Odejścia - Jesień

[Anna_Myszkin]

Nie jestem tu po raz pierwszy, bo miło, mimo że nostalgicznie, czyta się Twój wiersz. Nie wiem, jak rozumieć "kołyski dla niedawnych kroków", chociaż już nawet echo z nich wyczytałam ;) A pejzaż z albumu wydaje się dokończony, skoro odeszła...
Pozdrawiam :)

[Nata_Kruk]

Cieszę się, że było to miłe czytanie. Dziuple jak kołyski, bo w nich są "uśpiopne" ślady niedawnych kroków,
można je "wybudzać", by powrócił obraz. Kto wie, może i echo mu pobrzemiwa.. ;)
Murszeje album i peel - oboje starzy... jak kolory sepii. Pejzaż niedokończony, bo on jeszcze żyje, z nią - w pamięci.
Anno, dziękuję za czytanie i.. wątpliwości. Mam nadzieję, że wyjaśnienie przekonało.
Pozdrawiam... :)

[Anna_Myszkin]

Owszem, Nato, bo i takie rozwiązanie brałam pod uwagę.
Pozdrawiam :)

[Bajadera]

jesień nie zawsze jest złota i kolorowa..częściej skłania do refleksji,
takie jej prawo, a wszystko inne częścią naszego życia
pozdr/

[Nata_Kruk]

Stepie, nie chciałabym podawać "elaboratów" wspominkowych w tego typu wierszykach i broń Boże nie chcę burzyć niczyjej krwi.
Jeżeli odnalazłeś pomost pomiędzy oraz nastrój... cieszę się, że nie wyszło "matematycznie".. ;) Miło, że wpadłeś, dziekuję,
i pozdrawiam... :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bajadero, zgadzam się, jesień życia nie zawsze jest kolorowa i na pewno częściej skłania do refleksji.
Dziękuję za zajrzenie... :)
Pozdrawiam.