Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kiedy usta płyną ze swobodą łodzi
żadna kotwica nie zatrzyma marzeń
nieśmiertelność kochanków osiąga zenit
nikt nie przeczuwa ośmiornicy

w ramionach kobiety podłej
nie wyczujesz kłamstwa za zakrętem łokci
a pięty rozumu
gubią się na puchowym dywanie



Wolin 22 VI 2012

Opublikowano

Czarku, nie wiem, czy jest to podszyty puchowym dywanem erotyk, czy skarga, że kobieta zakłamana i peel zawiódł się..
"kłamstwa za zakrętem łokci".. niecodzienne porównanie i oswajam się z nim. Ogólnie, brak mi czegoś, żeby spiąć to wszystko,
ale z tytułu czytam, że raczej zarzut, lecz brak mi pewności.
Serdecznie Cię pozdrawiam... :]

Opublikowano

tak, to bardzo trafne określenie - to musi być podłe.

kłamstwo dotyczy każdej sfery wspólnego wiosłowania. gdy jeden udaje, że się stara, łódź utonie, prędzej czy później, przechyliwszy się na jedną stronę. słaba wypada za burtę pociągając za sobą drugą... bo trudno jest wyczuć kłamstwo. zdaje się tobie, że każdy zakręt pokonujecie razem, równo rozkładając siły, by wspólnie przejść - przez każdą falę, również uniesienia. a koniec - to paradoksalnie cisza przed burzą... i boli nawet miękki puchowy dywan...

wyraźna ta czara goryczy. można współczuć.

pozdrawiam serdecznie,
in-h.
:)

Opublikowano

Niezły wiersz o udawaniu i kłamaniu, w ogóle chyba o zdradzie uczuć. Tyle, że ja bym nie ograniczała tego tylko i wyłącznie do kłamstwa kobiet, bo dlaczego? A co to, wśród mężczyzn nie ma oszustów matrymonialnych i innych poligamistów? :-)
Ale plusik daję za wyrazistość wiersza.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oczywiście , że nie ograniczać ... Ale w tym przypadku autopsja , cóż ... Pozdrawiam , Czarek .
Rozumiejm i bardzo współczuję. Ale któż z nas nigdy się nie naciął na oszustwo i wykorzystanie najlepszych uczuć? Niestety to jest chyba nieunikniona szczepionka przedciwko zbytniej ufności. (Nie wiem, czy słuszna i potrzebna).
Pozdrawiam.
Opublikowano

współczuję Peelowi - "prawda wychodzi na końcu" - jakież to prawdziwe wśród zakłamania wokół; jednak chyba lepiej, że w końcu wyszła...ale "rozum" nie potrafi tego przyjąć (pięta rozumu).

wiersz pełen emocji, rozgoryczenie wylewa się niemal na wszystkie kobiety, choć można by także powiedzieć: "w ramionach mężczyzny podłego nie wyczujesz kłamstwa"...

serdecznie pozdrawiam, Czarku :)
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Karolina zobaczyła łzy cieknące po twarzy. Nie mogła pojąć „zwykłego” okrucieństwa tłumu wobec tych niewinnych i zabiedzonych istot. Wkrótce wrócił pastor z żoną. Pani Irena przyniosła kilka pudełek mleka w proszku i torbę wypełnioną innymi dobrami ze Szwajcarii. - Wyjdzie pani normalnie, drzwiami frontowymi - stanowczo powiedział duchowny. - Zapowiedziałem, że jeżeli będą panią traktować bez szacunku, to zrezygnuję z przyjmowania jakiejkolwiek pomocy zza granicy - dodał. - Odprowadzę panią i dziewczynki - pocieszała pastorowa - proszę się nie bać. Kobiety wyszły a Edward Kocki ciężko usiadł na krześle i zamyślił się. Karolina cicho i delikatnie spakowała wszystko, co dziś otrzymała na plebanii: materiały źródłowe, luźne kartki maszynopisu pracy doktorskiej i swój prezent. - Zobaczyła pani, jak chrześcijanie traktują chrześcijaństwo - zwrócił się do niej pastor - serce mnie boli, jak to widzę. Ludzie, którzy tam stoją i żądają teraz dóbr materialnych, jeszcze niedawno wyzywali nas od Niemców lub heretyków. A ja walczyłem o wolną Polskę w dywizji pancernej pod dowództwem gen. Stanisława Maczka. Ech, życie ciągle nas zaskakuje. - To prawda, dziś się o tym przekonałam - potwierdziła dziewczyna. Pożegnała pastorostwo, podziękowała za niezwykłą pomoc i udała się na dworzec. Tam już w pociągu zastanawiała się nad lekcją, jaką dziś otrzymała. Rozważała, czy wyniesione tego dnia doświadczenie nie było przypadkiem najważniejszym w jej dotychczasowym życiu?  
    • nie uświadamiasz sobie ze  cieszysz się skupiasz się na działaniu poznaniu  chcesz zmieniać ulepszać poprawiać  estetyczny dom porcelana meble najlepiej drogie   czasem tracisz lub zyskujesz nowe horyzonty znajomych  masz nową prace potem bierzesz kredyt zmieniasz oszczędzasz na dom wydajesz na urlopie na wino ale nie doczuwasz radość wakacyjny stres    musisz zobaczyć te atrakcje jeszcze te  potem skaczesz na linie lub poznajesz pannę w barze  przezywasz masz adrenalinę czasem to uzależnia mówisz kochasz góry wspinasz się      a mnie brakuje kota z lewej strony  a z prawej psa gdy zima  na wsi  tak się układali gdy spałem  i za ta Polską tęsknię a egoistycznie za samym tym faktem bo to była radość    egoistyczne ale moje życie  największy sukces życia  gdy kot i pies zapiały ze mną  i nie wiem czy jest tyle dolarów  za które bym kupił cos lepszego  od wspomnienia tamtego faktu   
    • Aroma to i ma nuda sadu namiot amora.   A Wenera - aren Ewa    
    • @andrew tyle chciałabym usłyszeć ale cisza układa się w twoje milczenie
    • @Maciek.JPieknie!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...