Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wieruszowski Dom Kultury, Stowarzyszenie Edukacji Artystycznej Dzieci i Młodzieży oraz Komunikacji Społecznej „Nadwrażliwi”, przy współpracy z Miejsko-Gminną Biblioteką Publiczną i Biblioteką Powiatową w Wieruszowie, przy wsparciu finansowym Województwa Łódzkiego, Gminy Wieruszów oraz Starostwa Powiatowego w Wieruszowie ogłaszają VI edycję Międzywojewódzkiego Konkursu Poetyckiego „Moja szuflada”

Cele konkursu:
• pobudzenie wrażliwości poetyckiej,
• łowienie talentów,
• promocja wartościowej twórczości.

Zasady uczestnictwa:
1. Konkurs adresowany jest do wszystkich poetów mieszkających w województwach: łódzkim, wielkopolskim, śląskim i opolskim.
2. Konkurs odbywa się w czterech kategoriach:
a) I - dzieci i młodzież w wieku 12-15 lat,
b) II - młodzież w wieku 16-20 lat,
c) III - osoby powyżej 20 lat,
d) IV - lokalni poeci z powiatu wieruszowskiego w trzech powyższych kategoriach wiekowych.
3. Warunkiem udziału w konkursie jest nadesłanie w maszynopisie (lub czytelnym rękopisie) zestawu zawierającego od 1 do 3 wierszy - różnych lub tworzących całość. Nadesłane utwory poetyckie winny być napisane wyłącznie w języku polskim.
4. W konkursie nie mogą brać udziału utwory wcześniej publikowane lub nagradzane.
5. Każdy wiersz powinien być nadesłany w 4 egzemplarzach. Zestawy winny być opatrzone godłem słownym (pseudonim). Do zestawu należy dołączyć zaklejoną kopertę, opisaną takim samym godłem, w której należy umieścić dane osobowe (imię i nazwisko, datę urodzenia, adres, numer telefonu, ewentualnie e-mail). Uczniowie proszeni są o podanie klasy, szkoły, ewentualnie nazwiska nauczyciela prowadzącego.
6. Organizatorzy nie ograniczają tematyki i formy wierszy.
7. Zestawy wierszy należy nadsyłać na adres:
Wieruszowski Dom Kultury
ul. Rynek 8/9
98-400 Wieruszów
8. Prace niespełniające powyższych wymogów nie będą rozpatrywane.
9. Organizator nie zwraca nadesłanych prac.

Terminy:
1. Prace konkursowe należy nadsyłać do 20 września 2012 roku (decyduje data stempla pocztowego).
2. Ogłoszenie wyników i wręczenie nagród nastąpi w październiku podczas Festiwalu Działań Nieobojętnych „Spoza chmur”.
3. O wynikach konkursu i dokładnym terminie wręczenia nagród organizator powiadomi tylko laureatów (listownie, mailem lub telefonicznie). Protokół z posiedzenia jury zostanie opublikowany na stronie internetowej organizatora po rozstrzygnięciu konkursu.
4. Organizator nie zwraca kosztów podróży i noclegów laureatów.

Nagrody:
1. Prace konkursowe oceni jury powołane przez organizatorów.
2. Laureaci konkursu otrzymają nagrody pieniężne oraz rzeczowe.
3. Odbiór nagród możliwy jest wyłącznie podczas imprezy finałowej. W innym przypadku nagroda przechodzi na rzecz następnej edycji konkursu.
4. Utwory nagrodzone i wyróżnione zostaną opublikowane w wydawnictwie dokumentującym plon konkursu.
5. Organizator zastrzega sobie możliwość wydania nagrodzonych wierszy bez wypłaty honorariów.

Dodatkowe informacje na temat konkursu uzyskać można pod numerem tel. (62) 784 10 80 lub mailowo: [email protected].

