Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zakochała się dziewczyna choć dokoła była zima
mróz i śnieg studziły serce lecz nie padło słowo nie chcę
wiosną słońce zaświeciło jej zły wybór wnet odkryło
pokazało kiedyś z rana że tuż obok ma bałwana

dobrze że wiosenka miła wnet uczucia rozpuściła
zamiast łez płynęła woda tej miłości jej nie szkoda


Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No właśnie, i dojść nie może, aż mnie już skręca. Sylwestrze dziękuję za miłe odwiedziny:))) Gdybyś mi jeszcze napisał, które to rymy, to bym była bardzo wdzięczna:) Pozdrawiam równie serdecznie:)))
Opublikowano

zaświeciło - odkryło.
jest jeszcze jeden gramatyczny, dziewczyna - zima, ale jest mniej dokładny i się nie narzuca, tak jak ten, który wcześniej wspomniałem. takie moje odczucia, bo fachowcem nie jestem, co mi ostatnio jedna z piszących tutaj pań uświadomiła :).
a wiosna przyjdzie, przyjdzie :)))
http://www.youtube.com/watch?v=g7OQW0M36ic
pozdrawiam :)

Opublikowano

Ulu! Nie wiem czy masz dzieci, ale jeśli kiedys będziesz miała, to będą miały super mamę! Bajki im do snu bezie recytowała i to z pamięci!!! hahaha:)))))
Co do rymów;
Sylwek sorryyy..ale naprawdę fachowcem od rymów to nie jesteś. :)
"zima - dziewczyna" - to nie jest rym gramatyczny!!
A po za tym, to jest bajka więc, jak się pojawią ze dwa takie rymy to moim skromnym zdaniem - nic się nie dzieje:)
pozdrawiam Ulu z uśmiechem:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zakochała się dziewczyna no bo wokół wiosna była
odużyła świeża zieleń no i trafił jej się jeleń
biedak nie miał własnej chaty i w obejściu był rogaty
w towarzystwie jest skończona jemu sterczy z butów słoma

lato żarem się spełniło taką miłość wypaliło
zamiast smutku dziewczę marzy i opala się na plaży

pozdrawiam

ps napisz o miłości letniej
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiem, nie jestem, ale, na chłopski rozum: zima - rzeczownik liczny pojedynczej, w pierwszej osobie, rodzaju żeńskiego, w mianowniku; dziewczyna - dokładnie j.w. moim zdaniem jest to jednak rym gramatyczny, chociaż niezupełnie dokładny.
utwór Uli odbieram raczej jako fraszkę niż bajkę, więc wydaje mi się być skierowany do starszych czytelników, których jednak zestawienie zaświeciło - odkryło (rym gramatyczny???) może jednak nieco zniesmaczyć. szczególnie w tak krótkiej formie należałoby tak prostych rymów postarać się uniknąć. doskonałym przykładem może być wierszyk Jacka Suchowicza powyżej. występują w nim rymy niedokładne i dokładne, ale niegramatyczne, co sprawia wrażenie przemyślenia i dopracowania tekstu. w wierszach dla dzieci natomiast rymy gramatyczne i dokładne są wskazane, a wręcz pożądane.
jeszcze jedna uwaga: nie ryzykowałbym uwag dotyczących wieku i stanu cywilnego czy też dzietności użytkowników portalu :))).
Ulu przepraszam Cię za te uwagi sprowokowane przez Emka, bo w sumie do wierszyka nic nie mam. sam stosuję rymy gramatyczne, chociaż jestem świadomy ich odbioru ;)
pozdrawiam serdecznie i do poczytania :)

p.s.: u Jacka występuje jeden rym gramatyczny, ale jakoś mi się nie narzucił :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiem, nie jestem, ale, na chłopski rozum: zima - rzeczownik liczny pojedynczej, w pierwszej osobie, rodzaju żeńskiego, w mianowniku; dziewczyna - dokładnie j.w. moim zdaniem jest to jednak rym gramatyczny, chociaż niezupełnie dokładny.
utwór Uli odbieram raczej jako fraszkę niż bajkę, więc wydaje mi się być skierowany do starszych czytelników, których jednak zestawienie zaświeciło - odkryło (rym gramatyczny???) może jednak nieco zniesmaczyć. szczególnie w tak krótkiej formie należałoby tak prostych rymów postarać się uniknąć. doskonałym przykładem może być wierszyk Jacka Suchowicza powyżej. występują w nim rymy niedokładne i dokładne, ale niegramatyczne, co sprawia wrażenie przemyślenia i dopracowania tekstu. w wierszach dla dzieci natomiast rymy gramatyczne i dokładne są wskazane, a wręcz pożądane.
jeszcze jedna uwaga: nie ryzykowałbym uwag dotyczących wieku i stanu cywilnego czy też dzietności użytkowników portalu :))).
Ulu przepraszam Cię za te uwagi sprowokowane przez Emka, bo w sumie do wierszyka nic nie mam. sam stosuję rymy gramatyczne, chociaż jestem świadomy ich odbioru ;)
pozdrawiam serdecznie i do poczytania :)

