Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Wiesław J.K.
      Istota Milczenia

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Migrena Jacku, intensywnie dogłębny opis gaśnięcia ludzkiego ciała. Zaprzeczyć raczej nie można temu, że Bóg stworzył również i śmierć. Oprócz biblijnych zapoznałem się trochę z innymi spojrzeniami na ten temat, na ten przykład  zmartwychwstanie i reinkarnacja. Tak, jest w nich nadzieja, a raczej obietnica życia wiecznego.  Jak to się mówi, pożyjemy, zobaczymy. 
    • andrew
      i basta

      Przez andrew · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka ... w tej prozie byłoby miło ciekawe jakby się skończyło proza lubi w góry wyskoczyć pięknem ukochaną zaskoczyć  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Wiesław J.K.
      Siódme Niebo

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Migrena Las żyje, las czuje. Dawno temu widziałem duży obszar wyciętych drzew, zostało tylko pole pniaków, a niedaleko była druga połowa tego lasu jeszcze nie wycięta i stamtąd dolatywało łkanie i wielki smutek od tych innych drzew, lecz dobre w tym wszystkim było to, że w miejsce wyciętych drzew posadzono szkółkę nowych.   Las czuł wasz oddech przemieniając się w baśniowe siódme niebo. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • wierszyki
      przypole

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Konieczność ucieczki z własnego domu, synonimu bezpiecznego normalnego życia w miejsce bitwy, walki, okrucieństwa, walki o przetrwanie. Nieswojosc, nierealność zdarzeń. A ja teraz opiekuje się taka babcinka z zaburzeniami pamięci. - to moja szafa ale jakby nie moja. Mój obraz, taki był w moim domu. - bo to jest pani dom. Przeszłość staje się nie swoja aż do wspomnienia bardzo wczesnego dzieciństwa, gdy po prostu nic nie musieliśmy robić tylko istnieć bezpiecznie. Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          Aż całe to istnienie tutaj odchodzi w inne miejsce 
    • nieporadnik
      O honor wagin!

      Przez nieporadnik · Opublikowano

      Ech, cudo wzwodu chce!

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...