Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cierpkość

Lilka_Laszczyk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lilka_Laszczyk

Lilka_Laszczyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

nie chcę przeżywać już żadnych burz
trzaskania drzwiami tuż po brzasku
bzdurnych uniesień wspólnoty dusz
nie chcę zaburzeń szeptów wrzasków

nie dla mnie skryte namiętności
i wypłukanych tęsknot szelest
podobno krzyczy się z miłości
czy stać mnie by zawołać śmielej?

niech płyną nurtem sprawiedliwym
cienie pomiędzy dniem i nocą
letniość w rozmyciach niełamliwych
myśli tchórzliwie w tle dygocą

a kiedy zmyję błękit z dłoni
i porozbijam w pył fortece
czy spokój w środku się wyłoni
czy będę czuła to co zechcę ?

Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano

W pewnym wieku człowiek zaczyna bać się burzliwych uniesień i doceniać spokojne, bardziej stabilne uczucia.
Dobry wiersz.
Tylko te rymy... W większości sa gramatyczne, co powaznemu wierszowi nie przystoi. Poza tym załamują się w dwóch miejscach: szelest-gest i pragnień-czerwień - te wyrazy sie nie rymują, a powinny, bo są na końcu wersów.
Pozdrawiam serdecznie. :-)

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Lilko, ogólnie, śmiało mogę powiedzieć, że to naprawdę niezły wiersz.
Co do rymów, nie potrafię ich nazwać, jak poprzedniczki, po prostu wsłuchuję się w rymy przy czytaniu i też mi troszkę nie tak.
Druga i trzecia, dla mnie b. dobre.
Pozdrawiam... :)

Lilka_Laszczyk

Lilka_Laszczyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oksywio,
Wiesz ,że bardzo liczę się z twoją opinią. Zwłaszcza jesli chodzi o poprawność wiersza pod względem merytorycznym i gramatycznym. Masz rację z tymi rymami i brakiem spójności między nimi. Może za szybko chciałam sie podzielić nim, zamiast spokojnie wszystko przeanalizować i uładzić.
Próbuję coś wymyśleć w zastepstwie tych zgrzytów i mnie zgrzytających, ale niestety niesporo mi idzie.
Bardzo Ci dziekuję za wnikliwy komentarz i udzielenie rad
Pozdrawiam serdecznie
Lilka
Lilka_Laszczyk

Lilka_Laszczyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Alicjo,
Cieszę się ,że zadałaś sobie trud przeczytania i skomentowania mojego wierszyka. Niestety wiem, że popełniam błędy i pewnie długo jeszcze będę popełniała, ale taki już los początkujących.
Tak samo jak odpisałam Oksywi..myślę myslę.
Każda uwaga tego typu jest cenna. Przynajmniej dla mnie
Pozdrawiam serdecznie
Lilka
Lilka_Laszczyk

Lilka_Laszczyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nato,
Oj zgrzyta i nie składa się. Ale ciesze się ,że uznałaś za niezłe to moje wczorajsze pisanie.
Z tą końcową czerwienią sobie nie radzę najzwyczajniej. Ale mam nadzieję ,że może mi sie przyśni rozwiązanie.
Jeszcze raz dzięki i dobranoc
PS. Oczywiście serdeczności dla Ciebie
Lilka
Lilka_Laszczyk

Lilka_Laszczyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Miło mi Aniu że zajrzałaś do mnie. Nie będe się powtarzała z własnym odczuciem braku płynności w wierszu. Zauważonym przez wszystkich komentujących. Postaram się to przemysleć!!
Z życzeniami powodzenia od Ciebie może sie uda.
Dziekuję, pozdrawiam ciepło
Lilka
Lilka_Laszczyk

