Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rzeka w tobie


Rekomendowane odpowiedzi

wyjdź przed dom, za bramy dzwonnic, ciemnej turmy.
w kasztanowych rondach zieleń śpi garściami!
czas na barykadach rozwiesił nokturny,
zza konturów liter piórem strzeże granic.

kilka świąt z papieru bogobojnie czeka,
zanim na ostatki zjesiennieją razem.
w niewidzialnych palcach babich wiosen, rzeką
szklanych krajobrazów - w śnieżnych tatuażach.

spod przymkniętych powiek, stroisz myśli w zimę,
na nic mur obronny wznoszą z kolców życzeń.
po co w starych listach mieszkać. znów zaczynasz:
niezliczonym księgom kradniesz los, chcesz chwycić

każdy kwiat, jak dawniej Paracelsus różę?
schowaj zbędne suknie w komódkę półcieni.
ponad studnią zmartwień nurt się jeszcze wzburzy -
czerpiąc z wiecznej wody, nie zgasi pragnienia.


(14.09.2012)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nurt myśli płynie
ze źródeł tak wielu
każdy osobno
dąży do bezmiaru

czasem się splotą
zda się równoległe
lecz się nie łączą
chociaż nie odległe

wzruszeń poruszeń
są przyczyną ważką
łez spod przymkniętych
gdy z nabitą czaszką

źródłem ich serce
i ku sercom płyną
w słowach pojemnych
serca wielu miną

wylewność myśli
komu jest potrzebna
poecie tylko
czeka je gehenna

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dziękuję za czytanie i komentarz, Rihtiku.
są równoległe i płyną w jednym kierunku, nie wychylając się poza granice. bez podtopień. ta "rzeka" ma swoją melodię i treść.
we mnie brzmi podobnie do źródła inspiracji:
http://www.youtube.com/watch?v=7maJOI3QMu0 (ale to już poza przesłaniem)

pozdrawiam serdecznie,
in-h.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Masz rację Kingo , wszyscy szukamy akceptacji , szczęścia ,ale życie układa swoje nokturny (czy to w malarstwie czy też w muzyce)!
I to :"...
kilka świąt z papieru bogobojnie czeka,
zanim na ostatki zjesiennieją razem."
Piękny ten neologizm zjesiennieją !
------------
No i Paracelsus- antidotum na całe cierpienie , ale to mój odbiór.
Pozdrawiam !
Hania

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kaliope. lubię w Twoich wierszach odbieganie od klasycznych, wzorcowych form. Poszukujesz, ale, mam wrażnie, nie naśladujesz.
Być może masz swoich ulubionych, tych wielkich, którym poświęcasz wolne chwile, żeby sobie poczytać.
Nie zmienia to faktu, że w czasie czytania kolejnych Twoich, wchodzę w jakby inną przestrzeń, dzięki ciekawej metaforyce
i wlpeceniu weń tematu. "Rzeka w tobie" gra na mojej wyobraźni, po prostu.. i na tym poprzestanę.
Pozdrawiam... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Haniu, masz rację, nie istnieje takie szczęście, którego by nie trzeba bronić przed nokturnowymi dźwiękami; taka miłość, której za twierdzę wystarczyłoby kilka liter... trzeba szukać, dbać i wierzyć, że wyjście przed dom będzie zawsze bezpiecznym spojrzeniem w dal, "aż" po szum "rzeki" - która przecież wtedy właśnie, jest tak blisko, w każdym z nas. Trzeba wiary, aby róża zmartwychwstała.

Najserdeczniej pozdrawiam, wdzięcznie za czytanie i refleksję nad wierszem.

in-h.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Krysiu, to dla mnie, jako autorki, duży komplement - jeśli wracasz do wiersza. dzięki temu czuję, że nie piszę po próżnicy.
"rzeka" w nas wszystkich ożywia i cuci z braku... każdemu trzeba innego spełnienia.

dziękuję za czytanie, pozdrawiam serdecznie,
Kinga.

in-h.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nato, powtórzę za Julio Cortazarem: "dlaczego badacze literatury szukają w tekście wszystkiego poza wyobraźnią?" :))
Jeśli mój wiersz "gra na Twojej wyobraźni", to ośmielam się pomarzyć, że być może wyniknie z tego jakieś "dobro"... dla mnie już sam fakt, że jest Czytelnik, który "z wyobraźnią" przemierza kolejne strofy, jest wyróżnieniem. Staram się pisać wrażeniem, ubierać wersy w obrazy, wzbudzać emocje. Dziękuję!!

