Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Są serca, co żal w sobie noszą,
są usta, co o nic nie proszą,
są ludzie, co dumę swą mają,
dramatu losu poznać nie dają,
są źli, co nie znają dobrego,
są dobrzy, co nie znają złego!,
I uśmiechnięci, choć w oczach cierpienie,
z tęsknotą czekają na własne zbawienie...
Świat kolorowy jest pokręcony,
nieważne, z której patrzysz strony.
Wszystko, choć piękne, to bardzo złudne...
Poznać cel życia - jakież to trudne!

Opublikowano

z drugiego i trzeciego wersu chyba należałoby spuścić trochę powietrza, i może postaraj się zachować w nich rytm;

właśnie dlatego zmieniłbym dziesiąty: nieważne, z której nań patrzysz strony.

trzeba ci wiedzieć, że wiersz jest dość naiwny zarówno pod względem formy jak i treści; jednak cenny jako świadectwo myślenia, zabiegania o poznanie. chętnie przeczytam twój następny.

pozdrowienia


Opublikowano

Proste myśli są piękne. Proste rymy (mają-dają) są BEEE i potrafią dużo zepsuć. Gdzieś tu na forum przeczytałem też żeby unikać mątw (mą twą swą). Masz coś do przekazania+++
Nie trzymaj się ciasnej formy )))) Pozdrawiam MM

Opublikowano

myślę, że wszystko już wyżej zostało powiedziane, ale pomimo to muszę napisać, że ten wierszyk, w moim odczuciu jest lepszy od tego do przyjaciółki, ponieważ niesie jakieś treści skierowane do szerszego grona odbiorcy.
moja rada, poczytaj trochę różnych poetów, nie koniecznie z tego forum, chociaż czytając tutaj wiersze i komentarze do nich, szczególnie te krytyczne, można się sporo nauczyć.
pozdrawiam i do poczytania :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Pozwoliłem sobie trochę zmienić, w dobrej wierze i z szacunkiem:   Już idzie, by stanąć blisko, tam gdzie Jej szukasz codziennie. Wzlot uczuć, gorąc serca, to wszystko, co wam do szczęścia potrzebne.
    • @sisy89 Dużo tu czułości, delikatności, ale też dojrzałości w spojrzeniu na relację. Nie ma tu taniego romantyzmu — zamiast tego jest refleksyjność i intymność, co czyni wiersz naprawdę wartościowym.
    • @Berenika97 Piękna, dojrzała fraszka z mocnym przekazem i subtelną puentą. Porusza tematy bliskie każdemu i czyni to z klasą.
    • @Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym. Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.
    • siedzę w tym barze z piwem za dwa dolce i dziwką, co pachnie jak spalony toast. wszyscy tu czekają — na koniec zmiany, na wygraną w totka, na śmierć z klasą. a klasa tu umarła w '87. facet obok gada o swojej kobiecie, że go zdradziła z pastorem. pastor podobno ma lepsze auto, i większe poczucie winy. może też większego fiuta — nie wiem, nie pytam. w łazience śmierdzi krwią i wybielaczem, jakby ktoś próbował zedrzeć z siebie czas paznokciem. kiedy wracam do stolika, kelnerka mówi mi, że wyglądam na zmęczonego. mówię jej, że to nie zmęczenie, to życie mnie przeżuło i wypluło jak pestkę wiśni. śmieje się. ma ładne zęby jak na kogoś, kto widział tyle, co ja. wracam do domu, pies szczeka, kot nie żyje, a listonosz zostawił rachunek za wodę, której nie mam i światło, którego nie chcę. odpalam papierosa, patrzę w ścianę, i myślę, że jutro będzie dokładnie takie samo. i to, kurwa, najlepsze, na co mogę liczyć.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...