Lilka_Laszczyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mario,
O formie juz faktycznie było, więc nie ma co powtarzać. Są błędy, widoczne, może rażące nawet i basta!
Do poprawki...(jesli zdołam)
Jednak jeśli chodzi o sam przekaz, pozwól ,że się nie zgodzę z twoja opinią. Tematy które poruszamy w naszych wierszach są dla każdego indywidualnie na tyle ważne, aby je ubrać (lepiej lub gorzej) we właściwe słowa i przekazać. Czy ktos pisze o kwiatkach czy o oślizgłych schodach to nie ma specjalnego znaczenia. To samo dotyczy uczuć. Napisano tyle fajnych i ciekawych wierszy o milościach tęsknotach, nienawiściach. Temat więc musi być aktualny. Przynajmniej dla większości. Jeden szyfruje swoje przekazy, ktoś inny pisze wprost. Spoetyzowana opowieśc może sie oczywiście nie podobać, albo znudzić ( i naprawdę nie ma za co przepraszać) tym niemniej napewno sam temat nie jest nudny.
To raz.
Dwa, to wzniosłość. Wiele można mojemu wierszowi zarzucić, ale napewno nie jest on wzniosły. Ba, tematycznie wręcz zaprzecza wzniosłości. Przeczytaj jeszcze raz (przemagając znudzenie, brrrr) i znajdź mi fragment zahaczający o wzniosłość.
Dzięki bardzo za wizytę u mnie i komentarz.
Również pozdrawiam
Lilka
Alicja_Wysocka

Alicja_Wysocka

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Alicjo,
Cieszę się ,że zadałaś sobie trud przeczytania i skomentowania mojego wierszyka. Niestety wiem, że popełniam błędy i pewnie długo jeszcze będę popełniała, ale taki już los początkujących.
Tak samo jak odpisałam Oksywi..myślę myslę.
Każda uwaga tego typu jest cenna. Przynajmniej dla mnie
Pozdrawiam serdecznie
Lilka

Lilko, wiersza - nie wierszyka :)
Wierszykiem nazwę wymyśloną na kolanie częstochowską rąbankę. Lubię Twoje wiersze i pewno nie raz zostawiałam pod nimi swój ślad. Wiem, że stać Cię na doskonałość i tylko dlatego dodałam swoje trzy grosze.
Zresztą, nie takie znów moje, bo chciałam podzielić się się tym, co mi z dobroci serca inni darowali.

W skrócie chodzi o to żeby łączyć rymem wielosylabowe z wielosylabowymi, a jednosylabowe z jednosylabowymi, regularnie. Wtedy stopy akcentowe układają się poprawnie.

Dobrej nocy :)




maria_bard

maria_bard

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Alicjo,
Cieszę się ,że zadałaś sobie trud przeczytania i skomentowania mojego wierszyka. Niestety wiem, że popełniam błędy i pewnie długo jeszcze będę popełniała, ale taki już los początkujących.
Tak samo jak odpisałam Oksywi..myślę myslę.
Każda uwaga tego typu jest cenna. Przynajmniej dla mnie
Pozdrawiam serdecznie
Lilka

Lilko, wiersza - nie wierszyka :)
Wierszykiem nazwę wymyśloną na kolanie częstochowską rąbankę. Lubię Twoje wiersze i pewno nie raz zostawiałam pod nimi swój ślad. Wiem, że stać Cię na doskonałość i tylko dlatego dodałam swoje trzy grosze.
Zresztą, nie takie znów moje, bo chciałam podzielić się się tym, co mi z dobroci serca inni darowali.

W skrócie chodzi o to żeby łączyć rymem wielosylabowe z wielosylabowymi, a jednosylabowe z jednosylabowymi, regularnie. Wtedy stopy akcentowe układają się poprawnie.

Dobrej nocy :)








Wierszykami będę nazywała niedojrzałą poezję, próby docierania do lepszych jej form.

Moje też tak nazywam. Z powodu dystansu do tego, co piszę. To jest bardzoej płodne, niż samozachwyt.

Ten tekst jeszcze nie jest dla mnie wierszem. To próba. Dlatego też - nie lećmy wyżej niż nasze skrzydła mogą nas unieść.
Pozdrawiam obie poetki.

