Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jeśli przyjąć że raper to raptus to niech krzyczy
dzięki za ciekawy tekst

pozdrawiam

Nie, no Jacku, to miała być pochwała utworu, że można go w ten sposób zaśpiewać, bo jest w nim tyle bólu i tragedii ludzkiej, że bardzo pasuje do tego typu przekazu.
Pozdrawiam:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


własnie są byty materialne które idę przez ten padół ciężko, cierpią na każdym kroku a gdy zdaje się że wychodzą na prostą kończą misję inne lekko przefruwają i gdyby miały unieść choć część ciężaru tamtych załamałyby się.
Pozdrawiam Jacek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Podoba mi się, szczególnie cytowana strofa. Może rozważyłbym tylko
zamianę słów w wersie:

wśród kolorów gdzie droga chowa się zwyczajność

Daje jakby więcej przestrzeni dla wyobraźni, a i średniówka jak w pozostałych.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Podoba mi się, szczególnie cytowana strofa. Może rozważyłbym tylko
zamianę słów w wersie:

wśród kolorów gdzie droga chowa się zwyczajność

Daje jakby więcej przestrzeni dla wyobraźni, a i średniówka jak w pozostałych.

Pozdrawiam.

pewno masz rację ale przy okazji wyłapałeś potknięcie rytmu
dzieki

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


od pół roku męczył mnie pomysł lecz zawsze kiedy siadałem nic z tego nie wychodziło aż w poprzednią niedzielę jak usiadłem o 8 rano tak przed 16 skónczyłem to pewno i widać bo co jakiś czas coś tam poprawiam
dzięki że nie mudzi
starałem się uniknąć wszelkiego moralizatorstwa ale i tak mi się dostało
powiem tak chciałe poruszyć czytelnika ale chyba mi się nie udało
miałem do wyboru: opisać oczami peelki, osoby z boku stojącej poza czasem, i narratora wszystkowiedzącego (znający wszystkie plany i myśli peelki)
to drugie wydawało się najbardziej trafne

pozdrawiam Jacek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • O nocy!   W cichej i bezgranicznej wibracji przywodzisz nas na pokuszenie w mistycznej drodze orzeźwiasz a grudniowym porankiem przepajasz.   Idąc gwiazdy gubisz a czerń blednącej na horyzoncie materii rozświetla porannym blaskiem drogę idącym na modlitwę.   Błądząc po świecie naszych cierpień, ujmij pod rękę ludzkie słabości, odczaruj świt i wróć do życia wraz ze wstałym brzaskiem.   Rozpal zmysły i w kruchości poranka rozepnij nić pajęczą w bladoróżowych tkankach wykwitłych pod powiekami.   Ułóż utrudzonych by spać się kładąc snem wieczornym w śmierci nie struchleli rano spraw by przy przebudzeniu grzechy swoje utracili.   Usiądź przy wigilijnym stole mocą swoją chroń obecnych a przywołaj zmarłych połącz nas duszami racz przyjąć błagania nasze.   Zgaś żądze i rozpal wiarę ogrzej całkiem nie umarłe kości oczyść ciało by dusza szła przez wieczność z Twoim błogosławieństwem.   Amen
    • @Berenika97 Nie mam pojęcia, ale ja szereg odczuć często mam przewrotnych po prostu. Jak ktoś ze mną w światło to mi się włącza mrok, jak ktoś mi z mrokiem to mi świetlnie zaczyna być :) Również pozdrawiam. 
    • @MIROSŁAW C. Mikołaja życzę z worem prezentów.
    • @KOBIETA Ogólnie z pewnością tak tylko, że i tutaj bywają roszady nickami i trudno się czasem połapać :)
    • @KOBIETA   Bardzo dziękuję za tak dogłębną analizę!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Przeogromnie się cieszę z tego powodu – praktycznie wszystko w Twojej interpretacji się zgadza! :)) A wiersz opowiada także o uczuciu dysocjacji, oderwania od własnego ciała. "Bolą kości od ciągłego stania za spraną, spoconą bawełną koszulki." – Podmiot nie stoi w koszulce, lecz za nią. Jakby za plecami swojego własnego ciała, obserwując je z zewnątrz. "Porwała mnie moja własna skóra" – To zdanie oddaje takie jakby "rozszczepienie". Ciało (skóra) staje się osobnym bytem podmiot nie uznaje swojego ciala jako całości poczucie, że "ja" to nie to samo, co to fizyczne, widoczne odbicie w lustrze.  :) Podmiot tęskni za ponownym połączeniem z ciałem i emocjami. traumy mu je odebrały Lubie pisać o derealizacji/dysocjacji bo od jakiegoś czasu sam sie z nią zmagam ://  Pozdrawiam serdecznie i również życzę wesołych świąt!!!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...