p.s.: u Jacka występuje jeden rym gramatyczny, ale jakoś mi się nie narzucił :)))
A ja dalej będę się upierał, że nie!
Rym gramatyczny, musi spełniać (oprócz podanych przez ciebie warunków) jeszcze jeden podstawowy - IDENTYCZNOŚC KOŃCÓWEK
a zima - dziewczyna takowych nie ma. koniec, kropka.
Pogódź się z tym Sylwku..... że mam racje:)
Bardziej juz "nie smakuje" wspomniany rym "zaświeciło-odkryło"..(bo zdeczko cuchnie makariosem:) Tu się z Tobą zgodzę..

A co Ula to twoja żona???????
hahahahahahahah:)))))))
ale jaja..
Sorry, nie wiedziałem:)



ps. Sorry Ulu, że gawędzimy sobie w twoim pokoiku:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zakochała się dziewczyna no bo wokół wiosna była
odużyła świeża zieleń no i trafił jej się jeleń
biedak nie miał własnej chaty i w obejściu był rogaty
w towarzystwie jest skończona jemu sterczy z butów słoma

lato żarem się spełniło taką miłość wypaliło
zamiast smutku dziewczę marzy i opala się na plaży

pozdrawiam

ps napisz o miłości letniej

Dziękuję Jacku za fajny i wesoły wierszyk:))) Jak się moja wena skupi, może i coś wymyśli;) Pozdrawiam serdecznie:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję za zapewnienie, że wiosna przyjdzie;) i za piosenkę:)
Sylwestrze na rymach zbytnio się nie znam, zapisuję tak jak mi się tam gdzieś w głowie układa, staram się czytać w internecie na ten temat i troszkę wiem, ale np. nie wiem w czym przeszkadzają te rymy gramatyczne, dlaczego jest to błędem? dlaczego w wierszach dla dzieci nie jest? bo nigdzie uzasadnienia nie znalazłam. Podoba mi się Wasza rozmowa z Emanuelem na temat rymów, tylko nie mieszajcie mi w głowie:)))
Pozdrówka:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Emanuelu mam dzieci, bajki czytają już sobie sami, ich ulubionym bohaterem jest słonik Bobi ( mam napisane o nim 26 bajek)
Bardzo mi się podoba Wasza rozmowa z Sylwestrem o rymach, szczególnie dlatego, że mogę z niej coś skorzystać, tylko nie mieszajcie mi zbytnio w głowie;) bo się nie znam:))) Pozdrawiam serdecznie:)))
Opublikowano