E.
Lilka_Laszczyk

Lilka_Laszczyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Alicjo,
Cieszę się ,że zadałaś sobie trud przeczytania i skomentowania mojego wierszyka. Niestety wiem, że popełniam błędy i pewnie długo jeszcze będę popełniała, ale taki już los początkujących.
Tak samo jak odpisałam Oksywi..myślę myslę.
Każda uwaga tego typu jest cenna. Przynajmniej dla mnie
Pozdrawiam serdecznie
Lilka

Lilko, wiersza - nie wierszyka :)
Wierszykiem nazwę wymyśloną na kolanie częstochowską rąbankę. Lubię Twoje wiersze i pewno nie raz zostawiałam pod nimi swój ślad. Wiem, że stać Cię na doskonałość i tylko dlatego dodałam swoje trzy grosze.
Zresztą, nie takie znów moje, bo chciałam podzielić się się tym, co mi z dobroci serca inni darowali.

W skrócie chodzi o to żeby łączyć rymem wielosylabowe z wielosylabowymi, a jednosylabowe z jednosylabowymi, regularnie. Wtedy stopy akcentowe układają się poprawnie.

Dobrej nocy :)








Wierszykami będę nazywała niedojrzałą poezję, próby docierania do lepszych jej form.

Moje też tak nazywam. Z powodu dystansu do tego, co piszę. To jest bardzoej płodne, niż samozachwyt.

Ten tekst jeszcze nie jest dla mnie wierszem. To próba. Dlatego też - nie lećmy wyżej niż nasze skrzydła mogą nas unieść.
Pozdrawiam obie poetki.

E.


Pierwszy raz zgadzam się z Tobą Mario, Elu.
Masz rację...nie lećmy wyżej niż nasze skrzydła mogą nas unieść...
Pozdrawiam ciepło
Lilka
maria_bard

maria_bard

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Alicjo,
Cieszę się ,że zadałaś sobie trud przeczytania i skomentowania mojego wierszyka. Niestety wiem, że popełniam błędy i pewnie długo jeszcze będę popełniała, ale taki już los początkujących.
Tak samo jak odpisałam Oksywi..myślę myslę.
Każda uwaga tego typu jest cenna. Przynajmniej dla mnie
Pozdrawiam serdecznie
Lilka

Lilko, wiersza - nie wierszyka :)
Wierszykiem nazwę wymyśloną na kolanie częstochowską rąbankę. Lubię Twoje wiersze i pewno nie raz zostawiałam pod nimi swój ślad. Wiem, że stać Cię na doskonałość i tylko dlatego dodałam swoje trzy grosze.
Zresztą, nie takie znów moje, bo chciałam podzielić się się tym, co mi z dobroci serca inni darowali.

W skrócie chodzi o to żeby łączyć rymem wielosylabowe z wielosylabowymi, a jednosylabowe z jednosylabowymi, regularnie. Wtedy stopy akcentowe układają się poprawnie.

Dobrej nocy :)








Wierszykami będę nazywała niedojrzałą poezję, próby docierania do lepszych jej form.

Moje też tak nazywam. Z powodu dystansu do tego, co piszę. To jest bardzoej płodne, niż samozachwyt.

Ten tekst jeszcze nie jest dla mnie wierszem. To próba. Dlatego też - nie lećmy wyżej niż nasze skrzydła mogą nas unieść.
Pozdrawiam obie poetki.

E.


Pierwszy raz zgadzam się z Tobą Mario, Elu.
Masz rację...nie lećmy wyżej niż nasze skrzydła mogą nas unieść...
Pozdrawiam ciepło
Lilka



Dopiero pierwszy raz? Jak mi smutno ;-))))
Chłodna Elka.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      "Hej hej la la la la hej hej hej"

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @andrew  było, i więcej się ze szkoły wynosiło dzięki   @Migrena, @Leszczym dziękuję
    • Jacek_Suchowicz
      Biedni nie są sami

