i przerżnęli do zera
jebać PZPN

smutnym piwnym obliczem
odpływamy w zaświaty
człowiek bywa samotny
ty masz choć swoje skrzaty

Opublikowano

Te skrzaty to w tym PZPN tańczą chyba. Pamiętam jak kiedyś grali za komuny. Widzew czy Legia w półfinałach były pucharów, reprezentacja na nich oparta jak z nut grała, szczególnie w Hiszpanii. Teraz to dostarczyciele punktów, nawet nie patrzę na te ich kompromitacje.
Zastanawia mnie jedno,dlaczego trener nieudacznik bierze 160 tys m- cznie, a np ten od skoków ( mistrza świata mamy, brąz w drużynie ) on ok 10 tys zarabia. To jest dopiero polityka sportowa. Tak jak Putin trzeba zrobić rozwiązać to towarzystwo i do łagrów pognać.
Pozdr.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Sylwku. To ja dziękuję!!! Pisząc ten wiersz tak naprawdę to często myślałem o Tobie. Bo bardzo chciałem tak jak Ty. Żeby było pięknie i miło. I żeby mogło być dla dzieci. Ale wytrwałem w tym do połowy. A potem cóż jakoś poleciało. Coraz gorzej trawię rzeczywistość.
Pozdrawiam MM
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Sylwku. To ja dziękuję!!! Pisząc ten wiersz tak naprawdę to często myślałem o Tobie. Bo bardzo chciałem tak jak Ty. Żeby było pięknie i miło. I żeby mogło być dla dzieci. Ale wytrwałem w tym do połowy. A potem cóż jakoś poleciało. Coraz gorzej trawię rzeczywistość.
Pozdrawiam MM
:)))))))))))))))))))
może następnym razem się uda :))))
tym razem, rzeczywiście, do końca pierwszej połowy 1:0 :)))
a dalej też dla dzieci, tyle że starszych (trochę) ;)))))))))

serdeczności :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo dziękuję za miłe słowa. Wiesz chyba to drugie jest najważniejsze. W zasadzie nie piszę jeśli nie mam pomysłu, który uznam za dobry. Ale one przychodzą z zewnątrz. Życie jest ich pełne. Trzeba tylko je dostrzegać. Pozdrawiam MM
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



DZiękuję. Lubię jak czytasz moje wiersze. Lubię wywoływać uśmiech choć nie pamiętam żebym kiedyś napisał coś wesołego. Ten też jest trochę o samotności, trochę o mijaniu się, a że do śmiechu... cóż??? W życiu lepiej się śmiać...
Pozdrawiam MM
Opublikowano

A propos skrzatów psze pana
miewam podobne odczucia
mój mąż uwielbia od rana
chodzić w domowych papuciach

zawsze ich szuka po kątach
wołając na pomoc skrzaty
w dąsach, krzykach, afrontach
a słownik ma przebogaty.

Następnie szuka kluczyków,
bo lubi pojeździć autem
skrzaty nie robiąc uników
szukają, dysząc dyszkantem

potem przychodzi chwila
gdy okularów mąż szuka
ze skrzata wychodzi lawirant
domowa wrze zawierucha


Pozdrawiam Marku serdecznie
Lila

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...