Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jeśli jesteś, czas nie skrzywdzi. wiem to dobrze, wiem do końca.
zagubioną myśl uskrzydli, w złą godzinę wzejdzie słońcem.

kiedy jesteś, życie płynie. nie opadną dni w tęsknoty.
wiem to dobrze, wiem na pewno. przyjdą sennie, miną. potem

w zapomniane pieśni życia, tam zabiorę nad wzruszenia.
tam odnajdę, w ogniu, z wiatrem i przed świtem, i za cieniem.

jeśli jesteś, zostań proszę. z traw podniosę w palcach szronu
garście marzeń. schowam w ciszę. fiolet zgaśnie i nikomu

snu nie oddam. kiedy jesteś, każde jutro dnieje w niebie,
a ja biegnę. ty w promieniach, zawsze - w słońcu znajdę ciebie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Januszu, dziękuję za czytanie i to, co zabrałeś z wiersza dla siebie.
Cieszy mnie Twoje upodobanie formy. Dziękuję za kolejną wizytę!

pozdrawiam serdecznie,
in-h.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Uśmiech to zawsze dobry znak. Dziękuję za czytanie.
Skondensowałam formę, Anno. Inaczej szesnastka (albo jeszcze więcej) poszłaby w drugą stronę ;)

pozdrawiam również,
in-h.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Sylwku, dziękuję za czytanie i słowa o formie. To pierwszy wiersz z 16stką, więc cieszę się, że pozytywnie odebrałeś :)

pozdrawiam serdecznie. do poczytania!
in-h.
Opublikowano

Z przyjemnością przeczytalam; tym wierszem poruszyłaś czułe struny mojej duszy, Kaliope. Chylę czoła nad formą i rymami.
Dziękuję za ucztę i serdecznie pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewo bardzo dziękuję za odwiedziny i miłe słowa.
Jeśli wiersz porusza, to dla autora wyróżnienie.
Nie chyl czoła, proszę, bo w Twoich wierszach forma i rym lekkie, jak całe pióro! :)

pozdrawiam serdecznie,
in-h.
Opublikowano

Nieco inna forma.? tak mi się wydaje, ale tematycznie przyjemny wiersz.
Jakby wyśpiewany, lirycznie. Pozwala "zawisnąć w otchłani", by zamarzyć o tym, o czym śni peelka.. "kiedy jesteś każde jutro dnieje w niebie"..
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nato, zgadza się, forma nieco inna niż dotychczas.
I trafne spostrzeżenie odnośnie "śpiewności" - rytmiczność oraz powtórzenia w wierszu miały służyć lirycznej lekkości piosenki.
Takie było moje założenie, więc jeśli to dostrzegłaś - cieszę się :)

Dziękuję za poświęcenie czasu mojej pisaninie.

pozdrawiam,
in-h.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Magdo, miło, że uprzyjemniłam Ci poranną kawę swoim wierszem.
"letnio i spokojnie" - odczytujesz klimat, w jakim słowa płynęły z sennych myśli, nieco rozmarzonych :)

dziękuję za czytanie i komentarz.

pozdrawiam serdecznie,
in-h.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @TectosmithBardzo dziękuję! Niestety muszę się z Tobą zgodzić, bo te piękne zwierzęta mają coraz mniej przestrzeni. A mimo ochrony (bardzo dziurawej) nadal są zabijane. 
    • @huzarc Pokazałeś coś, co większość z nas woli wyprzeć – biurokrację cierpienia, a przede wszystkim tę straszliwą rutynę, którą ludzie muszą sobie zbudować, żeby przetrwać w pracy z tym, co niewyobrażalne. Najbardziej poruszające jest dla mnie to, balansujesz między okrucieństwem szczegółu („pękł jak pomidor") a momentami nieoczekiwanej ludzkości – te czerwone jagody, to zastanawianie się, które są słodkie. To nie cynizm, to mechanizm obronny. Sposób, w jaki umysł szuka czegoś normalnego, żywego, gdy jest otoczony śmiercią. Prokurator w szpilkach, maszynista z dwudziestym wypadkiem w życiorysie, spór o to, czyja to sprawa – to wszystko brzmi absurdalnie, ale właśnie w tym absurdzie jest prawda o systemie, który musi sobie jakoś radzić z tragedią, więc zamienia ją w procedurę. I ten deszcz, który pada na początku i na końcu – obojętny, ciągły, zmywający wszystko i nic nie zmieniający. To wiersz trudny, mocny i ważny.
    • @Amber Bardzo subtelny obraz listopada — nie jako końca, ale cichego przejścia w inne trwanie. Podoba mi się ten szept między wierszami, w którym chłód nie jest wrogi, tylko potrzebny.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • poezję i prawo  łączy wspólna rzecz dziś interpretuje każdy tak jak chce
    • @Berenika97Bliski mi ten manifest. Z tym, że niestety muszę powiedzieć, że wilki nie przetrwają (i nie tylko wilki) bez świadomej ingerencji człowieka. Jeśli zaś idzie o samych ludzi to wykazali się po prostu strachem, zawiścią i bezmyślnością.  Dobrze napisane. Pozdrawiam serdecznie.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...