Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przepraszam...


Gość

Rekomendowane odpowiedzi

za złe słowo powiedziane nie w wierszu
za każdy ból zadany sercu
za milczący las zdarzeń
przepraszam
za szept i mój dotyk
za zbyt jasny dzień
za noc i tęsknotę
przepraszam
za niepowstrzymane łzy
gdy w oczekiwaniu stoisz
pośród zapomnianej drogi
przeze mnie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ktotamie a ja bym z Tobą polemizowała, to po prostu kolejny wiersz z przepraszaniem, całkiem zgrabny ale też żadna znowu rewelacja, nie zachwycam się, bo nie zatrzymuje na dłużej, nie wzbudził we mnie zadnych głębszych przemyśleń, a za 5 minut nie będę pamiętala że czytalam:(
a no i znowu "choinka" postawiona na głowie- może się niedługo przyzwyczaję:)

pozdrawiam
Agnes

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Agnes , w życiu do różnych rzeczy trzeba się przyzwyczaić,zdaję sobie sprawę , że nie wszystkim podoba się to , co piszę i rzecz jasna nie musi .....Ale chce Cię spytać czemu się uczepiłaś tych choinek ???;-)))))Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w sumie to się nie uczepiła, ale po pierwsze taki zapis nie wnosi kompletnie nic do wiersza a po drugie nie wygląda jak dla mnie też zbyt zachęcająco ani efektownie;) nie mówię że Twoje wiersze mi się nie podobają, jeden sie spodoba drugi nie, ale wydaje mi się że możesz stworzyć coś znacznie lepszego, tylko może potrzeba jeszcze czasu....

pozdrawiam

Agnes
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tu nie chodzi by zapomnieć o przeprosinach ani słowach typu proszę...dziękuję....są magiczne. Nie wstydźmy się ich wymawiać nawet jeśli dane słowo będzie przysłowiową ością kłującą gardło ....Dzięki i przepraszam już więcej nie będę ;-)))))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ja po raz pierwszy u Pani..
w sumie to taka mała czarna owieczka mnie skierowała..

wiersz do dopracowania

po pierwsze:
niech mi Pani wytłumaczy.. po co używa Pani spacji??
wiersz wygląda niechlujnie
po drugie:
temat oklepany tak samo jak wiersz
nie wywiera wrażenia, nie zatrzymuje, nie wzrusza, nie pobudza
tak jakbym przeczytała urywek z jakiegoś artykułu w gazecie.. bez emocji

niech się Pani bardziej postara
wierzę że się da
życzę Pani tego

pozdrawiam
Emilka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • łatwo tak zmienić twarz   jednym cięciem wyostrzyć zdjęcie   wysiłku nie trzeba by dotknąć nieba   taki to czas drzazga siedzi w nas    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak to zwykle bywa, nie za bardzo rozumiem, co usiłujesz powiedzieć. Cieszę się, że jest Ci miło. Mnie tym bardziej!
    • – „ Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: « Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi ». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: « Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: 'Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła'. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.” Ewangelia według św. Łukasza, rozdział 15, wersy 1-7. –   Pasterz szczęśliwy przez cytat, Gdy wzrokiem nie jego pytam. – „ Tak, tak, wierz w to koniecznie! ” Rzekł lis niesiony bezpiecznie, W kożuch owczy przebrany. – A pan znów, jak wciąż zbłąkany? – „ Lubię jak noszą na rękach,      I gdy za mą łzę wyżerka! ”   A może ten cały Jezus by się na to jednak nie nabrał? Bo to trochę jak z różnicą między przypadkowym złamaniem a wrodzoną łamliwością kości, – co innego wyciągnąć z chaszczy owieczkę, która raz czy dwa się zabłąkała, a co innego nieustannie ratować „owieczkę”, która obsesyjnie się zabłąkuje, w przebiegu „choroby zabłąkaniowej”. Zauważyliście, że Jezus nie nosił na rękach starych lisów?   Uwaga: Grafiką „Jezus niosący lisa w owczej skórze” ilustrował (pod moje dyktando) EjAj, a konkretnie program „Imagine”.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miło że się podoba - utwór na plus - dziękuje -                                                                                             Pzdr.
    • wirują srebrne perełki gwiazd w ramionach Drogi Mlecznej a błętkitne planety zapraszają do zielonych oaz z daktylami i ananasami.... Mars. Jowisz. Saturn. czy  ten mój sen nigdy się nie skończy? alabastrowe szyje murgrabiń nęcą kuzynów Nosferatu wiem że...do tanga  trzeba dwojga? Astat. Bizmut. Wanad .więc jak Stańczyk zapowiem pointę wierszem... "Naturę i jej prawa skrywał mroczny cień  rzekł Bóg Newtonie bądź! i stał się dzień !
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...