Wodospad

[Dana_Podlewska]

Czasami ręka ma zapisuje
słowa podane palcom przez duszę.
Słowa są małe, lecz co mam zrobić?
Duszy nie zduszę.

Dom, rzeka, góra, las, wody kropla,
ogniska płomień, ciągła wędrówka,
strach, miłość, radość, wola istnienia,
gnanie przed siebie - czy do zbawienia?

Wszystko to razem jak w wodospadzie
zmieszane w szumie
w szaleńczym pędzie
rozrywa i łączy wody krople
w kipiącej piany ginie odmęcie.

Spoglądam na te wodospady
bez potwornego huku i grzmotu,
które z kryształu wodę rzucają,
kąpią się w słońcu, leją się złotem,
które potrafią zachwycić nie niszcząc
które potrafią spadać szeleszcząc
tak cicho, że słychać nawet
śpiew ptaków i świerszcza w trawie.

Uciszyć swoje kipiele
pomóż mi ciszy aniele.