Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Unicestwienie dlatego jest wielkim dramatem,
bo z przymusu żałoba wstąpi w jego progi.
To największy głód, który jest nieobecnością.
Woda mówi, nadstawia ucho i nie słyszy.


Przez mosty przejeżdżają furmanki,
a ludzie myślą, że rzekę już mają za sobą,
która złamie kolano i stanie na tydzień.
Bo ma się gdzieś, że niebo jest tylko kieszenią,
kieszeń - rzeka jest wszyta do szat Absolutu.

Choć w tej heraklitowej płyną inne rzeki:
rzeka - korpus i ucho igielne i sosna,
kończyn, przyczyn i skutków, rzeka - sen, zegarek
i z niepojętych mostów, które nie istnieją
rzeki ramion, chusteczek, budynków i kurzu
bez przerwy wyskakują do wód Heraklita.
Uwaga: śmierć jest kołem łamiącym jej biodro.

Ta rzeka to jest twardy orzech do zgryzienia,
ujścia nie ma, bo za nim nic być nie powinno.
Więc co wiemy jest tylko dziecinną składanką:
dom jest rzeką i ręka dana na ratunek,
pożar który zajmuje się jasno dramatem,
rzeka ściana i rzeka - pająki na ścianie.

Miasta, wszechświat, aż wreszcie rzeka Heraklita
najedzona tamtymi tak bardzo się obje,
że nie będzie mieć miejsca i pęknie ze śmiechu.
Bo wszystko jest od dawna, a tylko po prostu
nie zdążyło się wstawić jeszcze na meldunek.
Jest słuszny czas, a gwiazdy odejdą kolejno.
Rzeka pęknie jak kiedyś Heraklit. Czas głodu.





Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...