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pod wiekowym ciałem świat mój zawirował  rozlał się pod sufit i jak morze szumi oczu twoich błękit rozpromienił nicość  roztrzepał powieki obficie zrumienił.    Natarł z siłą wzgórki drodze się pokłonił  jak spóźnione płatki spadały do dłoni  jak spragnione kwiaty soki zasysały tak widziałem głębię w świetle nocy stały.    Trwały ideały waliły pomniki  przez rozgrzane tafle serca przebiegały  tak zaległy w sobie jak pooddychały mocą dłoni wzeszły i razem dyszały.    
    • Wokół sami czerwonoarmiści... Brudni, zawszeni, pijani, Zewsząd słychać głośne ich krzyki, Przecinają pochmurne niebo z ich pistoletów strzały…   Zewsząd same przekleństwa, Wzajemne głośne się przekrzykiwania, Prymitywna sowiecka dzicz rozochocona, Mająca w pogardzie boskie i ludzkie prawa…   Szorstka dłoń zaciśnięta na szyi, Bezlitosnego oprawcy wzrok dziki, Potęgujące grozę rubaszne ich śmiechy, W rosyjskim języku chamskie docinki,   Brzuch przyciśnięty kolanem, Wszelkie wyrwania się próby daremne, Miotane wściekle wyzwiska obelżywe, Przesuwające się po ciele brudne ich ręce,   Nieznośny odór samogonu, Smród ruskich papierosów, Z spękanych i obślinionych żołdaków ust, Budził stłumiony wymiotny odruch,   W twarz wymierzony policzek, Młodej dziewczyny urwany jęk, Zdarty z szyi złoty łańcuszek, Wokół na ziemi guziki rozsypane…   A z tysięcy bezbronnych Polek oczu łzy, Zdławiony szloch w gardle więznący, Dłonią na ustach stłumiony krzyk, Pośród bezmiaru okrucieństwa płacz cichutki…   Pomocy znikąd!... A wokół sama sowiecka swołocz, Do skroni zimna przyłożona broń, Zadany pięścią bolesny cios…   I tylko cicha paniczna modlitwa, W sercu z wolna gasnąca nadzieja, Gdy każda niepewności sekunda, Zdawała się całą wieczność trwać…   I tylko strach paniczny, Nieludzki, odbierający zmysły, Wbijając się swymi szponami, W umysły dziewcząt przerażonych,   Serce każdej z nich przeszył, By wkrótce w wspomnieniach bolesnych, Przez resztę życia się tlić, Pozostając ukryty w podświadomości…   Bezmiaru nieludzkiego okrucieństwa, Na zajmowanych przez sowietów obszarach, Doświadczyła niejedna młoda Polka, Topiąc swą rozpacz w niezliczonych łzach…   Oswobodziciele rzekomi, Naprawdę mściwi bezlitośni kaci, Zasiali swymi okrutnymi czynami, Strach jakiego niepodobna opisać słowami,   Ludzie ci prymitywni i dzicy, Na polskiej ziemi czując się bezkarni, Niewysłowionych okrucieństw się dopuścili, Zastraszaniem i groźbą zacierając ich ślady…   Lecz nam nie wolno zapomnieć, Bólu tysięcy młodych tych Polek, Które w latach wojny nieludzkiej, Sowieckich żołnierzy padły łupem.   O ich niewysłowionym cierpieniu, Winniśmy dziś mówić całemu światu, Przypominając nieukojony ich ból, Pokłosiem będący zdrady aliantów.   By zachłyśnięty nowoczesnością świat, Choć przez chwilę się zadumał, Nad tym jakie sowiecka Rosja, Piekło tysiącom Polek zgotowała.   By ich niezliczone tragedie, Z historii nigdy nie były wymazane, A krzyż jaki niosły przez całe życie, Dla cywilizowanego świata był sumienia wyrzutem…   - Wiersz poświęcony pamięci kilkudziesięciu tysięcy Polek które w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu padły ofiarą sowieckich gwałtów.      
    • @huzarc idealnie przemawia do wyobraźni. 
    • Karby do gza: zgody brak.     Potworkom Ana: koziołkom smok łoi z oka na mokro. Wtop.     Asa pomaca mop: pomaca mop Asa.    
    • Pyskaty pan: napy tak syp.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...