Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Arkadia

Klara G
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Klara G

Klara G

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

może kiedyś spotkamy się
przystaniemy w tych zdaniach

każdy z nas posłucha
oko w oko
siedząc naprzeciwko siebie

marnujemy czas na zwroty których nikt nie rozumie
zadajemy niekończące się pytania
dążąc sami nie wiemy do czego

nie uda nam się zrozumieć wyobraźni
wyklepać to co już przyklepane
i poudawać z dumną miną że wszystko rozumiemy

poddajmy się zanim będzie za późno

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
al_meriusz

al_meriusz

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




znaczy się, że niby jak?

ps
poddać się w połowie drogi? - uniemożliwia spotkanie, do którego tęsknisz
poddać się wracając do źródła? - jak skoro weszliśmy w labirynt i już nie trzymamy w dłoni końca zbawiennej nici?
jedyną szansą na wspólne przystanięcie w 'zdaniach' jest spotkanie się gdzieś na szlaku poszukiwań (starego? nowego?) źródła - nie poddawajcie się ;-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Radosław
      Bliskość

      Przez Radosław · Opublikowano

      @aff Dziękuję, to trochę jak z bliskością. Im bliżej tym często delikatniej. 
    • Bożena De-Tre
      jestem tylko przechodniem

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @andreas motyw świadomego przemijania....szczęśliwa dola człowieka  kiedy już na nic nie czeka bo wie......czekanie zaburza rytm....a on czekali na GODOTA i........świątecznie wciąż pozdrawiam.
    • Sylwester_Lasota
      Wigilia 1938

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Wszystko się zgadza. Do IV wieku Kościół próbował zwalczać pogańskie tradycje i obrzędy. Po tym okresie to się zmieniło. Skuteczniejsze okazało się podporządkowanie ich chrześcijańskim obrzędom. W tym czasie zaczęto też obchodzić Boże Narodzenie, którego termin wybrano raczej symbolicznie niż w związku z historycznymi wydarzeniami. I tak, jak w przytoczonym cytacie, związane było właśnie z celebrowaniem przez ludy pogańskie (nie tylko słowiańskie) przesilenia zimowego. Nasze plemiona dołączyły do świata chrześcijańskiego dopiero w X w., więc mówiąc kolokwialnie, było już dawno pozamiatane, wszystko doskonale pasowało, a starodawna tradycja wpasowała się w obrzędowość chrześcijańską. Dużo jednak jej przetrwało przez wieki. Zabija ją dopiero obecna komercjalizacja i unifikacja Świąt, które zaczynają być oderwane od jakiejkolwiek tradycji. To poczucie trwałości, o którym wspomniałem w wierszu, okazuje się obecnie bardzo pozorne. Pozdrawiam.
    • Leszczym
      Ambicja

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Marek.zak1 A za mała topi w biedach ://
    • MIROSŁAW C.
      Wigilia 1938

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota Wiersz plus suplementy na duży plus. Pozdrawiam.    I może dodam...   "Kolędowano jeszcze zanim na słowiańskiej ziemi zaczęto obchodzić Boże Narodzenie, bowiem kolęda to czas odwiedzania domostw w barwnych przebraniach i pieśniami na ustach. Zwyczaj ten związany był ze świętem Szczodrych Godów, czyli narodzinami nowego słońca. Działo się to, gdy dzień stawał się najkrótszy w roku i zaczynała się zima. Chwilę potem dzień ponownie stawał się coraz dłuży, stąd właśnie określenie narodziny nowego słońca, które później zostało zastąpione narodzinami Jezusa..."

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...