jak bajka wieczorna

[Jan_Nepomucen]

lubię swoją ciszę gdy ciemna madonna
ponagla spóźnionych przechodniów
i rozsiewa niepokój wśród ptaków
pióropuszem przeczytanych gazet

lubię tęsknotę płynącą od klamki do klamki
napawając się moim widokiem jak rzeka brzegami
pogrążonymi w milczeniu przestrzeni
wsłuchanej w dzienny alfabet Morsea

kiedy światło zasycha na barwach pejzażu
i uskrzydla brokaty rosy zanurzone w mroku
ubranym w aksamitny kostium niewidzialnych rzeczy
na szlaku linii papilarnych wszędobylskich cieni

aż zabłysną gwiazdami i niebo wypełnią tysiącami cykad
uczących mnie czytać pomiędzy wierszami z podróży
zachwytu zawieszonego na złotej tarczy słonecznika
gdy młyńskie koła obracają rzekę na drugi bok snu

wmodlonego w szum przyboru podskórnych wód
gotowych przemówić przy pierwszym dotknięciu
kamienia zastygłego w napięciu czekania na taniec
lubię te rozmowy w ostatniej prostej mowie

uchodzące w przestworza i ścielące wieczór
z najpiękniejszych marzeń by tutaj zbudować
sobie jednonóżkę lub chatkę z piernika
albo z innej bajki zamieszkać w odbiciu

księżycowej twarzy
i nie wyć z tęsknoty
żaląc się do wiatru

[Bartosz_Cybula]

W końcu jakiś obraz. Długi wiersz, miejscami mało oryginalny, ale czyta się w miarę przyjemnie. Ogólnie - podoba mi się.

[Stary_Kredens]

podmiot liryczny skacze w rozne skojarzenia co daje dosc chaotyczny choc liryczny niespojny obraz
pozdrawiam kredens

[Piotr_Płoszaj]

lubię tęsknotę płynącą od klamki do klamki
[u]napawając się moim[/u] widokiem jak rzeka brzegami
pogrążonymi w milczeniu przestrzeni
wsłuchanej w dzienny alfabet Morsea

Podkreślone radziłbym zmienić. moim na "swoim"
lub imiesłów - inaczej uznam to za bełkot...

Ogólnie to multum tu środków poetyckich. Jeden obraz się ciągnie i ciągnie i ciągnie... i nagle popada w drugi poetycki obraz i ciągnie i ciągnie... Bałem się, że powstanie z tego totalny poetycki anakolut, taki, gdzie nic nie będzie do zrozumienia. Nie jest aż tak źle - aczkolwiek - jak się tak wtapia wyobraźnią w to wszystko (a jest w co)... to zapomina się od czego się zaczęło:

lubię tęsknotę płynącą od klamki do klamki
.
.
.
lubię te rozmowy [...]
ścielące wieczór z [...] marzeń by [...]
nie wyć z tęsknoty [...]

to peel lubi tęsknotę - nie lubi?
Pozdrawiam, Piter