Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Golono-strzyżono


Rekomendowane odpowiedzi

z dedykacją dla Nagietkowych tkliwości


Raz żona zmęczona na długiej wyprawie
powiada: wysiadam, więc siadam na trawie.
Ja na to: choć lato, wilgotna dość trawa,
nie szalej, tam dalej wygodna jest ława.
Wygodna, wygodna – żoneczka zazgrzyta –
nieludzko przynudzasz, boś waść sybaryta.
Poważny, rozważny, co szuka wygody,
nie ceni zieleni, uroku przyrody.
– Do łona przyrody sentyment mój wielki,
nie zmieni, że cenię swe stawy i nerki.
Na ławie! – Na trawie! – Na ławie! – Na trawie!
Od kłótni okrutnej dokoła mrą szczawie,
rumianki się w wianki stulają śmiertelne,
a chaszcze szeleszczą ponure i ciemne.
Tu pora na morał, co brzmi rezolutnie:
Dla życia na ziemi zabójcze są kłótnie.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Z małżonkiem mym mężnym przemierzam raz drogę
zmęczona potężnie iść dalej nie mogę.
A on, chociaż widzi, że padam już prawie,
coś nudzi, marudzi o trawie i ławie.
Że niby wilgotno, że trzeba iść dalej,
w dodatku bezczelnie mi mówi „nie szalej”!
A mógłby mój władca pomyśleć troszeczkę
i nową firmową rozścielić kurteczkę.
Bo któż to tak widział wciąż gadać i gadać,
gdy żona zmęczona i bardzo chce siadać.
Na trawie! – Na ławie! – Na trawie! – Na ławie!
Krzyczymy, wrzeszczymy jak dzikie żurawie.
Chór ptasząt dokoła zakwilił tenorem
przejęty, wstrząśnięty mężowskim terrorem.
A trawa tymczasem już dawno jest sucha.
Gdy żona zmęczona, to trzeba jej słuchać.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Laura Alszer Proszę :)
    • @Florian Konrad Dziękuję, Florianie
    • ~~ Postanowienie noworoczne Felka - mniejsza na codzień - niż zwykle - butelka. Lecz od święta i .. przy okazji odejdzie od owej fantazji. Nie duperelka, ale .. butla wielka!! ~~
    • nie miej za złe tego określenia. naprawdę tak cię widzę: jako uzdrowicielkę z zimna, podziemności, z tego, co przyrodzone i właściwe niedojrzałym szczylom (nie walnę przecież wymyślonym właśnie słowem Odsamotnicielka, bo jest co najmniej grafomańskie i kuriozalne). oto mały ja, wygrzebany do celów anatomicznych z dziecięco- i wczesnonastoletniej nory, wydarty na powierzchnię z ukrytego państwa Pustka, we dnie proklamuję świetlistą republikę, by nocami restytuować monarchię. bo zaiste samotność jest bezkierunkowym i bezdennie głupim złem, a cieszyć się z wynikającego z niej braku problemów, to jakby w wariacki i odrażający sposób dążyć do pozornego źródła, dajmy na to zamiast kupić i delektować się smakiem mlecznej wedlowskiej czekolady... rozkopać grób założyciela fabryki, Karla Ernsta Heinricha Wedla – i ssać jego nadpróchniałe kości rozkoszując się kontaktem z materią, którą w szaleńczym oczadzeniu uzna się za Esencję, Świętą Pierwotność. albo jakby uważać, że na przykład wyłącznie pierwsze modele aut są "oryginałami", że liczą się jedynie golfy czy astry "jedynki", a następne generacje, "trójki", czy inne "stadia rozwojowe", choćby i powstawały na tej samej linii montażowej – to jedynie jakieś wariacje-mutacje, tyleż brzydkie, co niewarte uwagi (wiesz, do czego piję. opowiadałem, jak mając kilka lat i jedynie dwa kanały w telewizji naoglądałem się siakichś durnych telenowel, których tytułów nie pamiętam, Żar młodości albo co – i uznałem, że dramaty, jakie przeżywają dorośli przez te obrzydliwe związki, absolutnie nie są mi potrzebne, że skórka niewarta wyprawki i co jak co, ale ja, spokojnoluby prowolnościowiec oszczędzę sobie wszelakich dramatów, absolutnie nie będę się ładować w żadne tego typu bagna, dla pokoju serca i umysłu do końca życia będę sam, czytaj: wolny od uczuciowych gehenn). właśnie tak widzę nasz związek: jako najgłębsze dopełnienie. bo jestem papużką złączką, która jedyne czego pragnie, to latać jak najwyżej, najdalej od ziemi.
    • Bardzo obrazowe i fajne pisanie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...