Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czytałam ten wiersz wielokrotnie. Poszłaś w stronę liryki...
To mi się podoba.

Przed chwilą "kochane" windowsy zjadły mi propozycję drobnych zmian. Ale może elektronika jest mądrzejsza. Nie potrafię odtworzyć tego, co znikło pisane przy odrobinie weny i może lepiej. Trudno.

Na teraz: druga strofa, pierwszy wers, jak dla mnie, nieudany:
zalecenie, dwukropek (niekonsekwentnie!) , ostrzenie.
Za chwilkę "z bliska z środka" - zety są bliziutko i czuć tę bliskość.
To tylko technika.
Przepraszam.

Pozdrowienie ślę E.

Opublikowano

Drugą strofę ciężko się "przełyka" przy czytaniu, brak płynnego przejścia od pierwszej. Można trochę pomajstrować...

przez stare okulary
widzę coraz ładniej
miękkie kształty
zaczynają doskwierać

ostrzę je z bliska
z samego środka biegu
nim oko przeniesie
raz po raz obracane obrazy
do realnej abstrakcji

P.S.
W tytule rzeczywiście można się zakochać...
:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Można pomajstrować - w tej wersji brakuje mi tylko wody, ale pewnie wynika to z przywiązania się do myśli, że musi tu być jakiś odnośnik do akwareli (tytuł od tego właśnie załzawienia się wziął ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Można pomajstrować - w tej wersji brakuje mi tylko wody, ale pewnie wynika to z przywiązania się do myśli, że musi tu być jakiś odnośnik do akwareli (tytuł od tego właśnie załzawienia się wziął ;)


No i ma pani odpowiedź/ podpowiedź, w dodatku własną :)

ostrzę je z bliska
z samego środka biegu
nim oko wyłzawi
raz po raz obracane obrazy
do realnej abstrakcji

Myślę, że załzawione oko najlepiej oddaje efekt akwarelowatości postrzegania, rozwadnianie przez nadpsute (?) oko, nijak mi się z nią nie kojarzy...
:)


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Stój, w jutrzni drzazgo rozpalona  Już w moim ciele ostrze składasz i mocą słów niewyciszonych gładko opowieść swoją wkładasz.    A rany z czynów płyną z wieków  I zagłębiają się w czeluści  Targany wiatrem u nasady  Wreszcie trzon pęka w bólu tłuszczy.   I został grot głęboko wbity  A w okół niego gnije ciało  Bo nam się matki naszej Ziemi Odwieczne prawo zhańbić dało.      @Robert Witold Gorzkowski Antico Caffè Greco, jedna z najstarszych kawiarni na świecie, zostanie zamknięta po 260 latach działalności. Powodem jest astronomiczny czynsz wynoszący 180 tys. euro miesięcznie. Eksmisja jest zaplanowana na 22 września, ale kawiarnia już została zamknięta. Antico Caffè Greco, usytuowana przy Via dei Condotti w Rzymie, to miejsce o bogatej historii. Od ponad dwóch i pół wieku przyciągało artystów i intelektualistów z całego świata. Wśród jego bywalców byli m.in. George Byron, Johann Wolfgang von Goethe, Adam Mickiewicz i Henryk Sienkiewicz. Decyzja o zamknięciu najstarszej rzymskiej kawiarni wynika z drastycznego wzrostu czynszu. W 2017 r. zakończyła się umowa najmu, a właściciel budynku - Szpital Izraelicki w Rzymie - zażądał drastycznej podwyżki: z 17 tys. do aż 180 tys. euro miesięcznie (z 72 tys. do ponad 764 tys. zł). Amen
    • @Annna2 bardzo sentymentalny jest twój wiersz. I ta pieśń Edith Piaf dodatkowo wzmacnia doznania. Tak wybitny kolorysta niedoceniony i w pierwszej i w drugiej ojczyźnie cóż tak bywa. Ale pośród śpiewu dochodzącego ze sceny warto zadrzeć głowę do góry by zobaczyć jego spuściznę. 
    • Witaj - chcę radości basta i koniec dosyć smutku z moje głowy - i to jest fajne myślenie - podoba mi się -                                                                                                           Pzdr.
    • @andrew  Have a Dream. Tak!
    • Nie zgadzam się z tobą mój wierszu chcę być myślami i sercem radosny a ty chcesz ciągle więcej smutku wciąż łączą się nasze wspólne losy piórem idę w stronę szczęścia mówisz zatrzymaj się zaczekaj lepsza jest cierpienia droga myślę inaczej lecz w tobie wena więc piszę co mi dyktujesz z niechcianymi uczuciami tworzą cię takim jakim chcesz rozpacz wylewa się słowami płacz smuć się płacz mój autorze to jest najlepsze poezji paliwo nie chcę nie zgadzam się nie i nie na szczęście moje jest ostatnie słowo chcę radości basta i koniec dosyć smutku z moje głowy rozeszliśmy się w niezgodzie wiersz został smutny ja wesoły
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...