Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

niecyklizacja

bazyl_prost
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

bazyl_prost

bazyl_prost

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

niby wszystko jak w zegarku
niby wszystko dobrze działa
tu pasuje tu się zszyje
wszystko jak natura chciała?
tu prezenty a tam krosty
ludzkie ziarna pogubione
czy ja czubek czy ja gwiazda
świerka życie niebywałe

do wi dze nia bywaj zdrów
wojna zginie w leśnej głuszy

lepiej stać bo tylko mróz
pod trzynastką czy czternastką
zrozumiemy przyjaźń tu

Sebek..._

Sebek..._

Opublikowano
Opublikowano

złożony łańcuch przyczynowo skutkowy
zaburzeń i nieprawidłowości, błędów i ceny
przez całe pokolenia
niektóre rzeczy są proste a próbujemy je utrudnić
inne rzeczy są trudne i złożone a próbujemy je uprościć i spłycić



to tylko taka krótka refleksja w odpowiedzi na część treści wiersza
tak poczułem akurat, tak napisałem, po prostu
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • TylkoJestemOna
      tik tok

      Przez TylkoJestemOna · Opublikowano

      oo coś dla mnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • JWF
      Posłaniec

      Przez JWF · Opublikowano

      Zaskakujące zakończenie.
    • infelia
      Posłaniec

      Przez infelia · Opublikowano

      Co tak stuka w szybę, co to za gruchanie? O, ptaszysko parapet zaraz wysmaruje. Pokaż, co masz w dziobie, listonoszu zbłąkany. To koperta A4, pewnie z banku dobre wieści.   Po paluszki i browara sięgam w zakamarki. Do lektury – wlepiam oczy zachęcony. „Mój najdroższy, pozdrowienia ślę z Sopotu Siadłam dziś nad kartką, by napisać   Bo poczułam potrzebę zdradzić Ci Co często umyka w zamieszaniu, Między prostymi rozmowami. Chcę, żebyś wiedział to czarno na białym.   Po prostu dziękuję za każdy poranek, Kiedy budziłam się sama, zapłakana, Za każdy wieczór, gdy zasypiałam Na Twojej poduszce, czując się   Najbardziej opuszczoną na świecie. Twoja nieobecność to mój stały punkt – mój dom. Pamiętam nie tylko te wielkie, wspólne chwile: Ślub, nasze podróże, pierwsze kroki dziecka.   Pamiętam bardziej te malutkie, codzienne rzeczy: To jak parzysz kawę w brudnej filiżance, Tę niecierpliwość, gdy jestem nieznośna, Tę siłę, gdy moja własna słabnie.   Przypominam sobie nasze wzloty i upadki. Z Tobą czułam, że nie mogę być w pełni sobą: Silna i słaba, poważna i całkiem szalona. Dałeś mi przestrzeń – zbyt małą na życie.   Byłeś moim najlepszym przyjacielem, Największą miłością i szczęściem. Po prostu chciałam, żebyś wiedział i pamiętał. To zawsze Ty byłeś moim wyborem.   Twoja żona. PS w drugiej, zalakowanej kopercie Tam skrywa się pozew, mój kochaniutki.”  
    • Jacek_Suchowicz
      Olena

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @Berenika97 wojna a właściwie jej skutki cierpienia niewinnych ludzi w imię ....... walki o pokój - sarkazm ale to dziś słychać wydawało się że wraz z komuną skończyła się walka o pokój, a jednak pozdrawiam
    • Claire
      Ostatni motyl

      Przez Claire · Opublikowano

      ostatnie dni nad jeziorem tafla wody cicho oddycha wspomnieniami letnich sekretów szałem ciał rozpalonych o świcie zachód słońca powleka rdzawo kępy trawy leżące na brzegu pożądaniem jeszcze się tlące przygniecione ciężarem uczuć zdejmujesz szybko ciepły sweter kiedy drżę od zimnego podmuchu wiatr wsłuchany w symfonię serca rozpoczyna swój ostatni triumf twarz wtulona w ten zapach życia płomień wełny przetkany tobą gdy dotykasz mnie tak z czułością przelatuje ostatni motyl...      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...