Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Świt zamglony poci się rosą. Deszcz
czyta liście na głos. Wtuleni w pióra
skrzydlaci stoją lub siedzą pod okapem
jak babcie przed mięsnym w późnym gierku.
Szum w głowie albo telewizor nie
wyłączony. Rozstrzyga pęcherz.
Niedośnione ustępują dostawcy dnia.
Ubrany w siebie wychodzę. Ze mną cisza
kuchennych mieszkańców, zimno
piekarnika i cień wierniejszy od psa.
Myślę do siebie jak czytałaś mnie
na głos. Znałaś zakończenie.

Opublikowano

pierwsze wrażenie: wiersz za bardzo zlepiony, za ciasny
wersyfikację należy zmienić..

kiedy tak czytam po raz któryś znajduję kilka niedociągnięć..
początek mi się nawet spodobał i koniec też.. choć tak jakbym już gdzieś kiedyś..
ale to mało istotne

"Wtuleni w pióra
skrzydlaci stoją lub siedzą pod okapem
jak babcie przed mięsnym w późnym gierku.
Szum w głowie albo telewizor nie
wyłączony. Rozstrzyga pęcherz."

tutaj się zapętliłam.. ten pęcherz mi najbardziej przeszkadza..
hmm.. tak więc gdyby zmienić wersyfikacje, coby lepiej się czytało byłoby znośnie, albo i nie..
wiersz odbieram pół na pół.. dobrze i kiepsko..

bardziej jednak nastawiona pozytywnie jestem do niego, tylko proszę.. bardziej czytelnie

pozdrawiam
Emilka

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję bardzo za własną interpretację autora i za zwrócenie uwagi na "dosłowność" wiersza
:))
aha.. jeszcze jedno:
niech Pan nie daje wskazówek czytelnikowi co ma zrobić.. typu "wczuć się"
to jest bez sensu..

pozdrawiam
Emilka

ps. nadal uważam, że wersyfikacja jest beznadziejna..
Opublikowano

pani Emilko
bardzo dziękuję za zajrzenie i poświęcenie chwili
to dla mnie zaszczyt że ktoś chciał przeczytać
słowa są tylko słowami
pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jaki tam zaszczyt :))
po to jest ten portal..

ale naprawdę sugeruję zmianę wersyfikacji.. niech Pan to przemyśli..
lepiej się go wtedy będzie czytać, przyjemniej

pozdrawiam
Emilka
Opublikowano

droga pani Emilko
tutaj wersyfikacja podkreśla rolę wyrazów mających za zadanie zobrazować sytuację i oddać klimat
wers ....Deszcz" kończący wers wyraz oddaje klimat jesieni ,smutku,równie dobrz może poa nim być kropka,jest przecież bardzo wymowny,w dalszy wersie dwa słowa o nim co robi "czyta liście" bardzo dwuznaczne i podkreślające klimat wzmacniające go,czytając liście to także czytając listy w okresie życia kiedy coś się skończyło a nic nie zaczęło,

tłumaczyć dalsze wersy?

pozorna kondensacja i taka wersyfikacja ma zatrzymać,zmusić do przemyślenia i zastanowienia nad dużym fragmentem czyjegoś życia
wiersz który się szybko i gładko przeczyta szybko zapomina się

pozdrawiam serdecznie
pozostając przy swojej wersyfikacji

Opublikowano

Sz. Panie G.
więc już doceniam już nie tylko pelargonienie :)
Ciekawie.
A spór z Kobietą chyba z powodu tego, że "Rozstrzyga pęcherz" - tylko (?) faceci to zrozumieją :)
Dwa fragmenty "zwierzęce" wydają mi się za oczywiste: "skrzydlaci" i "wierny jak cień psa" - chociaż to może nadmiar wymagań. Porządnie napisane, sensowny kawałek.
pzdr. bezet

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_SuchowiczDziękuję! Bardzo fajnie wyszło. :)
    • @Naram-sin Z tą różnicą, że chirurg tnie, żeby naprawić. Poeta tnie, żeby odsłonić. I nie każda rana ma być „estetyczna”. Czasem musi być brutalna, nieprecyzyjna, rozedrgana — bo taka jest prawda, którą wydobywa. Jeśli poezję sprowadzasz do skuteczności narzędzia, to może i potrafisz rozpoznać dobry lancet — ale nie poczujesz, co dzieje się pod skórą. A dla mnie to tam — właśnie tam — zaczyna się literatura. Możemy się różnić w podejściu. Ale nie myl chirurgii z krzykiem serca. To nie sala operacyjna. To krwawiąca dusza.
    • @Naram-sin Dobrze, ale i tak nie bardzo wiem, która :)
    • Dwa koguty na jednym podwórku - ale oba mają piękne kolorowe pióra. Wychodzę, bo nie cierpię piór :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie tak. Z reguły nie lubię pisać "co autor chciał powiedzieć" odnośnie własnych tekstów, ponieważ każda interpretacja jest cenna i bardzo często, nawet jeśli sprzeczna z zamierzeniami, wnosi jakiś świeży, czasami zaskakujący, punkt widzenia. W powyższej interpretacji takiej sprzeczności nie ma, ponieważ jednak pokrywa się ona z tym jak odebrali wiersz poprzedni czytelnicy, którzy pozostawili tutaj komentarze, pozwolę sobie zapytać: Czy wiersz można odebrać jako opis osobowości, która przechodzi ze stanów depresyjnych do euforii, by za chwilę znów popaść w depresję? To też może być prawdziwe niebo i piekło. W takim przypadku przydałoby się pewne wyrównanie tej huśtawki, o czym nie ma w wierszu. Jest jedynie zamknięcie tych skrajności w jednym podmiocie i, może niesłuszne, spostrzeżenie, że bez nich, chociaż stanowią pewne zagrożenie, ten podmiot przestałby istnieć, nie byłby sobą. Pozostałe interpretacje są oczywiście jak najbardziej prawidłowe i zgodne z przewidywanym odbiorem, ale tak naprawdę, to co tutaj napisałem, było prawdziwym impulsem do powstania tego tekstu. Już po jego napisaniu nasunęła mi się jeszcze jedna możliwa jego interpretacja, na którą do tej pory nikt nie wpadł, ale pozwolę sobie już jej tutaj nie rozwijać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...