Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nutką przelotnych uniesień
wdycham żywiczny bioklimat
siłą nieziemskich impresji
tworzę intymny podtemat

pieszcząc wyczuciem libretto
dreszczem nasycam po głębię
sedno jesiennej przynęty
pasją czerwieni się we mnie

dusza natchniona pływami
często szaleje jak burza
zachwyt kolebie falami
zmysły lirycznie odurza

czasem natura przewrotnie
zamysł ukrywa pomiędzy
chęci zasłania przekornie
tkając niteczki pajęczyn

i nie wiem czy jutro będzie
lepszą okazją by pisać
więc łowię obecne szczęście
błyskiem empatii na dzisiaj


Opublikowano

Oj Krysiu , chwytasz za serce stęsknione ,
tutaj i teraz ...
"...pieszcząc wyczuciem libretto
dreszczem nasycam po głębię
sedno jesiennej przynęty
pasją czerwieni się we mnie "

z resztą wybacz nie tylko Twoje!

Uściski!
Hania

Opublikowano

"i nie wiem czy jutro będzie
lepszą okazją by pisać"

- nigdy nie wiemy i nie wiemy nawet, czy to jutro będzie!
Tak, powinniśmy myśleć o przyszłości, ale żyć chwilą teraźniejszą,
o czym pięknie piszesz Krysiu w swoim wierszu!
I robić to, co się kocha!
Serdeczne uściski
- Iza

Opublikowano

Wyróżniam 3 i 4 zwrotkę, bardzo mi przypadły do gustu. Rzeczywiście powinniśmy żyć dniem dzisiejszym, bo nigdy nie wiemy co nas czeka jutro.... czy nas wogóle czeka.
Pozdrawiam:)

Opublikowano

Ładne ujęcie motywu w zbyt dużej ilości nic nie mówiących słów - sam nie wiem czy na plus, czy na minus.

--
Pozdrawiam
Michał Małysa
http://www.mojwierszownik.pl

Opublikowano

W wierszu jest wszystko, co lubie..a więc nie wybaczyłbym sobie gdybym się nie odezwał pod nim..JESTEM NA TAK!! ale, coś mi ta ostatnia zwrotka nie przypadła do gustu..po prostu nie pasuje do całości, jakby ktoś ją dokleił na siłe..pozdrawiam

Opublikowano

Krysiu... Ty rymujesz !! ?? :)))
w takiej odsłonie widzę Ciebie po raz pierwszy... podoba mi się ten "żywiczny bioklimat" i "błysk empatii" w pisaniu... i widzę podobieństwo - ja również staram się traktować pióro z wyczuciem.

serdecznie pozdrawiam z upodobaniem zarówno formy, jak i realizacji tematu.

Kinga.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


otóż to! nigdy nie wiemy, co jutro...chwytajmy swoje "teraz" i żyjmy, żyjmy pełnią miłości do ludzi, do tego, co wokół! I ...róbmy swoje nie krzywdząc nikogo :)

Izo, pięknie dziękuję i ściskam serdecznie - Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Waldku, Twoje "wdychanie całą piersią" jest dla mnie cenną nagrodą!
Dziękuję z serca i serdecznie pozdrawiam :) Krysia

ps rozumiem Cię, moja codzienność też "wzięła" przyśpieszenie i czasem mam wyrzuty sumienia, że nie mogę skomentować ulubionych autorów ale... chyba dobrze, że nie mamy czasu na melancholię :))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wyznam szczerze tobie dzisiaj
że wśród trosk i zamieszania
ciepłym rymem dobrze pisać
krzepiąc ducha do zmagania

serdecznie dziękuję, bolku, za ciepły komentarz i pozdrawiam prosto z serca :)) Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hehe...nie czytałaś wszystkich moich...a jest tego "niemała kupa" na forum, zdarzało się "popełnić" rymowane :)
Alu, Twój komentarz spłynął na mnie jak ambrozja z Olimpu, wszak Ty (obok Jacka S., Kaliope i Pary) jesteś dla mnie Mistrzynią rymowanych :)
Całym sercem DZIĘKUJĘ!

Ściskam serdecznie :-) Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


każdą chwilą żyj radośnie
choćby los się czasem droczył
tęsknie czekaj wciąż na wiosnę
prawdzie spójrz odważnie w oczy

serdecznie dziękuję, Zbyszku i ciepluto pozdrawiam :))
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj. Czy jest tu choć jedno "nic nie mówiące słowo"? Nie wiem. Dla mnie każde z nich ma znaczenie (metaforyczne też), jednak Czytelnik ma prawo odbierać tak jak czuje. Zatem dziękuję za uroczą "niepewność" :) "czy plus czy minus" kojarzy mi się z piosenką Marka G. "czy to jest miłość, czy to jest kochanie" ...

Serdecznie pozdrawiam, Michale :) Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj Emanuelu! Rozwiałeś mi moją niepewność, co do ostatniej zwrotki...nie żeby ją wymazać ale wstawić jako 3-cią.
Dziękuję za podpowiedź i serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • I bi bi.                          Maska, jak sam.    
    • Ot; stary raper, trep ary, rat sto.    
    • On;       - baby brak(?) - skarby bab... no.  
    • Aby łamy, karoseria i resorak mały - ba.    
    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...