Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tutaj czas bezszelestnie
przesypuje się czarnoziemem
między twarzą a palcami
napływa bólem wiary, nadziei
nawet gdy wiary w nadzieję już nie ma

moje osobiste dziś trwa teraz
jak zawsze
dopóki nie zblednie, nie zgaśnie
klaruję się zaczyn fantazyjnych myśli i wrażeń
jeszcze soczystych
jeszcze kwaśnych

napełniam kieliszek błyskiem
do pełna
nim minie chwila rozmigotania rozkoszy
gdzieś między powieką a światłem lampy
w tym mikroświecie doznaję wstąpienia
i już jestem, wspaniały
gotowy
by zabić tą cholerną noc

wypełniony po brzegi zmysłów
już pustą butelką nadziei
sens ukrył się między pierwszą a ostatnią
stworzeni na obraz, skrzywiony
szkło rozszczepia światło jeżeli to Bóg
to ja jestem tęczą

15.10

Opublikowano

Sebku wiersz zatrzymuje ,to ważne!
Peel rozgoryczony szuka pocieszenia ,,,znajduje ale to chwilowe złudne na trochę , a potem od nowa gra o lepsze , radosne chwile !
Ostatnia zwrotka najbardziej przypadła , tęcza zawsze jest symbolem połączenia , mostem , nadzieją na lepsze!
Serdecznie!
Ja

Opublikowano

Zatrzymuje owszem i parę ciekawych jest stwierdzeń ale jest przegadany. Jak zawsze, do pełna po co te dopełniaczówki potrzebne? Jest tego więcej. Tekst nie jest zły tylko za dług. Plusem jest zrozumiałość tekstu. Większoś nasypie tych wymyślnych słów, metafor, itp że brzmi jak bełkot. Nie wiem komu zaimponować tacy chcą chyba sobie. Czytelnik nie ma czasu na latanie po słownikach i w diabły takie teksty wyrzuca. Odrobinę skrócić i ok będzie. Poz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Z całym szacunkiem krytyku uważam , że wiersz płynie jedną myślą w głąb rozterek , i z każdym wersem wgłębia sie w przekaz .
A anafora , jak najbardziej wskazana przecież to środek poetycki!
A dopełniaczowe -zawsze można pozmieniać !
Nie uważam ich za wielokrotność !
Pozdrawiam!
Ja
Opublikowano

Pani chyba coś źle zrozumiała z tego co napisałem. W pierwszym wersie jest zgrzyt tu gdzie czyli nijak. Trzeba wybrać albo tu albo gdzie, to jakby napisać zaraz za chwilę czyli za chwilę czy też zaraz. Oczywiście to są detale. Tekst właśnie wyröżnia się płynnością czytania dlatego go przeczytałem. Staram się wskazać autorowi ulepszyć tekst a nie wpadać w nic nie wnoszące pogaduchy w komentarzach. Ten tekst mnie zainteresował, drugie jest zrozumiały i dobrze się go czyta. Nie latam po forum czytając wszystko bo mi zdrowie psychiczne ważniejsze. Ten zwrócił moją uwagę więc cosik ma;-) Starajmy się ulepszać a nie głupie dyskusje przez komentarze prowadzić. Takie jest moje zdanie. Poz.

Opublikowano

Sebku,
Twój wiersz jest pełen fajnych i nietypowych metafor. Podobają mi się. Zatrzymują, bo jest w nich jakas pełniejsza myśl. Po prostu. Jednak w pewnym stopniu zgodzę się z Krytykiem...
Wiersza jest za "dużo". Tematycznie jest spójny, ale z powodzeniem można z niego zrobić co najmniej dwa odrębne wiersze.
Ja wybieram ten drugi, od drugiej zwrotki...napełniam kieliszek błyskiem...
Pozdrawiam serdecznie
Lilka

Opublikowano

no rzeczywiście, gdy spojrzałem na to teraz...to dwa odrębne wiersze :)
...dzielą się w połowie a jedyne połączenie to metaforyczne, dojrzewające wino z końca drugiej zwrotki :)...chociaż, może jeszcze ,,moje osobiste dziś...,, trochę łączy się z zawartym póżniej umiejscowieniem akcji w czasie
i podkreśleniem przemijania, łączy i przeczy sobie zarazem

dziękuję za zawsze konstruktywną krytykę, Aluna, Krytyk, Lilka

dzięki cezary za tak na ostatnie wersy, bałem się że wypadną
kiczowato

na razie nie zmieniam jeszcze nic, ale obiecuję, obiecuję
przeanalizować kwestie

Opublikowano

dziękuję, to znaczy dla mnie wiele, choć nie żywię wielkich nadziei bo z doświadczenia wiem że jak stawiam krok do przodu to póżniej robię dwa do tyłu :)
...choć właśnie wpadłem na coś co może okaże się przełamaniem tego cholernego fatum ;)

