Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

instrukcja specjalnego zastosowania


maria_bard

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




fajny, można by się czepiać jakichś tam szczegołów, jak płyn ustrojowy, który ma być napędem do pompy, ale to nie podręcznik anatomii czy fizjologii, a skrojony na tyle rzutko, że nie wadzi jakoś specjalnie nieścisłośc merytoryczna i tu się licentia poetica broni, jako argument

Pozdro :)


Półfachowiec ;-))) mówi (że niby ja;-) - płyn ustrojowy to jednak krew. Jest napędem dla "kardiopompy".
To moja tarcza, co powyżej, nieistotna.

Ale co - fajna zabawa, czyż nie?
Jak zwykle - czuję Twoje nerwy:-)
Pozdrowienie. E.

Z punktu widzenia biologa, krew nie jest napędem, ale jak już powiedziałam, nie przeszkadza to w wierszu i uzasadnia się poetyckim środkiem :)

Nie bardzo wiem jak sie odnieść do "jak zwykle" i "czuję Twoje nerwy", skoro Pani tak uważa, pozostaje mi tylko się zgodzić, ponieważ osobscie nie bardzo przykładam wagę do tego, co inni o mnie czują, póki trzymają się wiersza. Pozdrówki :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 42
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




eeee tam.
non cumato:-)

Pozdrowienie. E.
Sorki,
ale człowieka nie buduje się na przerwie po wykładzie z robotyki i automatyki;
chodzi o coś więcej niż wyrafinowany seks.
P.S.
non cumato blue tabulete?


no...może chodzi o cos więcej...
"blue tabulete?" - a to co za dziwo? Niby wiem, że chodziło Pani o viagrę, ale błędy, błędy...:-(((
Moje "cumato" to żarcik. Od "kumać" - to było trudno rozwikłać???

Mój wierszyk nie jest o seksie. To, że tak został przeczytany tu i ówdzie - bardzo sie cieszę:-)

Ad rem: a kiedy buduje się człowieka:-)???? :-)))



Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




fajny, można by się czepiać jakichś tam szczegołów, jak płyn ustrojowy, który ma być napędem do pompy, ale to nie podręcznik anatomii czy fizjologii, a skrojony na tyle rzutko, że nie wadzi jakoś specjalnie nieścisłośc merytoryczna i tu się licentia poetica broni, jako argument

Pozdro :)[/qu
Półfachowiec ;-))) mówi (że niby ja;-) - płyn ustrojowy to jednak krew. Jest napędem dla "kardiopompy".
To moja tarcza, co powyżej, nieistotna.

Ale co - fajna zabawa, czyż nie?
Jak zwykle - czuję Twoje nerwy:-)
Pozdrowienie. E.

Z punktu widzenia biologa, krew nie jest napędem, ale jak już powiedziałam, nie przeszkadza to w wierszu i uzasadnia się poetyckim środkiem :)

Nie bardzo wiem jak sie odnieść do "jak zwykle" i "czuję Twoje nerwy", skoro Pani tak uważa, pozostaje mi tylko się zgodzić, ponieważ osobscie nie bardzo przykładam wagę do tego, co inni o mnie czują, póki trzymają się wiersza. Pozdrówki :)

Szanowna Pani Biolog, z najwyższym uznaniem kłaniam się Pani wiedzy.

Nie mam wobec Pani żadnych uczuć. "Osobiście" też nie mam;-)))
Nie przykładam, nie uważam. Miało być przymrużone, wyszło wybałuszone. Bywa.

Nie powtórzę niezręczności. Wagę pozostawię bez przyłożeń, jako, że nic "o Pani" nie czuję :-)
Pozdrówki.


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Gadam tylko o swoim odbiorze, bo Ela niczego nie sugeruje, ale jeśli "postać pomnikowa" to ktoś z zalążkiem sztywnego kręgosłupa?