jak widzisz Ulu, ja też się nie znam, więc się nie przejmuj :), ale uczmy się do lepszych :).
dlaczego dla dzieci mogą być? ponieważ są proste i pozwalają w prosty sposób zapamiętywać przekazywane treści, często wręcz podsuwając na myśl to, co ma zostać za chwilę powiedziane, w przypadku poezji dziecięcej, szczególnie dla małych dzieci, jest to oczywista zaleta.
dlaczego dla dorosłych nie? ponieważ treść przekazywana w takiej formie staje się niepoważna, dziecinna, a dorośli lubią żeby ich traktować poważnie, choćby temu zaprzeczali :).
to jest wyłącznie moje zdanie, bo jak wspomniałem nie jestem 'fachowcem' w tej dziedzinie, a i tych zasad nie traktuję w sposób ortodoksyjny, nie zawsze dlatego, że inaczej bym nie potrafił :).
a Ty nie przejmuj się naszymi marudzeniami, tylko pisz :) Pamiętam Twój wiosenny wiersz, bodajże z ubiegłego roku. była w nim wierzba i kaczuszka :). pamiętam, że był uroczy, ale teraz nie mogę go znaleźć :(.
do poczytania :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN   FaLcorN …:) wiem, wiem;) mam taki wrodzony …talent ;)    lubię Ciebie:) !!!       
    • @KOBIETA Na Wenus? To nawet lepiej. Większa odległość to mniejsza pokusa, którą roztaczasz.
    • Pozostawiłam na chwilę własne myśli, stawiając przy taksówce od strony bagażnika walizki i informując chowającego je kierowcę, na którą ulicę zamiawiam kurs. Gdy wsiadłam i zamknęłam za sobą drzwi, zdecydowałam się do nich wrócić. A tym samym do naszej rozmowy.     - Jak to, co masz ze mną zrobić? - popatrzyłam na niego zaniepokojona. Do treści pytania, będącego w oczywisty sposób uzewnętrznieniem wątpliwości, doszedł jeszcze podkreślający je ton. Pierwsze pytanie wypowiedziałam zwykłym tempem. Drugie już znacznie szybciej - jak zwykle wtedy, kiedy coś mnie rozemocjonowało. - Chyba nie rozważasz odejścia ode mnie? Nie! No coś ty! Powiedz, że nie! - moje spojrzenie stało się o wiele bardziej niespokojne, podążając za zawartą w wypowiadanych słowach emocją.     - Nie! - powtórzyłam, ściskając mu dłonie. - Ty nie mógłbyś, prawda?! Nie po tych wszystkich twoich deklaracjach i zapewnieniach! Powiedz, że... - zgubiłam się na chwilę wśród swoich myśloemocji, przestając nadążać za słowami - że nie powiedziałeś tego i że ja tego nie usłyszałam - pokonałam na moment swoje zdenerwowanie.     - Prawda jest taka, że rozważyłem - odpowiedział wolno na moje pytanie. - Rozważyłem, ponieważ twoje postępowanie pokazuje, że nie jesteś gotowa na ten związek. Unikasz rozmów o istotnych kwestiach, zapowiadając "pogadamy", ale nie wracasz do nich. Ta sytuacja z koleżanką - wiesz, o której mówię. Test, co zdecyduję i jak się zachowam, dobitnie wskazał na twój brak zaufania pomimo, że o nim zapewniasz. Wreszcie ten wyjazd. Wiesz, że jego uzasadnienie stanowi sprzeczność z twoją obietnicą, że nie planujesz zniknąć? Robisz dokładnie to: zaplanowałaś zniknąć na półtora tygodnia. Skoro tak szanujesz swoje słowa, jak mam być pewien, że za jakiś czas nie znikniesz na miesiąc uzasadniając to potrzebą wakacyjnego wyjazdu?     Nie wiedziałam, co mu wtedy odpowiedzieć. Zrobiło mi głupio przed nim i przed sobą do tego stopnia, że mojemu umysłowi zabrakło słów.     - Słuchaj... muszę iść... - tylko tyle zdołałam wykrztusić.     Tak samo jak w tamtej chwili, poczułam spływające po twarzy łzy. Na szczęście wewnątrz taksówki było ciemno. Kierowca zwolnił, skręciwszy z głównej ulicy i wjeżdżając osiedlową drogą pomiędzy budynki, wreszcie zatrzymując samochód pod znajomo wyglądającym domem. Na szczęście dla siebie zdążyłam szybko otrzeć policzki.    - Jesteśmy na miejscu, proszę pani - oznajmił. - Pięćdziesiąt dwa złote. Będzie gotówką czy kartą?    - Gotówką - odparłam szybko, zaklinając go myślami, aby nie zapalał światła.                     *     *     *      Wszedłszy do domu i zmusiwszy się do jak najbardziej uczciwie i szczerze wyglądającego przywitania z mamą, posiedziałam z nią około godziny. Po czym oznajmiłam, że pójdę już się położyć.    - Tak szybko? Ledwie przyjechałaś... - mama była naprawdę zawiedziona.    - Muszę, mamo. Ja... Przepraszam - objęłam ją i przytuliłam. - Dobranoc.    Idąc po schodach, prowadzących na piętro i zaraz potem do swojej sypialni, wróciłam myślami do niego. Do nas i naszej skomplikowanej sytuacji.    - Czemu znowu to ja wszystko psuję?! - zezłościłam się na siebie. - I czemu on jest uczciwy, solidny i przejrzysty?! Musi taki być? I tak się starać, do cholery?! - zaklęłam. - Gdyby chociaż raz mnie okłamał albo zrobił coś nie fair, byłoby mi łatwiej go zostawić! Uznać, że nie jest dla mnie dość dobry! A tak tylko szarpię się pomiędzy miłością doń a obawami przede wspólną przyszłością! Pomiędzy tym, co czuję a tym, czego chcę!     Rozpłakałam się ze złości na siebie, na niego, na swoje uczucia i na swoje lęki.     - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały...       Rzeszów, 27. Grudnia 2025 
    • @Leszczym ostatnio słyszałem tezę że ciężko jest być facetem i nie nosić masek co zdaje się potwierdzać Twój wiersz. Ja robiłem to zawsze instynktownie(co nie zawsze było słuszne) jak w jednym z pierwszych moich tekstów    
    • @Krzysic4 czarno bialym fajne:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...