Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wzywam was sny niewyśnione,
schowane niczym lis w norze
w głębinach podświadomości.

Wzywam was marzenia zapomniane,
dawno porzucone i zakurzone
na strychu pamięci.

Wzywam was myśli zaginione
co prowadziłyście dysputy
w komnatach umysłu.

Jak odnaleźć do was drogę,
jak złapać niczym motyla
w siatkę świadomości.
Wzywam was...

Opublikowano

Adrianie , bardzo ciekawy temat , bardzo ładny wiersz i warsztat jak trzeba !
Wyśle ,że każdy z nas ma , szuka w chwilach przygnębienia , marzenia , dobre wspomnienia, stracone co cenne nie do odzyskania!
A pytanie w puncie -odwieczne!

Pozdrawiam!
Ja

Opublikowano

Wzywasz niczym duchy, a trzeba z żywymi naprzód iść i tak naprawdę to nie wiadomo po co wzywasz, myślę , że to też taka trochę jesienna chandra, którą akurat rozumiem, druga zwrotka trochę niepotrzebnym powtórzeniem
Pozdrawiam ciepło Kredens

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Adrian, dla mnie, przedobrzyłeś, włożyłeś wiele zbytecznych słów, wyszło patosowo.
Skoro w tytule.. wołam.. po co wzywać, to takie "biurokracyjno-urzędowe" określenie.
Ogólnie, wskazane poprawki. W zakończeniu, zamiast "jak", może lepiej..
..chciałbym złapać motyla w siatkę świadomości.. co w domyśle będzie pytaniem,
jak odnaleźć... motyla można kuryswą, np.
Końcowe.. wzywam was.. wg mnie, niepotrzebne.
To tylko mój odbiór, z którym nie musisz się zgodzić.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97Patrzysz życzliwym okiem, dziękuję :) Czuję i widzę :)
    • @Berenika97 Duszko, jak ja lubię Twoje "gadulstwo" pod wierszami - jest zawsze na temat, zawsze do rzeczy, układne jak bukiety. Przykładasz się prawdziwie  poetyckim sercem, dziękuję :)
    • @Toyer Bóg pokarał świat Adamem – mężczyzną, co milczał, gdy Ewa wyciągała dłoń, nie pytał, nie wątpił, nie czuł nawet winy, posłuszny jak cień, bezmyślny jak manekin. To nie jabłko zgubiło nam Eden, lecz brak słów, gdy trzeba było mówić. Adam stał się niemą, potulną figurą, świadkiem, nie uczestnikiem w dramacie Bożym. Więc może to kara – nie za ciekawość, lecz za obojętność, bierność, za strach, za milczenie, gdy inni popełniają błędy, za życie, w którym sami siebie wyrzekamy .
    • @Alicja_Wysocka Wszystko już zostało powiedziane wcześniej. Twój wiersz o naturze tworzenia jest genialny. Cierpienie może stać się siłą napędową dla sztuki a paradoksalnie - szczęście można znaleźć w samym trudzie tworzenia. Podoba mi się opis tworzenia. Surowcem nie jest nic pięknego ani solidnego - lecz"porwane pajęczyny" - coś ulotnego i zniszczonego. A drugim składnikiem "tęsknota śródniebna" czyli wzniosła. I z tego klecisz (jak rzemieślnik) coś cudownego i to jest dar dla drugiej osoby. Ale puenta zaskakuje - to jest bardziej potrzebne twórcy. Może to terapia? No i opisuję Ci Twój wiersz, muszę chyba z tym skończyć, bo moje "gadulstwo" już mnie samą denerwuje. Ale czytając piękny wiersz czy tekst nie mogę się powstrzymać. :) A Twój jest rewelacyjny! :)
    • @Alicja_WysockaMoże Ty nie wiesz, czy "pięknie", ale ja wiem, że "pięknie". I nie chowaj się, tylko pisz i eksperymentuj, bo świetnie Ci to wychodzi. Pozdrawiam. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...