Nie miałem zamiaru "podszczypywać" pani komentarza. Sensu szukam zawsze i wszędzie :)
Pozostawienie czytelnikowi zbyt dużej (nieograniczonej ?) swobody interpretacyjnej, lub zanegowanie jej użyteczności, uważam za słabość autora i jego dzieła. Wychodzi z tego zawsze jakieś "cokolwiek o czymkolwiek".
Pomnik pojawia się po "zlikwidowaniu człowieka", dlatego odpada chyba wariant z "postacią pomnikową". Można oczywiście roboczo założyć, że autorce chodzi nie tyle o substancję biologicznie aktywną, ile o człowieczeństwo i wartości. W tym mieściła by się sztywność kręgosłupa, ale niestety, substancja glutowata, pompa, rozruch, mechanizm, czyni to założenie karkołomnym. To styl Frankensteina z warsztatu samochodowego, ożywiającego martwe bryki...
:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No dobrze, trochę poczułam się wywołana do tablicy, mimo wszystko ;)
Może i po mojej stronie wystąpiła nadinterpretacja, ale nadal wracam do tekstu i naginam definicję "człowieka" z wiersza do swojego widzimisię, czyli traktuję go jako produkt byle jakiego gatunku, a wręcz jakiś podły substytut, bo tylko tak dół klei mi się dobrze z górą wiersza.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czy ja kiedykolwiek oczekiwałam sensownej interpretacji???:-)))

Po jaką cholerę?

Bunt mój wobec ckliwej, beztreściowej, o dusznych kłopcikach poezji trwa. Nuda;-)
Proponuję pół-konkret, pół-poezję.

E.



Trzeba uważać, bo bunt "na etacie", może stać się równie nudny, jak poetyckie landrynki :)


A wcale, że nie:-)))) Prowokacje czynią atrakcje. Tak lubię dyskusje i spory pod tekstam. Popatrz - nie ma chamskich inwektyw. Jest zabawa...:-)

Niezależnie od tego, to, co napisałam, ma swój sensik malutki;;).
Trochę pogardy, trochę kpiny.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




eeee tam.
non cumato:-)

Pozdrowienie. E.
Sorki,
ale człowieka nie buduje się na przerwie po wykładzie z robotyki i automatyki;
chodzi o coś więcej niż wyrafinowany seks.
P.S.
non cumato blue tabulete?


no...może chodzi o cos więcej...
"blue tabulete?" - a to co za dziwo? Niby wiem, że chodziło Pani o viagrę, ale błędy, błędy...:-(((
Moje "cumato" to żarcik. Od "kumać" - to było trudno rozwikłać???

Mój wierszyk nie jest o seksie. To, że tak został przeczytany tu i ówdzie - bardzo sie cieszę:-)

Ad rem: a kiedy buduje się człowieka:-)???? :-)))





Nieudolna wzmianka o tabletkach... we wszystkich kolorach tęczy (?) dotyczy wersu:
żeby zlikwidować człowieka
- a nawet jeszcze nie człowieka.
(tbl. GRIPEX NOC też jest blue, czyt. niebieska)

A kiedy buduje się człowieka?

To zależy od pary ludzi; pewnie każda para, która tym się para, ma własne zdanie.

(Chyba, że chodzi o manekina, to wtedy wszystko jedno kiedy i gdzie)

i n t e r p r e t a c j a... d o w o l n a

W moim mieście, vis a vis Zamku, to taki zbudowany człowiek, czyli chłop koło kręci,
ale demontażu nie będzie;]





Komentarza też nie, bo jakoś innej długości fale fruwają;-)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Gadam tylko o swoim odbiorze, bo Ela niczego nie sugeruje, ale jeśli "postać pomnikowa" to ktoś z zalążkiem sztywnego kręgosłupa?


Już trochę zasugerowałam, ale każdemu według jego smaku i uznania.

