Perła nieokiełznana

[Adam Witkowski]

Zbawieniem świata jest Perła nieokiełznana,
Taka piękna, Taka biała,
Czy dzięki niej nastąpi zmiana?
Przecież ona jest taka mała.

Leży teraz taka samotna,
Nie ma w niej nienawiści,
Tylko moc zawrotna,
Może moje marzenia ziści,

Tyle na tym świecie trzeba naprawić,
Tyle na nim bólu i cierpienia,
Czy dzięki niej można tyle sprawić?
To chyba tylko marzenia.

Czy człowiek się zmieni?
Nie będzie taki zepsuty,
Może nasz los się odmieni,
Nastaną czasy pokuty.

Czy jest na tym świecie sprawiedliwość?
Cały ten świat jest rozdarty,
Czy jest na tym świecie miłość?
Bóg rozłożył już karty,

Rozpoczęta została gra Boża,
Czy człowiek zasługuje na szansę drugą?
Już na niebie pojawiła się zorza,
Wybierzemy się w wędrówkę długą.

Aby tam dotrzeć...
Potrzebna nam będzie tratwa,
Trzeba w duszę głęboko spojrzeć,
Droga nie będzie łatwa.

Gdy do celu dotrzemy, perłę nieokiełznaną odnajdziemy.

[Lobo]

...No, niestety, przykro bardzo. Na ten "wiersz" miejsce jest, moim zdaniem, dla początkujących. Nawet nie w piaskownicy, bo się nic z tego nie wykrzesze. Rymy - częstochowskie. Ciągnięte na siłę tak, że aż trzeszczą. Całość napisana tak patetycznie, tak nadęta, że zaraz pod sufit poleci. Nie.

[Pioe Veno]

Wiersz przeniesiony do działu Warsztat/Piaskownica.

Pozdrawiam
Pioe Veno