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      "Chwalcie Pana bo jest dobry Jego Łaska na wieki trwa" ps 136   Chwalcie Pana nad Panami, Jego łaska na wieki trwa Chwalcie Boga nad bogami, Jego łaska na wieki trwa Chwalcie Pana bo jest dobry, Jego łaska na wieki trwa. On sam cudów wielkich dokonał Jego łaska na wieki trwa. On w mądrości stworzył niebiosa, Jego łaska na wieki trwa. On rozpostarł Ziemię nad wodami, Jego łaska na wieki trwa. On uczynił wielkie światła Jego łaska na wieki trwa. Dał nam słońce by nad dniem władało Jego łaska na wieki trwa. Księżyc i gwiazdy by władały nocą Jego łaska na wieki trwa. On uwolnił nas od ciemności Jego łaska na wieki trwa. Pan z Egiptu wywiódł Izraela Jego łaska na wieki trwa. Przeprowadził przez pustynię Jego łaska na wieki trwa. Dał mu Ziemię Obiecaną pod władanie Jego łaska na wieki trwa. On nas broni, On nas broni Jego łaska na wieki trwa. Dziękujmy Bogu Wszechmogącemu Jego łaska na wieki trwa (x6).
    • Marcin Tarnowski
      Do Jabłonny, krewnej Łazienek

      Przez Marcin Tarnowski · Opublikowano

      Nim w noc następną nów niebo zaciemni, Przed równonocą i chłodami jesieni, Ruszyłem w objęciu lata na wycieczkę. – Jej opowiedzenie wam zajmie chwileczkę: Król Stanisław (którego były Łazienki) Miał brata Michała, twardszej niż on ręki. – Przykład: rzekł zdrajcy co ku złej drodze kłamie, Że: „Ja nie jestem trzciną – pan mnie nie nagniesz!” – Zakup wsi biskupów płockich mu się zdarzył Gdzie księcia Karola Ferdynanda Wazy, Opolsko-Raciborskiego i Nyskiego A biskupa wrocławskiego i płockiego Była kaplica „w budynku, który służył odpoczynkowi wśród przyjaciół po trudach”. Kupiwszy Poniatowski postawił pałac Według Merliniego, (więc, cacko nie chała). Po targnięciu się… pałac przeszedł na Józefa, Po… na Teresę (– „Jam fortuna, bom ślepa…”) Poń na Annę z Tyszkiewiczów Potocką, Który odtąd Jabłonna perłą i troską Do końca wojny, z nich „Maurycego” wspomnę, Który na ratowanie Żydów fortunę Wydał, – zła pamięć o tym trumnę mu kala! Moda kraj od tyłu – przeszłości zniewala! (– Że chłop ratował ledwo mówić wypada, Do hrabi trza wbrew prawdzie przybić szyld „Zdrada!”) W PRL-u pałac zagarnęła PAN – W nieszczęściu, cóż za wyjątkowe szczęście. = Pałac pod tym okiem stracił znaczenie, lecz STOI! – Niech, (wolno, trudno) brud zliże, rany zgoi ! A więc pojechałem do „wice-Łazienek” Ciekaw okiem własnym zbadać sławne mienie. Wrażenia: [1.] Kościół obok bardziej zadbany! [2.] Pałac, nie trup, do słońc nauk pociągany. – Trafiłem na „Nauka z Pałacem w tle” Festiwal dwudziesty trzeci. – nie aż tak źle. [3.] Tłum ludzi, ja wolę kameralną ciszę, Ale tu o strategiach motyli usłyszę Trzepoczą ogonkami na końcu skrzydeł Dla nietoperzych ultradźwięków mamideł. Wykład o porcelanie… Tu mi prezent dają… [4.] Wtem zmierzch. – Gwiazdy spokój dla Jabłonny mają…   Ilustracje: Zdjęcia własne Marcina Tarnowskiego: „Pałac w Jabłonnie 20 września 2025 – Elewacja ogrodowa stoi w wiejskiej ciszy”, „Pałac w Jabłonnie 20 września 2025 od strony podjazdu – widoczne oblężenie przez XXIII Festiwal « Nauka z Pałacem w tle » ”.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Jacek_Suchowicz
      Skarga (akrostych)

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      ładnie   Ostatni oddech lata, krótki wrześniowy dzień kasztan spadając gada a drzewa ogarnia sen   misiowa w gawrze się układa a miś przynosi coś na żer a ona jemu bardzo rada na wiosnę misie rodzą się :)))  
    • andrew
      Patrząc na góry

      Przez andrew · Opublikowano

      @Berenika97 A w Zakopanem wznoszą oczy do nieba szukając odpowiedzi ...   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...