Dzięki, Andrzeju i Myszkino.
Jest ciekawie, kiedy rozmawiacie:-)

Pozdrowienia. Elka.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bum!
salwa z armaty sarmaty na cześć sraty taty w powyższej klepance;

a gdzie poezja w tej instrukcji???
pytam się, bo to ponoć dział dla wprawnych poetów;
to nie jest wiersz, to literackie hochsztaplerstwo;
ludzie, którzy nie potrafią pisać poezji, niszczą jej kanony, ponieważ uważają, że to jest jedyna droga, aby zaistnieć;
jeśli taka pani wola, proszę dalej kalać ten dział swoimi ciuciurlajkami, ale nie tędy droga;
a co na to, pozostali opiekunowie działu?
nie czas zabrać pani m.b. dostęp do Zetki, może zacznie poważniej traktować nie tylko portal, ale i poezję???
jak chce sobie pojajcować z ludźmi, to są na to inne sposoby, gorzej, jeśli jajcuje z ludzi;

Oj co to będzie, co to będzie!
Młode ptaszyny powinny jeść muszki,
a między orły się tłoczą
jojczeniem wróbla, bim!

Bicie dzwonu,
dreszcz ćwierkania podwiązany pod stropem.
Czary-mary,
lśniący świergot
i
fru!
Na wieżę wiatru
z wesołym trzepotem.

Jeszcze niewidoczny, a już patrzy z góry.
Poniżej sygnaturka, w środku beton,
potem dzwonnica, na koniec
"pochwalony"

Dawajże, bywać po salonach,
niech gazety donoszą, że:

Taka to już polityka,
by jakoś wykazać
wyższość wróbla odjazdowego
nad wróblem krajowym.


pozdr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




eeee tam.
non cumato:-)

Pozdrowienie. E.
Sorki,
ale człowieka nie buduje się na przerwie po wykładzie z robotyki i automatyki;
chodzi o coś więcej niż wyrafinowany seks.
P.S.
non cumato blue tabulete?


no...może chodzi o cos więcej...
"blue tabulete?" - a to co za dziwo? Niby wiem, że chodziło Pani o viagrę, ale błędy, błędy...:-(((
Moje "cumato" to żarcik. Od "kumać" - to było trudno rozwikłać???

Mój wierszyk nie jest o seksie. To, że tak został przeczytany tu i ówdzie - bardzo sie cieszę:-)

Ad rem: a kiedy buduje się człowieka:-)???? :-)))





Nieudolna wzmianka o tabletkach... we wszystkich kolorach tęczy (?) dotyczy wersu:
żeby zlikwidować człowieka
- a nawet jeszcze nie człowieka.
(tbl. GRIPEX NOC też jest blue, czyt. niebieska)

A kiedy buduje się człowieka?

To zależy od pary ludzi; pewnie każda para, która tym się para, ma własne zdanie.

(Chyba, że chodzi o manekina, to wtedy wszystko jedno kiedy i gdzie)

i n t e r p r e t a c j a... d o w o l n a

W moim mieście, vis a vis Zamku, to taki zbudowany człowiek, czyli chłop koło kręci,
ale demontażu nie będzie;]





Komentarza też nie, bo jakoś innej długości fale fruwają;-)
A ja w tym miejscu, w ramach komentarza, polecam do poczytania jedyny wiersz w dziale P/Z - wielce decydenckiego swojego czasu wobec mojej twórczości - nicka natalia serwant pt. facet.
Miłego piątku :I



Przepraszam, ale nie będę szukała "faceta":-)

Niezlażenie od tego powiadam, że nie są dla mnie wyraziste Pani komentarze "w tym miejscu";-)
Miłej niedzieli.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bum!
salwa z armaty sarmaty na cześć sraty taty w powyższej klepance;

a gdzie poezja w tej instrukcji???
pytam się, bo to ponoć dział dla wprawnych poetów;
to nie jest wiersz, to literackie hochsztaplerstwo;
ludzie, którzy nie potrafią pisać poezji, niszczą jej kanony, ponieważ uważają, że to jest jedyna droga, aby zaistnieć;
jeśli taka pani wola, proszę dalej kalać ten dział swoimi ciuciurlajkami, ale nie tędy droga;
a co na to, pozostali opiekunowie działu?
nie czas zabrać pani m.b. dostęp do Zetki, może zacznie poważniej traktować nie tylko portal, ale i poezję???
jak chce sobie pojajcować z ludźmi, to są na to inne sposoby, gorzej, jeśli jajcuje z ludzi;

Oj co to będzie, co to będzie!
Młode ptaszyny powinny jeść muszki,
a między orły się tłoczą
jojczeniem wróbla, bim!

