Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****


Krzysztof_Gromadzki

Rekomendowane odpowiedzi

Pomiędzy jedną gwiazdą a drugą
Świat się kołysze jak listki na wietrze
Naprzeciw siebie twarzą w twarz stają
Usta gotowe do pocałunku
Dłoń zaciśnięta w pięść tuż przed ciosem
Różowe policzki światła o świcie
Popiół niejednej wypalonej świecy
Mięta brzoskwinia bez i dmuchawce
Połać pustyni przysypana piaskiem
Niewinne kwilenie dziecięcej zabawki
Wysoki nominał banknotów i monet
Uśmiech miąższu pomarańczy
Niecierpliwość obgryzionych paznokci
Księżyc jedzony łyżeczką
Parząca pokrzywa kłamstwa
Rozmazana na wargach czekolada
Samotność drzwi zamkniętych na klucz
Słodkie okruszki zarumienionej chwili
Codzienność wtorku ta sama środa jednaki czwartek
Talerz gorącej zupy na stole
Głód ogrodzony kolczastym drutem
Kamyki oczu w kolorze morza
Pogorzelisko odwróconych pleców
Wielka nadzieja małej stokrotki
Ostre szkło kwaśnej zazdrości
Żagiel wydęty powiewem czynu
Dobre chęci pokryte kurzem
Na ziarnku grochu gdzieś nieopodal
A może w całkiem innym kosmosie
Pod rozczochranym meteorytem czasu
Biorąc w niewolę każdą sekundę
Człowiek ze smakiem zajada tęczę
Pluszcze swe stopy w mleku i w miodzie
Smaruje upał słodyczą dżemu
Maluje liście purpurą jesieni
Rozrzuca perły w siarczystym mrozie
Haftuje srebrem tkaninę mgiełki
Księżyc przecieka przez jego palce
Strasznie jest pytać samego siebie
Czy to na pewno
Ja ?

Edytowane przez Krzysztof_Gromadzki (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      a nie "mych" przypadkiem?   A tak to... staroświecko-sztambuchowa miniaturka, ale puenta fajna :)   D. 
    • Przejmujący wiersz.  Myśli i uczucia w nim zawarte to czysty zespół stresu pourazowego (PTSD).  Właśnie weterani wojenni i osoby, które doświadczyły jakichś ciężkich przestępstw, także w sposób chroniczny, często na niego cierpią. I od samego początku, zaraz po skończeniu traumy, dla ich własnego dobra, powinni być objęci opieką i leczeni.    Z psychologicznego punktu widzenia Peelowi polecam wybaczyć przede wszystkim sobie, ukochać siebie, zdezorientowanego, pogubionego i postawionego w tragicznej sytuacji człowieka, który nie mógł nic zrobić. Wiem, że to łatwo się pisze, ale to chyba jedyna właściwa droga do życia.  Smutno mi po czytaniu.   Choć, abstrahując od sytuacji lirycznej, mam pewne sugestie.  Jeśli chcesz je poznać, to daj mi znać, czy wolisz w komentarzu czy wiadomości prywatnej.  Nie chcę być impertynencka i wstawiać ich tu per fors w komentarzu.    Deo    
    • chciałabym z tobą umierać w magnoliowej wodzie lila-róż świtu tiul zdejmowałeś już nie raz ze mnie aż poczułam na skórze chłód   a ja lubiłam językiem zaznaczać ci grdykę trzydniowy zarost piernie kłuł   a teraz chciałbyś wejść w moją mysią pustkę   boję się to dla mnie trudne a jeśli po wszystkim przeniknie mnie nicość i będę się sypać jak popiół?   spokojnie będzie dobrze   ufam twoim słowom i wciągam w siebie ból płyniemy razem w przyćmieniu zmysłowym jak czekolada gorzko-słodko   a po wszystkim jest zupełnie normalnie łzy przekuwają mi uszy zęby sutki diamentowo
    • Leszczym :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Somalija ja ćwiczę codziennie, jakoś sobie filmik włączę:) do pracy chodzę na pieszo i kręcę się w kółko:) lubię jogę, pilates i ćwiczenia w wodzie oraz te aktywne:)@Tectosmith  bierz z nas przykład, a zapomnisz o tym:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...