Tak, mam swoich ulubionych Poetów: Hermann Hesse, Iwaszkiewicz, Okudżawa, Stande, Norwid, Różewicz i jeszcze kilku. Ale wciąż szukam tych "innych" - niepopularnych. Czy słyszałaś np o Papuszy? (Bronisława Wajs) - poetce romskiego pochodzenia, której sam Tuwim pomagał w publikacji wierszy, albo o Holderlinie? Od niedawna zagłębiam się w jego poezję, z zainteresowaniem... i wyobraźnią ;) Chyba najbardziej upodobałam sobie właśnie romantyczną poezję niemiecką, póki co...
Masz rację, Nato. Nie naśladuję. Dążę do wypracowania własnego stylu, wypadkowej, pomiędzy inspiracją a kreacją. Choć wiem, że to niełatwe.
Bardzo schlebiają mi Twoje słowa, o metaforyce, o przestrzeni, jaką odnajdujesz w mojej pisaninie - to oczywiście zbyt wiele, ale sprawiłaś mi nieopisaną radość.

Serdecznie pozdrawiam, Nato, wdzięczna za czas poświęcony "Rzece...".

in-h.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kaliope... Tak, mam swoich ulubionych Poetów: Hermann Hesse, Iwaszkiewicz, Okudżawa, Stande, Norwid, Różewicz i jeszcze kilku. (...) Czy słyszałaś np o Papuszy? (Bronisława Wajs) - poetce romskiego pochodzenia, której sam Tuwim pomagał w publikacji wierszy, albo o Holderlinie? Od niedawna zagłębiam się w jego poezję, z zainteresowaniem... i wyobraźnią ;) Chyba najbardziej upodobałam sobie właśnie romantyczną poezję niemiecką, póki co...
Masz rację, Nato. Nie naśladuję. Dążę do wypracowania własnego stylu, wypadkowej, pomiędzy inspiracją a kreacją. Choć wiem, że to niełatwe.(...)


Poszukiwać innych, poza ogólnie znanymi, nie zaszkodzi, na pewno sprawdzę:
B.Wajs, Holderlin i Stande.
Kaliope, życzę nieustającej inspiracji i weny, bez tego trudno poskładać słowa.
Ponownie pozdrawiam... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kaliopku,

tylko dlatego, że tego chcesz, zaproponuję coś:


wyjdź przed dom, za bramy dzwonnic, ciemnej turmy.
w kasztanowych rondach zieleń śpi garściami!
czas na barykadach rozwiesił nokturny,
zza konturów liter piórem strzeże granic.

kilka świąt z papieru bogobojnie czeka,
zanim na ostatki zjesiennieją razem.
w niewidzialnych palcach babich wiosen, rzeką
szklanych krajobrazów - w śnieżnych tatuażach.

spod przymkniętych powiek stroisz myśli w zimę,
na nic mur obronny wznoszą z kolców życzeń.
po co w starych listach mieszkać. znów zaczynasz:
niezliczonym księgom kradniesz los. pochwycić

każdy kwiat, jak dawniej Paracelsus różę?
schowaj zbędne suknie w komódkę półcieni.
ponad studnią zmartwień nurt się jeszcze wzburzy -
czerpiąc z wiecznej wody, nie zgasi pragnienia.


Ale to oczywiście moja "wizja" tego wiersza.

Wiersz ma kilka naprawdę fajnych miejsc, jak "kilka świąt z papieru".

Pozdrawiam, cieplutko,

Para:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Anno, bardzo dziękuję za poświęcony czas i świeże spojrzenie na wiersz.
Wiesz, jak ja "kocham" inwersje - czepiają się, niechciane ;)
Twoja "wizja" wiersza wnosi wiele dobrego. Może wstyd się przyznać, ale nie znałam słowa "turma".
Zazwyczaj niechętnie cokolwiek zmieniam, jednak tym razem skorzystam z sugestii. Jest lepiej.
Cieszy mnie tych kilka fajnych miejsc :)

pozdrawiam serdecznie i wszystkiego dobrego życzę,
Kinga.

in-h.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kaliope,
Wiersz płynący wartko i ciekawie jak rzeka. Niespodziewany zmiany akcji, dużo zaskakujących metafor. no i jak zwykle u Ciebie nastrojowo. W taki wstętny jesienny dzień, zapłakany i zimny czyta sie i czyta i odkrywa wciąż nowe wątki. Najbardziej przypadła mi do gustu druga zwrotka. Jest naprawdę piękna.
Pozdrawiam w zamyśleniu i zjesiennieniu
Lilka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Lilko,
miło przeczytać, że sięgasz w wierszu pod powierzchnię, "odkrywasz nowe wątki". pisałam go z myślą, że będzie to głos skierowany przez peelkę do niej samej, swoisty monolog, choć bardziej w sensie "rozmowy z samą sobą". czasem trzeba coś usłyszeć, powiedzieć sobie "będzie dobrze; jeszcze spełnią się pragnienia, jeszcze odnajdziesz uśmiech, będziesz "ponad" studnią zmartwień"... żeby nabrać pewności i energii, żeby ujrzeć, poczuć w sobie siłę, jak nurt rzeki, ożywczą...
przyznam cicho, że druga zwrotka to także moja ulubiona :)

bardzo Ci dziękuję Lilu, za wczytanie i tyle miłych słów.

pozdrawiam serdecznie (niestety poważnie przeziębiona :( )
in-h.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...