Bicie dzwonu,
dreszcz ćwierkania podwiązany pod stropem.
Czary-mary,
lśniący świergot
i
fru!
Na wieżę wiatru
z wesołym trzepotem.

Jeszcze niewidoczny, a już patrzy z góry.
Poniżej sygnaturka, w środku beton,
potem dzwonnica, na koniec
"pochwalony"

Dawajże, bywać po salonach,
niech gazety donoszą, że:

Taka to już polityka,
by jakoś wykazać
wyższość wróbla odjazdowego
nad wróblem krajowym.


pozdr




Panie krzywy olku. Czuję z Pana słów, że ceni Pan "właściwego" człowieka skonstruowanego "po bożemu". Niepodlegającego szyderstwu. Chwalebne.

I dalej:

kontakt z poezją jest jedną z metod psychoterapii. Mniej lub bardziej skuteczną, ale stosowaną. Zapewniam.

Zyskałam niezbywalną pewność, że ten mój wierszyk-niewierszyk pomógł Panu pozbyć się kłopotów. Nawet, jeśli tylko dzięki negacji.
Przynajmniej tę zaletę posiadł on dzięki Panu.

Pozdrawiam. Zdrowia życzę.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




eeee tam.
non cumato:-)

Pozdrowienie. E.
Sorki,
ale człowieka nie buduje się na przerwie po wykładzie z robotyki i automatyki;
chodzi o coś więcej niż wyrafinowany seks.
P.S.
non cumato blue tabulete?


no...może chodzi o cos więcej...
"blue tabulete?" - a to co za dziwo? Niby wiem, że chodziło Pani o viagrę, ale błędy, błędy...:-(((
Moje "cumato" to żarcik. Od "kumać" - to było trudno rozwikłać???

Mój wierszyk nie jest o seksie. To, że tak został przeczytany tu i ówdzie - bardzo sie cieszę:-)

Ad rem: a kiedy buduje się człowieka:-)???? :-)))





Nieudolna wzmianka o tabletkach... we wszystkich kolorach tęczy (?) dotyczy wersu:
żeby zlikwidować człowieka
- a nawet jeszcze nie człowieka.
(tbl. GRIPEX NOC też jest blue, czyt. niebieska)

A kiedy buduje się człowieka?

To zależy od pary ludzi; pewnie każda para, która tym się para, ma własne zdanie.

(Chyba, że chodzi o manekina, to wtedy wszystko jedno kiedy i gdzie)

i n t e r p r e t a c j a... d o w o l n a

W moim mieście, vis a vis Zamku, to taki zbudowany człowiek, czyli chłop koło kręci,
ale demontażu nie będzie;]





Komentarza też nie, bo jakoś innej długości fale fruwają;-)
A ja w tym miejscu, w ramach komentarza, polecam do poczytania jedyny wiersz w dziale P/Z - wielce decydenckiego swojego czasu wobec mojej twórczości - nicka natalia serwant pt. facet.
Miłego piątku :I



Przepraszam, ale nie będę szukała "faceta":-)

Niezlażenie od tego powiadam, że nie są dla mnie wyraziste Pani komentarze "w tym miejscu";-)
Miłej niedzieli.
Niezależnie od tego, jak baaardzo można się mylić wyciągając... wnioski?
Wzajemnie.


