Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Berło i klucz zamku Dzeusa
wszystkie strony świata.

Przeobrażają płyną i płyną...

Podmiotem martwym oddam.
Nie padnę na kolana.

Więc jestem małą laleczką
źrenicy oka.

Nie łatwa jest proza życia,
tyle otwiera tyle zamyka.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zaduszki wiosną
na górze Kościuszki
wolno topnieje śnieg

Dzięki kufelku za odniesienie!
Ale nie ten czas!Dawno, dawno...!

Pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




otwarte
gdy zamknięte
zawsze otwarte

"la pupila del ojo" - tak mi sie skojarzyło

pozdrawiam :)

Dziękuje Ewo za czytanie i za ...właśnie ...wiesz tak, tak!

Pozdrawiam!
Hania

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A cóż to za nieintelektualny gulgot w kostropatej formie.
Chłam.
???

Nie, to tylko bezradność wobec tępego, ordynarnego i nachalnego słoworóbstwa, jak szambo zalewającego ten portal...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A cóż to za nieintelektualny gulgot w kostropatej formie.
Chłam.
???

Nie, to tylko bezradność wobec tępego, ordynarnego i nachalnego słoworóbstwa, jak szambo zalewającego ten portal...

Riposta wagi ciężkiej!
A i wulgaryzmy mile niewidziane !
Nie przystoi , na innym portalu już by tego nie było - byłby ban -wypad !
Niebawem dowiodę!
Nigdy nie czytałam wierszy , komentarzy na innym portalu poetyckim , czułam się się dobrze właśnie TU!
Myślałam i myślę ,że alter ego działa!
System kar i nagród ooo to .to!
Coś się zdarzyło!
Nie wnikam i nie chce wiedzieć!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @infelia Nieźle się ubawiłam, czytając. Często tak jest, że im bardziej się chce coś napisać, tym gorzej idzie.  Podobnie jak z zasypianiem - najtrudniej zasnąć, gdy człowiek sobie powtarza w głowie "muszę spać, muszę spać ,muszę spać!". A i to prawda, że często najfajniejsze pomysły wpadają do głowy już po położeniu się do łóżka, gdy umysł się relaksuje i wreszcie czuje się swobodny, wolny, bez parcia na szkło. Wtedy dopiero jest ambaras, bo wstać się nie chce, a wiadomo, że rano już nic z tego się nie będzie pamiętać... Czasem też rewelacyjne rzeczy przychodzą do głowy we śnie - całe strofy, obrazy, nastroje - a po przebudzeniu - lipa. To, co uda się nam stworzyć i przenieść na papier (czy na ekran kompka) jest jakimś ułamkiem naszego potencjału, szklanką wody zaczerpniętą z oceanu.    
    • @Migrena nie kojarzę tej sytuacji:)
    • @huzarc Dla mnie jest to podróż do początków historii ludzkości, która zaczęła się od łupania kamieni. Wydaje mi się, że ten wiersz podejmuje próbę opisania tego, co działo się w umyśle pierwszego hominida, który zaczął drapać się w głowę, wpatrzony w kamienie leżące na ziemi. A ślady tej pierwszej myśli każdy człowiek nosi w sobie do dzisiaj.
    • @lena2_ Aplauz świata i szept duszy to dwie skrajności. Między nimi jest ogromna przestrzeń. Ogólnie to chyba chodzi o zachowanie równowagi wewnętrznej, wtedy człowiek nie miota się od ściany do ściany. W amoku właśnie staje się głuchy i ślepy - na siebie, jak piszesz, ale też na innych. Generalnie - na świat.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - dużo prawdy w twym komentarzu - dziękuje -                                                                                                  Pzdr. Witaj - dziękuje za czytanie i komentarz -                                                                              Pzdr. @Berenika97 - @huzarc - dziękuje serdecznie - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...