Hulaj-dula

[Wes poeta]

Hulaj-dula wiatr po polach
duje, szumi
obok w obłok
dłonie tuli
dym kartoflisk
Bruzd zmęczonych przeoranie
wron na przekór wśród grzebanie
gdzieś na łąkach hen widnokrąg
pobok krzaków
pobok drzew
snuje się jesienny zmierzch

[Messalin_Nagietka]

ładnie - ale hulaj dula kojarzy mi się z takim sprzętem gimnastycznym co to podobne do koła i kręci na biodrach - mimo wszystko to tylko moje skojarzenie
MN

[Witold Marek]

Może by nagiąć do ogólnej konwencji i koncówkę? Zbyt grzeczny ten "jesienny zmierzch"; uruchomiłbym w to miejsce jakiś "pazur" czy "miotłę"...?

Miło widzieć tutaj poezję na rytmie pisaną :) Pozdrawiam.

[Jan Polski]

Wiersz przeniesiony do działu P. - proszę spróbować coś poprawić.
Jak napisał zaprzyjaźniony z portalem Krytyk: Wiersz całkiem dobry. Rym jest plusem, ale nie podoba mi się takie "skakanie" tekstu (co to? ozdóbki jakieś?). A rytm w pewym momencie się zachwiał. /.../(Sugeruję) przenieść do P na czas poprawy, a potem znowu (koniecznie) zawrócić.
Pozdrawiam - Jan P.

[Wes poeta]

To nie skakanie tekstu... tak mi chodzi ręka... oki... wrzucam następny... znów spróbuję w tym dziale

[Jan Polski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mniejsza o ręce - ale może trzeba spróbować coś głową raczej ;)
Pozdrawiam Jan P.