Proszę o jasność wypowiedzi. Resztę napisałam na priw.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • It is interesting that a man who was only 42 years old at the time of writing the poem speaks about old age, about how it will be in old age. Co ciekawe, o starości, o tym, jak to będzie w starości, mówi mężczyzna, który w chwili pisania wiersza miał zaledwie 42 lata.
    • kiedy żyła moja mama przekonanie żyło we mnie że nie mogę w świecie zginąć dzieckiem zawsze ktoś się zajmie że pogoni ktoś lekarza że receptę skądś wynajdzie że kto matkę ma ten może czuć istnienie nienachalnie   w krtani łoskot tak jak tobie w dniach ostatnich zanik głosu czy już zawsze będzie straszniej znając bezruch suchych oczu zanim jednak się tam znajdę wspomnij jeszcze  — zaparz szałwię        
    • BORIS PASTERNAK AND MUSIC BORYS PASTERNAK I MUZYKA  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Music in the works by B. Pasternak is felt not only in the clarity of the musical form and rhythm of his poems, the associative nature of consciousness and in the depth of comprehension of life, it is literally present among his works. Pasternak is the composer of two preludes and a sonata. In 1908, simultaneously with preparing for the final exams at the gymnasium, he was preparing for the entrance exam for the composition department of the Moscow Conservatory. Muzyka w twórczości B. Pasternaka odczuwalna jest nie tylko w przejrzystości formy muzycznej i rytmu jego wierszy, skojarzeniowym charakterze świadomości i głębi zrozumienia życia, jest dosłownie obecna w jego twórczości. Pasternak jest kompozytorem dwóch preludiów i sonaty. W 1908 roku, równolegle z przygotowaniami do matury w gimnazjum, przygotowywał się do egzaminu wstępnego na kurs wydziału kompozycji Konserwatorium Moskiewskiego.     Two Preludes by Boris Pasternak, 1906 00:00 - No. 1 Prelude in E-flat Minor 01:32 - No. 2 Prelude in G-Sharp Minor Piano by Eldar Nebolsin    Pasternak wrote: More than anything in the world, I loved music... But I  have no absolute  pitch... After a series of hesitations, Pasternak rejectedthe career of a professional musician and composer: I tore music out of myself, the beloved world of six years of work, hopes and anxieties, I did it as the one who parts with the most precious. And although he did not become a composer, the music of the word -  the special sound scale of the stanza - became a distinctive feature of his poetry. Pasternak napisał: „Najbardziej na świecie kochałem muzykę… Ale nie miałem absolutnego  słuchu…” Po serii wahań Pasternak porzucił karierę zawodowego muzyka i kompozytora: Muzykę, ukochany świat sześciu lat pracy, nadzieje i niepokoje, wydarłem z siebie, jak rozstają się z najcenniejszym. I choć nie został  kompozytorem, muzyka słowa –  szczególna skala dźwiękowa zwrotki – stała się cechą charakterystyczną jego poezji.   Boris Pasternak ‒ Piano Sonata in B Minor. Piano by Hiroaki Takenouchi   A rare album - a collection of autographs belonging to Pasternak's high school friend - was found in one of the used book stores in Nizhny Novgorod. The future poet also left a memorable note in the album: "Let beauty outside you be your highest incentive, and beauty within you be your highest goal; then you will know what depth suffering can reach". In addition to the autograph, he left a musical phrase, and this musical phrase lasting just 15 seconds has never been performed before. W jednym z antykwariatów w Niżnym Nowogrodzie znaleziono rzadki album – zbiór autografów kolegi Pasternaka z liceum. Przyszły poeta pozostawił także w albumie niezapomnianą notatkę: "Niech piękno na zewnątrz będzie twoją najwyższą zachętą, a piękno w tobie będzie twoim najwyższym celem; wtedy zrozumiesz, jak głębokie może być cierpienie". Oprócz autografu pozostawił po sobie frazę muzyczną, która nigdy wcześniej nie była wykonywana, trwająca 15 sekund.     