Krótka Lekcja Pokory

[Aneta Paradysz]

suchymi pastelami
niedbale nakreślam
scenę

aktorzy zamarli
pod dotknięciem
sypiącej się różdżki

skurczone twarze
mrugają
krzywo
wzbijając barwne pyłki
jak aureole

tragedia trwa

silnym ruchem
rozcieram nastroje więźniów

w śmiech

la la la

to tylko kopia

nieudolna

[Adam_Szadkowski]

Jeszcze nie widziałem takiego wiersza, w którym ktoś tak znakomicie pokazał, jak powstaje obraz. Pokazujesz swój warsztat malarski i nie skąpisz sobie kopniaków. Świetne.

Adam

[magda]

Miałam okazję odwiedzić niedawno opustoszały wakacyjnie gmach ASP.
Jest taki westybul, którego sciany są brudnopisem fresków - polem manewrów ćwiczebnych, eh.
Freski, pomimo, ze niedoskonałe, czasem przez to wręcz makabryczne... zachwycają... kopia kopii też ma swój żywot... bardziej swój dzięki niedoskonałości niezamierzonej... drgnięcie niewprawnej ręki dopisuje jedną smuzką tomy historii i domysłów - całe wymiary...

Aneto, do tego wszystkiego dodałaś wyraz twarzy twórcy. I oto obraz jest pelen.

[Kai_Fist]

co ja mam powiedzieć, ? ? ?
co ja mam powiedzieć, ? ? ?
co ja mam powiedzieć, ? ? ?

tylko same pozytywne słowa mogę napisać, a jest ich tak wiele..., że mógłbym pisać i pisać i pisać...

mo cuż, powiem tylko te proste, banalne i powszechnie znane: podoba mi się

Pozdrawiam,
Kai Fist

[Mirosław_Serocki]

Może lekcję pokory lepiej zamienić na lekcję cierpliwości? Chociaż od czasu do czasu...
Nie warto jednym ruchem ręki niszczyć efektów swojej pracy, nawet jeżeli są niedoskonałe.
Łatwo mi mówić. Sam tak postępuję
Pozdr.

[Aneta Paradysz]

Pokorne dzięki......

Pozdrawiam
Aneta

[agnieszka puczynska]

Twoje wiersze zawsze czytam z przyjemnością i wtedy ja otrzymuję lekcję pokory, pozdrawiam, aga

[Tommy Jantarek]

Jedyny, który mi się dzisiaj podobał. Warto wchodzić na forum choćby dla jednego Twojego wiersza. Niesamowity

[Kai_Fist]

Tommy,
nie masz racji...
dla takich wierszy nie warto wchodzić na forum,

dla takich wierszy po prostu warto żyć