Tam gdzie

[M_Patriota]

https://plus.google.com/photos/103276734392610294633/albums/5485158496007309761?authkey=CLHQ8s6n9N_YMw&banner=pwa&gpsrc=pwrd1#photos/103276734392610294633/albums/5485158496007309761/5705369276550722546?authkey=CLHQ8s6n9N_YMw&pid=5705369276550722546&oid=103276734392610294633

Tam gdzie słońce wschodzi na ulicę patrząc -
Wówczas tumany* za domy i krzaki się kryją
I nikną, jak oddech wchłonięty.

Tam gdzie chłód koszulę ziębi
Z nocnych przywiewów o świcie
I znika w skórze człowieka -
Wówczas z gęsią skórką dzień się spotyka!...

Ptaków w krzakach jest wiele,
Tego się nie zliczy; dźwięki,
Melodie - w tym ich się obliczy.

Poeci niech się zgromadzą,
A niech tam! smog miastu zostawią.
Gdy przyjdą i zobaczą - umrą z wrażenia,
Zanim z tęsknoty się rozpłaczą.

A kiedy na burzę się zbiera,
Każda wrona lata i z osobna dziób rozdziera!...
Szpaki na łąkę skoszoną lawiną zwalą!
Po chwili z oddali grzmot ich wypłoszy,
Odfruną, aby już dalej to samo powtórzyć.

Zając szarak spod kępy pod krzakiem,
Na opak nierównomiernym zygzakiem
W zarośla obok, przelęknięty ucieczką
Z losem o życie się bije!

Pies ścigacz za nim nadaremnie
Z chrypliwym ujadaniem w pościg się udał!
Pożytek z tego był taki, jak efekt nijaki.

Z tym, co sroka z swym skrzeczeniem,
Z krzaka na krzak zawiadomienie
Swoim współlokatorom oznajmiać rozpoczęła!

Po czym drozd wystraszony, swoją
Paniką na dalszy obręb olchowy udobitnił!

Byk dumny na łące, jak lew na sawannie,
Z pyska parchnął! - niczym grzmot z oddali.
Oznajmił, to ja tutaj jestem panem i królem!
Darń rogami zaczął rozrywać,
Łańcuchem trawę kosić...
I tylko grzmot już bliżej,
Niż dalej, może go uspokoić.

Deszcz zaczął już kropić...
Wiatr z porywami młody olchowy zagajnik,
Jak łan zboża zaczął falami ścielić!...
A teraz nad głową przeraźliwie zagrzmiało!
Tam dalej w krzakach piorun ognistym jęzorem
Z trzaskiem i hukiem przywalił!
Aż wszystko powiędło i pocichło.

Tylko moja dusza niezłomna,
Zjawisku atmosferycznemu się stawia,
Ażeby przenieść wymowność na papier
I umysł oczyścić z nadmiaru usposobienia.

Objaśnienie: tumany* - jest to określenie na Podlasiu
na tworzącą się mgłę tu i ówdzie.

Wiersz z 1989 roku. Mysłowice
Dokończony i zrekonstruowany w marcu 2008 roku. Podlasie

[Sylwester_Lasota]

byłem, czytałem,
pozdrawiam :)

[M_Patriota]

Dzięki Sylwestrze. Serdecznie pozdrawiam.

[Sebek..._]

dobry,
rzeczywiście można wyobrazić sobie te łąki i lasy malowane
nie rozumiem tylko dlaczego tego typu poezja,
która nie przedstawia słów, a bardziej obrazy
jest mniej lubiana,
choć może sam wolę wizje bardziej surrealistyczne niż te realistyczne jak ta, jednak można zauważyć tu swego rodzaju piękno

pozdrawiam

[M_Patriota]

Dzięki Sebek... za wyróżnienie wiersza. Wiersz został napisany w łóżku
rehabilitacyjnym, ale niemniej faktycznie w swoim czasie w miejscu opisanym tak się działo.
Serdecznie pozdrawiam Mietko