A musical phrase by Boris Pasternak Fraza muzyczna przez Borysa Pasternaka ***   By Boris Pasternak Przez Borysa Pasternaka STANZAS OF THE CENTURY STROFY WIEKA STROFY STULIECIA   O, if I knew that so happened (var.: O, if I knew that so happens,)*) When I had dared my debut! The lines kill with a sudden bloodshed - Gush from your throat, and adieu!   O, znałby ja, szo tak bywajec, Kogda puskałsia na debiut,  Szto stroćki s krowju — ubiwajuc,  Nachłynuc gorłom i ub'juc!   Och, chciałbym wiedzieć, że tak bywa Kiedy puszczałem się na debiut, Że linijki - z krwią zabijają, Napłyną z gardła - i zabiją!   From jests implying that background I would have flatly kept away. My debut seemed so far, not now, So timid was my interest then.   Ot szutok s etoj podoplokoj  Ja b otkazałsia naotriez.  Naciało było tak daloko,  Tak robok perwyj intieries.   Żarty z tej podłożej   Stanowczo odmówiłbym. Moj debiut był tak odległy, Bardzo nieśmiałe było pierwsze zainteresowanie.   But oldness is like Rome which firmly, Instead of emptiness and hypes, Requires not to play the roles, But actor's true-to-life demise.   No starość - eto Rim, kotoryj Wzamien turusow i kolos   Nie citki triebujec s aktiora,  A połnoj gibieli wsierijoz.    Ale starość to jest Rzym, który Zamiast turres ambulatorie**)  Wymaga nie czytania od aktora, Ale jego kompletnej śmierci na serio.   When verse of yours is but your feeling, It sends on stage you as a slave. Art's at that moment simply leaving, There start breathing soil and fate.   Kogda stroku diktujec ciuwstwo,  Oni na scenu szloc raba,  I tut konciajeca iskusstwo I dyszac poćwa i sud'ba.    Kiedy uczucie dyktuje linijkę [wiersz], Wysyła niewolnika na scenę, I tu kończy się sztuka. A oddychają ziemia i los. <1932>   [O gdybym miał choć cień pojęcia... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... Lecz starość to jest Rzym nam znany, Który miast szalbierstw i ględzenia, Nie chce aktora prób czytanych, Lecz żąda pełni zatracenia.   Gdy zmysł dyktuje wiersz proroczy I niewolnika śle na scenę, To tutaj się już sztuka kończy, Oddycha gleba z przeznaczeniem.   Wiersze „O gdybym miał choć cień pojęcia…”, „Szron” oraz „We wszystkim zawsze chcę przenikać aż do istoty…” ukazały się całości w zimowym numerze „Więzi” (4/2018). Przekładu dokonała Józefina Inesa Piątkowska.]                                                                    Quentin Tarantino at Pasternak's grave                                                                  Quentin Tarantino na grobie Pasternaka   *) Both variants have got their advantages. The first guarantees the firmer rhyme, plus a  formal correspondence to the sequence of tenses. The second one is more exact by the meaning being implied by the poet.This is a starting point, a common truth, albeit initially unknown to the lyric hero of the poem, so we can breach the consequence of tenses, but, on the other hand, the rhyme will become weaker. The dilemma! I`d prefer the second variant of the translation. It is more precise in meaning. Obydwa warianty mają swoje zalety. Pierwsza gwarantuje mocniejszy rym i formalną zgodność z zgodnością czasów. Druga jest ściślejsza ze względu na znaczenie, jakie implikuje poeta. Jest to punkt wyjścia, prawda powszechna, choć początkowo nieznana lirycznemu bohaterowi wiersza, dzięki czemu możemy przełamać zgodność czasów, ale z drugiej strony, rym stanie się słabszy. Mamy dylemat! Wolałbym drugi wariant tłumaczenia. Ma bardziej precyzyjne znaczenie.   **) lit., "turusy i kolyosa" from "turusy na kolyosakh", or "turres ambulatorie" is literally a siege tower, and figuratively, catches, tricks, special effects to conceal emptyness and hype for hype's sake. dosł. "turusy i kolosa" od "turusy na kolosach", czyli "turres ambulatorie" to dosłownie wieża oblężnicza, w przenośni podstępy, sztuczki, efekty specjalne mające zatuszować pustkę,  szum dla samego szumu.      
    • omijam świecące rafy których nie ogarniam płynąc do ciebie
    • pabieda pa gdzieś zapodziała i co zostało dziś jeszcze widać tyle pokoleń pa nikt nie znalazł reszta bryluje - się nie ukrywa :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...