jednak widzę że chyba wuchodzę z totalnego chaosu jakim to bagażem dysponowałem na początku, to jest już jakiś postęp ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natuskaa Czy łatwo jest odróżnić zwyczajne spotkanie, od tego na które przygotowujemy się przez pół życia, albo i całe? Można. Bo te, na które się przygotowujemy, nigdy nie wyglądają tak, jakbyśmy chcieli, a te drugie często wprost przeciwnie.   Świetny tekst. Szczególnie podobał mi się fragment z listonoszem. 10/10
    • @Leszczym Dziękuję.@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję również :D 
    • @Stracony Bardzo mi się podoba to spostrzeżenie i jest bardzo prawdziwe, życiowe w sposób nawet dalej idący niż to się powszechnie uważa :))
    • Czy łatwo jest odróżnić zwyczajne spotkanie, od tego na które przygotowujemy się przez pół życia, albo i całe? To, na które zbieramy doświadczenia, jak wiano pod związek z jakim przyjdzie nam się mierzyć. Czy obie umówione strony taplają się w podobnych zajęciach, zanim nie otrzymają stopnia mistrzowskiego i nie wpadną na siebie w sposób całkowicie niewytłumaczalny? Dla tych którzy przeżyli coś takiego odpowiedź jest prosta. Tutaj nie ma pomyłek. Nie było możliwości ucieczki i z tą myślą się pozostaje...   Siedzę i zastanawiam się nad tym, co z tego wynikło? Z lat złego, z lat dobrego, z lat potem, z lat przedtem... bo wchodząc w kolejny zakręt, wiem, że potrzebuje kogoś nowego, choć jeszcze nie wiem, kto to będzie. Z kim jeszcze jestem umówiona? Kto jeszcze jest mi coś winien, a komu być może ja coś powinnam wynagrodzić... ?   Wielkie koło się okręca, niektórzy śmią twierdzić, że można się naraz rozstać ze wszystkimi możliwościami i ludźmi . Spłacić tego i owego i nie zaciągnąć żadnych nowych zobowiązań. Na raz – czy to możliwe? Że już nikt o nic nie ma prawa się upomnieć? Że można odciąć pępowinę świata nie rozmnażając się? Nie rozmawiając z kimś? Rozmawiając z kimś za często, zbyt nachalnie... Nie przenosząc wiadomości... jak mucha, albo pszczoła z miejsca na miejsce.   Kto roztrzaska swoje koło zdarzeń i w spokoju usiądzie po środku własnego "em" czekając na śmierć fizyczną? Nawet w oczekiwaniu można sobie powiązać ręce albo nogi. Zawsze przecież do drzwi może zadzwonić listonosz. Jak odbierzesz polecony - to masz nowe zadanie, a jak nie odbierzesz - to może sam będziesz miał możliwość zostać listonoszem... wszak poczuć deszcz, kły wszelkich psów domowych i ludzkie „przyjęcia” na własnej skórze to jest dobra nauczka, za niedocenienie czyjegoś wysiłku. Może dlatego moja babcia zawsze częstowała listonosza talerzem zupy... zupa to też jakaś forma spłaty.   Siedzę nad tekstem, nie moim tekstem... coś mnie przerosło, coś mi wyrosło, coś wyhodowałam nie spodziewając się tego. Płaczę nad tekstem... Czy to dobrze? Podobno łzy szczęścia zawsze są dobre.
    • gdzie się obrócę lub dokąd pójdę to wszędzie żurek serwują mi żurek z jajami z kiełbasą ujdzie lecz ja rosołek wolałbym dziś   a w jednym barze wspaniałe chwile reklama głosi że danie dnia dziś żurek owszem lecz z krokodylem cymes rarytas każdy chęć ma   o takim żurku miss Gesslerowa to tylko może marzyć i śnić przemiła babcia lecz nie ta głowa jej taki pomysł nie może przyjść   więc korzystajcie drodzy z okazji bo jeszcze chwila i krótki czas już chcą zamienić na żurek z bąkiem lecz tego bąka kto złapać ma   a ja uparcie wolę rosołek z bukietem warzyw mięsko i pieprz gdzie wolne smaki bukiet zapachów i wołowiny kawałek jest     Uwaga: Wszelkie podobieństwo osób do sytuacji lub sytuacji do osób jest zupełnie przypadkowe    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...